به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران، کمبود برق در فصول گرم و سرد، تاثیر مستقیم بر تولید، زندگی روزمره مردم و امنیت انرژی داشته است.

این گزارش، ظرفیت نیروگاه اتمی را به عنوان راهکاری بلندمدت و پایدار برای مقابله با این بحران بررسی می‌کند.

 ریشه‌های ناترازی برق در ایران

افزایش مصرف:
رشد سریع صنایع، افزایش جمعیت و توسعه فناوری‌های نوین، مصرف برق کشور را سالانه افزایش داده است.

کاهش ظرفیت عملی نیروگاه‌های فعلی:
فرسودگی شبکه و محدودیت منابع سوخت فسیلی، کارایی نیروگاه‌های حرارتی و برق‌آبی را کاهش داده است.

تغییرات اقلیمی:
کاهش بارش و سطح سدها، توان تولید برق‌آبی را پایین آورده است.

نقش نیروگاه اتمی در حل بحران

تولید پایدار و پایه:
نیروگاه اتمی توان تولید پیوسته و بدون وابستگی به شرایط آب‌وهوایی را دارد و می‌تواند بار پایه شبکه را تامین کند.

کاهش وابستگی به سوخت فسیلی:
بهره‌برداری از انرژی هسته‌ای، مصرف گاز و نفت را برای تولید برق کاهش می‌دهد و امکان صادرات بیشتر این منابع را فراهم می‌سازد.

کاهش آلایندگی:
برق اتمی با تولید حداقل گازهای گلخانه‌ای، از نظر زیست‌محیطی نسبت به نیروگاه‌های فسیلی ارجحیت دارد.

 چالش‌ها و ملاحظات

هزینه سرمایه‌گذاری اولیه:
ساخت و توسعه نیروگاه هسته‌ای نیازمند سرمایه قابل‌توجه و زمان زیاد است.

ملاحظات ایمنی و پسماند:
مدیریت پسماند هسته‌ای و رعایت استانداردهای ایمنی، اهمیت ویژه‌ای دارد و باید مورد دقت قرار گیرد.

تحریم‌ها و فناوری:
محدودیت‌های بین‌المللی در تامین فناوری و قطعات، روند توسعه این پروژه‌ها را با چالش مواجه می‌کند.

به گزارش اکونیوز، گرچه نیروگاه اتمی راه‌حلی کوتاه‌مدت برای ناترازی برق نیست، اما توسعه تدریجی آن می‌تواند در میان‌مدت و بلندمدت، سهم قابل‌توجهی در تقویت امنیت انرژی، تامین برق پایدار و کاهش بحران‌های پیک مصرف داشته باشد. همزمان، سیاست‌گذاران باید با بهبود بهره‌وری، توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر و اصلاح الگوی مصرف، از فشار آنی بر شبکه بکاهند.