به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران، اما این نقش حیاتی، بدون چالش نیست. خبرنگاران با مشکلات عدیده‌ای، از معیشتی گرفته تا حرفه‌ای و امنیتی، دست و پنجه نرم می‌کنند که گاهی مانع از انجام صحیح وظایفشان می‌شود. این گزارش به بررسی مهمترین این مشکلات و راهکارهای بالقوه برای رفع آن‌ها می‌پردازد.

 مشکلات معیشتی؛ قشر آسیب‌پذیر جامعه رسانه:

مهمترین و شاید ملموس‌ترین مشکل خبرنگاران، وضعیت نامناسب معیشتی و دستمزدهای پایین است. بسیاری از خبرنگاران، به خصوص در رسانه‌های مستقل و کوچک، با حقوقی ناچیز امرار معاش می‌کنند که توانایی پوشش هزینه‌های زندگی روزمره را ندارد. این وضعیت، آن‌ها را در معرض فشارهای اقتصادی قرار داده و حتی ممکن است آن‌ها را به سمت پذیرش منابع مالی نامشروع یا کاهش کیفیت کار سوق دهد.

 ناامنی شغلی و قراردادی؛ پشتوانه‌ای که وجود ندارد:

بسیاری از خبرنگاران، فاقد امنیت شغلی کافی هستند. قراردادهای کاری آن‌ها اغلب موقت، پروژه‌ای یا با حقوق پایین است و بیمه و مزایای رفاهی مناسبی دریافت نمی‌کنند. این ناامنی شغلی، مانع از برنامه‌ریزی بلندمدت برای زندگی و حرفه آن‌ها شده و هر لحظه ترس از دست دادن شغل، بر دوش آن‌ها سنگینی می‌کند.

 فشارهای سیاسی و امنیتی؛ سانسور و خودسانسوری:

خبرنگاران در مسیر اطلاع‌رسانی، با فشارهای سیاسی، امنیتی و قضایی متعددی روبرو هستند. بازداشت‌های خودسرانه، احضار به نهادهای امنیتی، محدودیت در دسترسی به اطلاعات، و در مواردی، تهدید و ارعاب، از جمله این فشارهاست. این جو نامساعد، منجر به شیوع پدیده “خودسانسوری” در میان خبرنگاران می‌شود، زیرا آن‌ها برای حفظ جان و شغل خود، از پرداختن به برخی موضوعات حساس و انتقادی پرهیز می‌کنند.

 دسترسی محدود به اطلاعات؛ مانع شفافیت:

یکی از حقوق اساسی خبرنگاران، دسترسی آزاد و بی‌قید و شرط به اطلاعات است. اما در بسیاری از موارد، خبرنگاران با موانعی در این زمینه روبرو هستند؛ اطلاعات به صورت گزینشی منتشر می‌شود، برخی نهادها از پاسخگویی امتناع می‌کنند، و دسترسی به منابع موثق دشوار است. این محدودیت‌ها، توانایی خبرنگاران را برای ارائه گزارش‌های دقیق، جامع و شفاف کاهش می‌دهد.

 فقدان تشکل‌های صنفی قوی؛ صدای بی‌صاحب رسانه:

عدم وجود تشکل‌های صنفی قوی و مستقل برای حمایت از حقوق خبرنگاران، یکی از عوامل ضعف این قشر است. اتحادیه‌های کارگری، انجمن‌های صنفی، و کانون‌های حرفه‌ای می‌توانند نقش مهمی در پیگیری مطالبات معیشتی، دفاع از حقوق حرفه‌ای، و ایجاد امنیت شغلی برای خبرنگاران ایفا کنند. اما نبود یا ضعف این تشکل‌ها، باعث پراکندگی و انزوای خبرنگاران می‌شود.

 ضعف سواد رسانه‌ای در جامعه؛ عدم درک ارزش کار خبر:

گاهي اوقات، جامعه نیز با درک نادرستی از ارزش و اهمیت کار خبرنگاران روبرو است. برخی با نگاهی بدبینانه به رسانه‌ها می‌نگرند و زحمات خبرنگاران را نادیده می‌گیرند. این فقدان درک متقابل، می‌تواند بر روابط میان خبرنگاران و جامعه تاثیر منفی گذاشته و به انزوای بیشتر این قشر منجر شود.

راهکارهای رفع مشکلات:

• اصلاح قوانین و مقررات حمایتی: تصویب و اجرای قوانینی که امنیت شغلی، حقوق صنفی، و دستمزد عادلانه را برای خبرنگاران تضمین کند.
• حمایت مالی و اعتباری از رسانه‌ها: ارائه تسهیلات و حمایت‌های مالی به رسانه‌های مستقل و کم‌بضاعت برای بهبود وضعیت معیشتی خبرنگاران.
• تقویت تشکل‌های صنفی: حمایت از تشکیل و فعالیت نهادهای صنفی مستقل و قدرتمند برای دفاع از حقوق خبرنگاران.
• تضمین آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات: رفع محدودیت‌ها، مقابله با سانسور و خودسانسوری، و تضمین حق دسترسی آزاد به اطلاعات برای خبرنگاران.
• آموزش و ارتقاء سواد رسانه‌ای: برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای خبرنگاران و همچنین تلاش برای ارتقاء سواد رسانه‌ای در جامعه.
• نظام ارزیابی و رتبه‌بندی خبرنگاران: ایجاد سیستمی شفاف برای ارزیابی کیفیت کار خبرنگاران و تعیین دستمزد متناسب با تجربه و تخصص آن‌ها.

خبرنگاران، ستون‌های اطلاع‌رسانی و شفافیت در جامعه هستند. مشکلات معیشتی، شغلی، و امنیتی آن‌ها، نه تنها زندگی شخصی‌شان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بلکه کیفیت و استقلال رسانه‌ها را نیز خدشه‌دار می‌کند.
به گزارش اکونیوز، رفع این مشکلات، نیازمند اراده جدی مسئولان، حمایت‌های قانونی و صنفی، و درک متقابل جامعه از ارزش کار خبرنگاران است تا قلم‌ها بتوانند آزادانه و بدون دغدغه، حقیقت را بازتاب دهند.