به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ، منظور از طرح طبقه بندی مشاغل کارگران مشمول قانون کار این است که کارگران با رعایت شرایط احراز پیش‌بینی شده در شناسنامه شغلی از گروه و مزد شغل و مزد سنوات برخوردار می‌شوند.

در این طرح برای ساده کردن کار ضریب ۱ در نظر گرفته می‌شود و شغل‌ها باتوجه به پیچیدگی و مهارت‌های مورد نیاز ضرایب بیش‌تری می‌گیرند همچنین هر چه سابقه فرد بیش‌تر شود گروه شغلی او بالاتر می‌رود یعنی نسبت به دستمزد ساده‌ترین کار باید درصد بیش‌تری مزد بگیرد پایین‌ترین مزد همان دستمزدی است که توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی هر ساله اعلام می‌شود بنابراین اگر این طرح اجرا شود کارگاه‌ها از این حالت که حداقل دستمزد را به تمام کارکنان خود بدهند خارج می‌شوند.

طرح طبقه بندی مشاغل به این منظور است که کارفرما نتواند برای تمامی اعضای لیست بیمه با عنوان کارگر ساده بیمه رد کند. کارگران برحسب وظیفه شغلی، ریسک‌های کار، بدی آب وهوا، مأموریت، سختی کار، ضریب خورده، رتبه‌های شغلی متفاوتی دارند؛ بنابراین طبق رتبه شغلی افراد تحت لیست بیمه، کارشناس اداره کار، ضریب شغلی را در نظر می‌گیرد و طرح طبقه بندی را یادداشت می‌کند. سپس کارفرما باید توسط کانون اداره کار، طرح نوشته شده را تائید کند و سپس در سایت اداره کار بارگذاری کند.

به منظور استقرار مناسبات صحیح کارگاه با بازار کار در زمینه مزد و مشخص بودن شرح وظایف و دامنه مسئولیت مشاغل مختلف در کارگاه کارفرمایان مشمول این قانون موظفند با همکاری کمیته طبقه‌بندی مشاغل کارگاه و یا موسسات ذی‌صلاح، طرح طبقه‌بندی مشاغل را تهیه کنند و پس از تایید وزارت کار و امور اجتماعی به مرحله اجراء درآورند.

‌تبصره ۱ - وزارت کار و امور اجتماعی دستورالعمل و آیین‌نامه‌های اجرایی طرح ارزیابی مشاغل کارگاه‌های مشمول این ماده را که ناظربه تعداد‌کارگران و تاریخ اجرای طرح است تعیین و اعلام خواهد کرد.

‌تبصره ۲ - صلاحیت موسسات و افرادی که به تهیه طرح‌های طبقه‌بندی مشاغل بر کارگاه‌ها می‌پردازند باید مورد تایید وزارت کار و اموراجتماعی‌باشد.

‌تبصره ۳ - اختلافات ناشی از اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل با نظر وزارت کار و امور اجتماعی در هیات حل اختلاف قابل رسیدگیاست.

بر اساس قانون واحد‌هایی که ۵۰ کارگر یا بیش‌تر دارند باید این طرح را در کارگاه خود اجرایی کنند همچنین اگر کارگاه اصلی دارای طبقه‌بندی مشاغل باشد همه‌ی پیمانکاران با هر نوع کاری که انجام می‌دهند و هر تعداد کارگری که دارند مشمول اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل هستند.

پس از اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل کارگرانی که مدرک تحصیلی لازم را ندارند، اما تجربه دارند و می‌توانند از تجربه خود در کار استفاده کنند سابقه خدمت تجربی می‌تواند جایگزین کمبود تحصیلات آن‌ها شود البته مشاغلی که نیاز به مدرک تحصیلی خاصی دارنداز این قاعده مستثنی هستند.

مزایای پرداختی در طرح طبقه‌بندی مشاغل حق مسکن، بن خوار و بار، حق اولاد، هزینه ایاب و ذهاب و انواع عیدی و پاداش که به کارگران تعلق می‌گیرد است.