وی گفت: با مقداری حمایت از صنعت کاغذ به عنوان تامین کننده کالای بسیار استراتژیک، به راحتی امکان تولید تا ۱۲۰ هزار تن در دسترس قرار دارد.

 دبیر سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا افزود: بر اساس آمار‌های موجود در سال ۱۴۰۳ به میزان ۳۳ هزار تن تولید کاغذ تحریر داشتیم این در حالی است که سال ۱۳۹۹ تولیدکاغذ چاپ و تحریر در کشور نزدیک به صفر بود.

وی اضافه کرد: سال ۱۴۰۰ میزان تولید کاغذ تحریر به ۵ هزار تن، در سال ۱۴۰۱ به ۳۰ هزار تن و در سال ۱۴۰۲ به بالاترین سقف تولید یعنی ۵۵ تا ۶۰ هزار تن افرایش یافت، اما در سال ۱۴۰۳ میزان تولید به ۳۳ هزار تن بازگشت.

 اسفندیاری گفت: نیاز اساسی کشور به کاغذ چاپ و تحریر ۱۸۰ تا ۲۰۰ هزار تن است، تولیدکنندگان می‌توانند به راحتی ۱۲۰ هزار تن یعنی ۷۰ درصد از نیاز کشور را تامین کنند و الباقی ۳۰ درصد هم از واردات تامین شود.

وی افزود: با بررسی سامانه گمرک، ۲۶۰ هزار تن واردات کاغذ چاپ و تحریر به کشور داشته‌ایم و برخی آمار‌ها تا ۲۴۳ هزار تن خبر داده‌اند و برخی هم گفته‌اند تا ۳۰۰ هزار تن واردات انجام شده است.

دبیر سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا گفت: درخواست این سندیکا، سرو سامان دادن به وضعیت آمار و نیازسنجی کلیه کالا‌ها در کشور است تا همگان به آمار درستی دست پیدا کنیم.

وی ادامه داد: زمانی در اوایل دهه ۹۰ واردکننده کاغذ بسته بندی بودیم و بخش کوچکی در کشور تولید می‌شد که با حمایت از بخش خصوصی هم اکنون علاوه بر تامین نیاز کشور حتی صادرات هم داریم و اگر همین اتفاق در بخش کاغذ چاپ و تحریر بیفتد، آینده روشنی در انتظار صنعت کاغذ خواهد بود.

اسفندیاری گفت: اعتقاد داریم که نمی‌توان واردات کاغذ تحریر را کامل متوقف کرد، زیرا برخی به کاغذی با بالاترین کیفیت مثل کاغذ اندونزی نیاز داشته باشند، اما برای تامین نیاز استراتژیک کارخانه‌ها باید به همان میزان که به واردات، ارز تخصیص پیدا می‌کند به تامین خمیر مورد نیاز کارخانجات نصب شده در کشور هم ارز تخصیص پیدا کند.

وی افزود: هم اکنون با وجود اینکه ماشین آلات نصب شده به طور مثال در کارخانه چوب و کاغذ مازندران از بهترین و بروزترین‌ها هستند، اما ۲۱ سال از بازسازی و نوسازی آن‌ها گذشته است؛ هر ۵ سال یک بار باید یک تعمیر اساسی در صنعت اتفاق بیفتد و هر ۱۰ سال یک بازمهندسی، که نیاز به ارز دارد.

دبیر سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا گفت: تامین برخی از قطعات به طور مثال قطعات مصرفی مانند اقلام پوششی با عمر ۳ ماهه که برای تولید کاغذ با کیفیت بکار می‌روند به دلیل تخصیص نیافتن ارز و مشکلات ناشی از تحریم ها، ۷ ماه استفاده می‌شوند پس چطور می‌توان انتظار داشت که کاغذ با کیفیت تولید کرد.