به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ، هادی زرقانی مدرس دانشگاه و فعال حوزه ی ساختمان در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری اقتصادی ایران قرار داد نوشت: در چنین شرایطی، حضور سازندگان حرفه‌ای و حمایت عملی شهرداری‌ها می‌تواند مهم‌ترین عامل موفقیت در احیای این بافت‌ها باشد.

نقش شهرداری‌ها در جذب سازندگان

در سال‌های اخیر، با وجود تصویب طرح‌های بازآفرینی شهری، بسیاری از سازندگان از ورود به پروژه‌های بافت فرسوده به دلیل فرآیندهای اداری طولانی، عوارض سنگین و کمبود تسهیلات بانکی منصرف شده‌اند.
اگر شهرداری‌ها نقش تسهیل‌گر خود را ایفا کنند — از جمله با کاهش عوارض ساخت، تسریع صدور پروانه و ارائه بسته‌های تشویقی روند نوسازی می‌تواند شتاب بگیرد.

بر اساس گزارش شرکت بازآفرینی شهری ایران، از ابتدای دولت سیزدهم تا کنون بیش از ۲۲۴ هزار پروانه ساختمانی در بافت‌های فرسوده صادر شده و پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال این رقم به حدود ۲۵۰ هزار واحد برسد. این رشد، نتیجه‌ی مشارکت فعال‌تر بخش خصوصی و شهرداری‌ها در برخی شهرهاست.

اثرات اقتصادی و اجتماعی

در شهر تهران، بیش از ۳۷ درصد جمعیت در محدوده‌های فرسوده یا ناکارآمد سکونتی زندگی می‌کنند. نوسازی این مناطق، نه فقط چهره‌ی شهر را دگرگون می‌کند، بلکه به افزایش عرضه مسکن و کنترل قیمت‌ها کمک می‌کند.
طبق آمار رسمی، سهم ساخت‌وساز در بافت‌های فرسوده از ۵.۶ درصد در سال ۱۳۷۹ به حدود ۲۳ درصد در سال ۱۴۰۲ رسیده است؛ جهشی که با حضور بیشتر سازندگان و کاهش موانع شهرداری‌ها می‌تواند تا دو برابر افزایش یابد.

چرا شهرداری‌ها باید در کنار سازندگان باشند؟

شهرداری‌ها به‌طور مستقیم در خط مقدم توسعه شهری قرار دارند و بدون همراهی آنان، هیچ طرح بازآفرینی موفق نخواهد بود. نقش آن‌ها باید از یک نهاد صرفاً صدور مجوز، به شریک توسعه شهری تغییر یابد.

سه اقدام کلیدی که شهرداری‌ها می‌توانند انجام دهند عبارتند از:

1. تخفیف و تقسیط عوارض ساخت برای پروژه‌های نوسازی در محلات فرسوده.

2. همکاری فنی در طراحی شهری و هماهنگی با دستگاه‌های خدماتی برای تسهیل زیرساخت‌ها.

3. ایجاد بانک اطلاعاتی سازندگان معتبر و معرفی آنان به مالکان برای مشارکت هدفمند.

نتیجه‌گیری

بافت‌های فرسوده نه تهدید، بلکه فرصتی بزرگ برای توسعه شهری و رونق صنعت ساخت‌وساز هستند. شهرداری‌ها اگر نگاه حمایتی داشته باشند و در کنار سازندگان قرار گیرند، نوسازی می‌تواند همزمان به افزایش اشتغال، ارتقای کیفیت زندگی شهری و تعادل بازار مسکن منجر شود.
همکاری سازندگان و شهرداری‌ها یعنی پیوند تجربه میدانی با مدیریت شهری — پیوندی که می‌تواند چهره شهرهای ایران را متحول کند