در ادامه این گزارش آمده است: دولت انگلیس با سرمایه‌گذاران خصوصی قراردادی به ارزش بیش از 38 میلیارد پوند منعقد کرده است تا از بزرگ‌ترین پروژه هسته‌ای این کشور طی دهه‌های اخیر یعنی نیروگاه «سایزول سی» در ساحل «سافک»، حمایت مالی انجام دهد.

این قرارداد چندمیلیارد پوندی که مدت‌ها در انتظار نهایی شدن بود و از طریق مالیات‌ها و قبض‌های انرژی تأمین مالی خواهد شد، مجوز نهایی برای آغاز ساخت این پروژه هسته‌ای را صادر می‌کند؛ پروژه‌ای که هزینه‌اش نسبت به زمان ارائه نخستین پیشنهاد، تقریباً دو برابر شده است.

این پروژه به‌عنوان جانشین نیروگاه هسته‌ای «هینکلی پوینت سی» در شهر «سامرست» در نظر گرفته می‌شود؛ جایی که هزینه‌ها از رقم برآوردشده 18 میلیارد پوند برای آغاز تولید برق در سال 2017 به حدود 46 میلیارد پوند افزایش یافته است و انتظار می‌رود آغاز بهره‌برداری از آن اوایل دهه 2030 باشد.

این قرارداد، سرمایه‌های دولت انگلیس و مجری پروژه «سایزول سی» یعنی شرکت انرژی دولتی «ای‌دی‌اف» فرانسه را با کنسرسیومی از سه سرمایه‌گذار دیگر شامل شرکت مادر گاز بریتانیا یعنی «سنتریکا» گرد هم می‌آورد.

سهم دولت بریتانیا در این پروژه در پایان سال گذشته 84 درصد بود، در حالی که سهم ای‌دی‌اف 16 درصد برآورد می‌شد. بر اساس توافق نهایی، این دولت همچنان بزرگ‌ترین سهام‌دار پروژه باقی خواهد ماند و 44٫9 درصد سهم خواهد داشت، در حالی که سهم شرکت فرانسوی به 12٫5 درصد کاهش می‌یابد.

شرکت سنتریکا 15 درصد از سهام پروژه را در اختیار خواهد داشت، گروه سرمایه‌گذاری کانادایی «لا کِیس» 20 درصد و شرکت مدیریت سرمایه‌گذاری «زیرساخت امبر» نیز در مرحله نخست 7٫6 درصد سهم خواهد داشت.

دولت فرانسه از وزیران بریتانیایی خواسته بود که بار هزینه‌های اضافی ساخت سایزول سی را، پس از کنار گذاشتن شریک چینی پروژه یعنی شرکت سی‌جی‌ان به‌دلیل نگرانی‌های امنیتی، با آن‌ها تقسیم کنند.

این توافق نهایی، نقطه پایان تلاشی 15ساله برای تأمین سرمایه جهت ساخت این نیروگاه هسته‌ای است.

این نیروگاه پس از نیروگاه هسته‌ای هینکلی پوینت سی که در حال حاضر در سامرست در دست ساخت است، دومین نیروگاه هسته‌ای بریتانیا طی چندین دهه خواهد بود و قادر است برق کم‌کربن مورد نیاز حدود 6 میلیون خانه در بریتانیا را تأمین کند.