او افزود: حفاظت در زیستگاه‌های هیرکانی می‌تواند موثر باشد، اما این امر در زاگرس موثر نیست و دلیل این است که اقدامات و چاره جویی ما بعد از مشاهده مخاطرات معطوف شده و این مسئله آسیب زا است.

وی ادامه داد: عدم تنوع زیستی، عدم زادآوری و بسیاری از مولفه‌های زوال زیست محیطی در زاگرس بسیار قابل مشاهده است و یکی از دلایل تشدید این اوضاع شرایط استرس زا در این منطقه است.

کیادلیری تسریع در مارپیچ مرگ و میر را یکی دیگر از عوامل زوال محیط زیست زاگرس دانست و تصریح کرد: سن درختان، تنوع ژنتیکی، ترکیب درختان، کوبیدگی خاک، فرسایش خاک و رشد کشاورزی این شرایط را پیچیده‌تر می‌کند.

معاون آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست تاکید کرد: نزدیک به ۲ میلیون هکتار از زیر اشکوب زاگرس گندم کاشته می‌شود و این شرایط ناپایدار را در زیست بوم زاگرس دچار مشکلات جدی می‌کند.

وی تغییر اقلیم را یکی دیگر از عوامل تشدید شرایط بحرانی زاگرس دانست و یادآور شد: افزایش دما، کاهش بارندگی، جابجایی فصل‌ها و بارش‌های سیل آسا از جمله تاثیرات جانبی تغییر اقلیم است که در منطقه زاگرس محسوس‌تر است.

او اضافه کرد: احداث معادن در طبیعت به ویژه در زیستگاه‌های زاگرس خوف برانگیز است. مطابق آمار مجوز اکتشاف معدن در نزدیک به ۶۵ میلیون هکتار از اراضی کشور صادر شده است و این شرایط زاگرس را در برابر هر عامل تمام کننده ریز و درستی سخت می‌کند.

او گفت: اگر به سرعت برای این مسئله چاره‌ای اندیشیده نشود در آینده طغیان ملخ‌ها و افزایش آفات و بیماری‌ها چالش‌های پیش روی زیستگاه زاگرس خواهد بود.

وی بیان کرد: برخی از مفاهیمی که به صورت مستقیم و غیرمستقیم با محیط زیست در ارتباط هستند مانند توسعه پایدار، مشارکت اجتماعی، امنیت غذایی، خودکفایی و ... باید بازتعریف شوند تا بتوانیم با یک ادبیات مشترک به حل چالش‌ها بپردازیم.