به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ,  در شرایطی که ایران با داشتن سواحل طولانی در شمال و جنوب، به دریاهای خزر و خلیج فارس و دریای عمان دسترسی دارد، پیاده‌سازی صحیح این رویکرد می‌تواند به سکوی پرتابی برای تجارت خارجی و داخلی بدل شود.

ظرفیت‌های اقتصاد دریامحور در تجارت:

حمل و نقل دریایی:

مزیت رقابتی: بخش عمده‌ای از تجارت جهانی از طریق دریا صورت می‌گیرد. حمل و نقل دریایی، به دلیل حجم بالا و هزینه کمتر نسبت به سایر شیوه‌های حمل و نقل، مزیت رقابتی قابل توجهی را برای کشورها فراهم می‌آورد. توسعه ناوگان تجاری، نوسازی بنادر و افزایش ظرفیت تخلیه و بارگیری، می‌تواند به طور چشمگیری حجم صادرات و واردات کشور را افزایش دهد.

کریدورهای تجاری: قرار گرفتن ایران در مسیر کریدورهای بین‌المللی شمال-جنوب و شرق-غرب، فرصتی طلایی برای تبدیل شدن به هاب منطقه‌ای حمل و نقل و ترانزیت کالا فراهم می‌کند. توسعه زیرساخت‌های بندری و لجستیکی، نقش ایران را در این کریدورها تقویت کرده و تجارت را تسهیل می‌بخشد.

صنایع دریایی:

صید و فرآوری آبزیان: توسعه صنعت صید پایدار و فرآوری آبزیان، نه تنها مواد غذایی با ارزش را برای بازار داخلی تأمین می‌کند، بلکه با قابلیت صادرات محصولات آبزی، به افزایش درآمدهای ارزی و رشد تجارت خارجی کمک شایانی می‌نماید.

صنایع پتروشیمی و فراساحلی: بهره‌برداری بهینه از منابع نفت و گاز در میادین دریایی، علاوه بر تأمین خوراک صنایع داخلی، پتانسیل صادرات فرآورده‌های پتروشیمی و محصولات پالایشگاهی را افزایش می‌دهد.

کشتی‌سازی و تعمیرات: توسعه صنایع وابسته به دریا، مانند کشتی‌سازی و تعمیرات شناورها، می‌تواند علاوه بر رفع نیاز ناوگان داخلی، فرصت‌های صادراتی در حوزه خدمات فنی و مهندسی دریایی را ایجاد کند.

گردشگری دریایی:

مقاصد جدید تجاری: توسعه گردشگری دریایی، شامل سفر با کشتی‌های تفریحی، ایجاد اقامتگاه‌های ساحلی و ارائه خدمات مرتبط، می‌تواند به جذب گردشگران خارجی و افزایش تبادلات تجاری غیرمستقیم (مانند خرید کالا و خدمات توسط گردشگران) منجر شود.

انرژی‌های تجدیدپذیر دریایی:

توسعه پایدار: بهره‌برداری از انرژی‌های پاک مانند انرژی باد و امواج دریا، علاوه بر کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، می‌تواند به تولید انرژی پاک برای صنایع و صادرات آن به کشورهای همسایه، در صورت امکان، منجر شود.

نقش اقتصاد دریامحور در افزایش تجارت ایران:

افزایش حجم و ارزش صادرات: توسعه حمل و نقل دریایی و صنایع مرتبط، امکان صادرات گسترده‌تر محصولات کشاورزی، صنعتی و معدنی را فراهم می‌کند.

تسهیل واردات مواد اولیه و کالاهای واسطه‌ای: کاهش هزینه‌ها و زمان حمل و نقل دریایی، واردات کارآمدتر مواد اولیه و کالاهای سرمایه‌ای را برای تولیدکنندگان داخلی ممکن می‌سازد.

ارتقاء جایگاه ایران در تجارت منطقه‌ای: تبدیل شدن به هاب ترانزیت کالا در کریدورهای بین‌المللی، موقعیت تجاری ایران را در منطقه ارتقاء می‌بخشد.

ایجاد ارزش افزوده: توسعه صنایع دریایی و فرآوری محصولات دریا، ارزش افزوده بیشتری برای اقتصاد کشور ایجاد می‌کند.

چالش‌های پیش رو:

با وجود این پتانسیل‌های عظیم، تحقق کامل اهداف اقتصاد دریامحور در ایران با چالش‌هایی نظیر:

ضعف زیرساخت‌های بندری و لجستیکی: نیاز به سرمایه‌گذاری گسترده برای نوسازی و توسعه بنادر، افزایش ظرفیت انبارها و بهبود شبکه‌های ارتباطی.

فرسودگی ناوگان تجاری: نیاز به نوسازی و جوان‌سازی ناوگان حمل و نقل دریایی کشور.

موانع اداری و مقرراتی: تسهیل فرآیندهای گمرکی، اداری و صدور مجوزها.

فقدان سرمایه‌گذاری کافی: جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی در بخش‌های مختلف دریایی.

مسائل زیست‌محیطی: رعایت اصول توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست دریایی.

به گزارش اکونیوز، اقتصاد دریامحور، کلید گشایش درهای تجارت جهانی برای ایران است. با بهره‌برداری صحیح از ظرفیت‌های سواحل، بنادر و منابع دریایی، می‌توان ضمن تسهیل و افزایش حجم تجارت خارجی، به توسعه صنایع دریایی، ایجاد اشتغال و رشد اقتصادی پایدار دست یافت. برای تحقق این مهم، نیازمند یک برنامه جامع، سرمایه‌گذاری کلان در زیرساخت‌ها و رفع موانع قانونی و اداری هستیم تا دریا، به جای یک مرز، به پلی برای اتصال تجارت ایران به جهان تبدیل شود.