به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ,  این سیاست با هدف ارتقاء جایگاه ایران به عنوان یک کشور ترانزیتی و استفاده حداکثری از موقعیت ژئوپلیتیکی، می‌تواند تحول مهمی در تجارت و اقتصاد کشور ایجاد کند.

تقویت دیپلماسی کریدوری، ایران را به چهارراه تجاری منطقه تبدیل می‌کند

بر اساس گزارش‌ها، توسعه مسیرهای ترانزیتی مانند کریدور شمال-جنوب، شرق-غرب و نقش اتصال‌دهنده ایران میان خاورمیانه، آسیای مرکزی و اروپا، می‌تواند درآمدهای ترانزیتی کشور را به شکل قابل توجهی افزایش دهد. مقام‌های رسمی تأکید دارند این سیاست با امضای توافقات چندجانبه و ارتقاء همکاری‌های مرزی، سهم ایران از بازار حمل‌ونقل بین‌المللی را بالا خواهد برد.

** مزایا و چالش‌های دیپلماسی کریدوری برای اقتصاد ایران

افزایش درآمد ارزی:
توسعه کریدورهای ترانزیتی، ورود ارز حاصل از عبور کالاها را به کشور تسهیل و وابستگی به درآمدهای نفتی را کاهش می‌دهد.

تنوع‌بخشی به تجارت خارجی:
با اتصال به بازارهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، ایران می‌تواند تنوع کالاها و شرکای تجاری را افزایش دهد و آسیب‌پذیری از تحریم‌ها را کاهش دهد.

ایجاد اشتغال و توسعه مناطق محروم:
رونق مسیرهای ترانزیتی، زیرساخت‌های حمل‌ونقل و خدمات جانبی (راهداری، انبارداری و لجستیک) را در مرزها و شهرهای مسیر رشد می‌دهد.

تقویت جایگاه ژئوپلیتیکی:
نقش محوری در کریدورهای بین‌المللی، قدرت چانه‌زنی ایران را در سیاست منطقه‌ای و جهانی بالا می‌برد.

** چالش‌ها:

موانع زیرساختی:
فقدان استانداردسازی خطوط ریلی و جاده‌ای، تأخیر در اجرای پروژه‌های کلیدی و ضعف لجستیکی، مانع استفاده کامل از فرصت‌هاست.

مخاطرات سیاسی:
تنش‌های منطقه‌ای، تحریم‌ها و بی‌ثباتی روابط با برخی همسایگان می‌تواند تهدیدآفرین باشد.

رقابت منطقه‌ای:
رقبایی چون ترکیه و کشورهای آسیای مرکزی نیز در توسعه کریدورها فعالند و تلاش دارند سهم بیشتری از بازار ترانزیت بگیرند.

به گزارش اکونیوز، اگرچه فرصت‌های ناشی از دیپلماسی کریدوری برای ایران بسیار چشمگیر است، اما تحقق کامل منافع اقتصادی بستگی به عزم جدی برای توسعه زیرساخت‌ها، بهبود روابط سیاسی منطقه‌ای و افزایش بهره‌وری فرآیندهای ترانزیت دارد. تدوین راهبردی جامع در این حوزه، می‌تواند حضور ایران در تجارت جهانی را تثبیت و معیشت اقتصادی کشور را متحول کند.