به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ، در چند سال اخیر، نوسانات شدید ارزی یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های اقتصادی جامعه ایران بوده است. بررسی آثار این نوسانات، برای سیاست‌گذاری اثربخش و کاهش آسیب‌ها ضروری است.

بالا رفتن نرخ ارز ارزش پول ملی را کاهش می‌دهد و موجب افزایش قیمت کالاهای وارداتی (مانند روغن، شکر، قطعات خودرو، دارو و…) می‌شود. این افزایش قیمت‌ها فقط به اقلام وارداتی محدود نمی‌شود، بلکه به واسطه اثر جانشینی و روانی، کالاها و خدمات داخلی را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد.

افزایش قیمت کالا و خدمات، قدرت خرید واقعی خانوار را فرسایش می‌دهد و سطح رفاه پایین‌تر می‌رود، به‌ویژه برای اقشار کم‌درآمد و طبقه متوسط که عمده درآمدشان صرف هزینه‌های روزمره می‌شود.

گران شدن تجهیزات پزشکی، داروها و مواد مصرفی آموزشی کیفیت زندگی را کاهش و به سلامت و حتی آینده فرزندان آسیب می‌زند.

محیط بی‌ثبات اقتصادی، برنامه‌ریزی مالی خانوار را سخت می‌کند. بسیاری از خانواده‌ها ناچار به کاهش پس‌انداز یا فروش دارایی می‌شوند.

نوسانات نرخ ارز باعث گرانی مواد اولیه، قطعات و تجهیزات وارداتی می‌شود. حتی بنگاه‌هایی که عمدتاً محصول داخلی تولید می‌کنند، تحت تأثیر زنجیره تأمین جهانی و قیمت‌گذاری کل بازار قرار می‌گیرند.

به گزارش اکونیوز، گرانی هزینه تولید به افزایش قیمت نهایی منجر و سرانجام تقاضا را کاهش می‌دهد. برخی بنگاه‌ها ناچار به کوچک‌سازی یا کاهش تولید می‌شوند و حتی ممکن است تعدیل نیرو داشته باشند.

تغییرات سریع و غیرقابل‌پیش‌بینی نرخ ارز، افق برنامه‌ریزی را تیره می‌کند و ریسک سرمایه‌گذاری را بالا می‌برد، بنابراین فعالان اقتصادی کمتر تمایل به توسعه و نوآوری دارند.

در مقابل، برخی صادرکنندگان از افزایش نرخ ارز منتفع می‌شوند و می‌توانند محصولات خود را با سود بالاتری به خارج از کشور بفروشند. با این حال، این سودآوری هم معمولا موقتی بوده و با افزایش هزینه نهاده‌ها قابل تعدیل است.