به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ،اما در ماه‌های اخیر نشانه‌هایی از تغییر این شرایط دیده می‌شود و بسیاری از فعالان بازار رمزارز معتقدند تتر دیگر آن پشتوانه و امنیت سابق را برای سرمایه‌گذاران ایرانی ندارد.

دلایل این تغییر عمدتاً به شرح زیر است:

افزایش ریسک‌های تحریمی و بستن حساب‌های ایرانی:
با تشدید فشارهای جهانی علیه تراکنش‌های مرتبط با ایران، پلتفرم‌های بزرگ بین‌المللی و حتی صرافی‌های رمزارزی، برخی حساب‌های مرتبط با کاربران ایرانی را مسدود یا در معرض محدودیت قرار داده‌اند. این موضوع باعث نگرانی شدید سرمایه‌گذاران و کاهش قابلیت نقدشوندگی تتر برای کاربران داخلی شده است.

نبود تضمین حقوقی و ضعف نظارت داخلی:
تتر و دیگر استیبل‌کوین‌ها تحت نظارت بانک مرکزی یا نهاد معتبری در ایران نیستند و در مقابل هرگونه از دست رفتن دارایی یا کلاه‌برداری، سرمایه‌گذاران هیچ پناهی ندارند.

احتمال ردیابی و کنترل تراکنش‌ها:
به علت ضرورت شفافیت و تبعیت از مقررات بین‌المللی مبارزه با پولشویی (AML) و شناخت مشتری (KYC)، تراکنش‌های تتر حتی در بستر صرافی‌های غیرمتمرکز نیز دیگر مانند سابق ناشناس نیست و امکان ردیابی آن بالاست.

افزایش کارمزد و هزینه تبدیل:
با گسترش فشار تحریمی و اعمال محدودیت بر صرافی‌های ایرانی، کارمزد تبدیل تتر به ریال یا حتی دلار نقدی، بعضاً بسیار بالا رفته و بخش زیادی از ارزش سرمایه را می‌کاهد.

بدبینی نسبت به آینده و احتمال بسته‌شدن مسیرهای نقل و انتقال:
بسیاری از کارشناسان هشدار می‌دهند که هرگونه تشدید تحریم‌ها یا تصویب مقررات سخت‌گیرانه‌تر توسط شرکت تتر یا دولت‌های غربی، می‌تواند حتی دسترسی به دارایی‌های موجود را با خطر مواجه کند.

به گزارش اکونیوز، در حالی‌که تتر تا دیروز پناهگاهی مطمئن برای فرار از ریسک‌های سقوط ریال تلقی می‌شد، اما اکنون ریسک خارجی و داخلی، ضعف نظارتی و مشکلات نقدشوندگی، آن را به ابزاری پرخطر برای سرمایه ایرانی‌ها بدل کرده است. کارشناسان توصیه می‌کنند سرمایه‌گذاران با شناخت کامل ریسک‌ها و روش‌های جایگزین، تصمیم‌گیری نمایند.