به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ، در حالی که قرار است فصل جدید رقابت‌های لیگ برتر فوتبال بانوان از تاریخ ۳۱ شهریور آغاز شود اما وضعیت آمادگی تیم‌های حاضر در این رقابت‌ها چندان امیدوارکننده به نظر نمی‌رسد. با وجود اینکه مهلت نقل‌وانتقالات تابستانی نیز طبق اعلام سازمان لیگ از ۲۰ مرداد تا ۳۱ شهریور تعیین شده اما بررسی‌های میدانی و اخبار غیررسمی از روند آماده سازی تیم‌ها نشان می‌دهد که تا این لحظه بازار نقل‌وانتقالات نه‌تنها داغ نشده بلکه برخی از مدعیان سنتی نیز هنوز تکلیف‌شان را برای فصل پیش‌رو مشخص نکرده‌اند.

در سال‌های اخیر لیگ برتر فوتبال زنان با همه محدودیت‌ها همواره با شور و شوقی در نقل‌وانتقالات همراه بود و تیم‌های مدعی زودتر از سایرین دست به جذب مهره‌های کلیدی می‌زدند اما حالا به نظر می‌رسد رکود کم‌سابقه‌ای لیگ را فراگرفته و بسیاری از تیم‌ها همچنان بلاتکلیف هستند.

خاتون بم: تیمی بی‌سرمربی؛ بی‌خرید

باشگاه خاتون بم که یکی از پرافتخارترین تیم‌های فوتبال بانوان ایران به شمار می‌رود و در چند فصل گذشته همواره یکی از مدعیان اصلی قهرمانی بوده شاید تعجب‌برانگیزترین وضعیت را در نقل‌وانتقالات امسال دارد. این تیم نه‌تنها تاکنون بازیکن جدیدی جذب نکرده بلکه پس از جدایی مرضیه جعفری از سمت سرمربیگری هنوز جانشین مشخصی نیز برای او معرفی نکرده است.

در هفته‌های اخیر شایعاتی درباره بازگشت احتمالی جعفری به خاتون شنیده می‌شود؛ البته مشروط بر آنکه تیم ملی فوتبال زنان ایران موفق به صعود به مرحله نهایی جام ملت‌های آسیا نشود. گفته می‌شود اگر تیم ملی از ادامه مسیر باز بماند ممکن است جعفری از تیم ملی جدا شده و مجدداً هدایت خاتون بم را برعهده بگیرد. با این حال این سناریو هم‌چنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و زمان در حال از دست رفتن است.

پرسپولیس: صعود تاریخی و بحران زودهنگام

پرسپولیس که برای نخستین بار موفق شده با قهرمانی در لیگ دسته اول به سطح اول فوتبال بانوان کشور صعود کند نه‌تنها روند تقویت تیم را آغاز نکرده بلکه دچار تنش‌های درونی هم شده است. اختلاف میان باشگاه و شادی رضایی سرمربی تیم که نقش مهمی در صعود پرسپولیس ایفا کرد باعث استعفای او شده و هنوز مشخص نیست سرخ‌پوشان پایتخت چه برنامه‌ای برای ادامه مسیر دارند.

در شرایطی که هواداران فوتبال بانوان امیدوار بودند با ورود تیمی پرهوادار مثل پرسپولیس جذابیت و پوشش رسانه‌ای لیگ افزایش یابد حالا این تیم در آستانه فصل جدید هنوز ساختار فنی خود را تثبیت نکرده و این نگرانی وجود دارد که حضور آن‌ها در لیگ برتر بیش از آنکه فرصت باشد به چالشی برای اعتبار رقابت‌ها بدل شود.

سپاهان و گل‌گهر؛ مدعیان خاموش

دو تیم دیگر که در سال‌های اخیر همواره در کورس قهرمانی بوده‌اند سپاهان اصفهان و گل‌گهر سیرجان هستند. با این حال از این دو تیم نیز خبر خاصی درباره جذب بازیکنان بزرگ یا تغییرات فنی به گوش نرسیده است. منابع نزدیک به این باشگاه‌ها از «تدارکات آرام» برای فصل جدید صحبت می‌کنند اما هیچ نشانه‌ای مبنی بر برنامه‌ای جاه‌طلبانه یا تلاش برای تقویت تیم در سطح مدعی وجود ندارد.

این در حالی است که هر دو تیم در فصل گذشته عملکرد نسبتاً قابل قبولی داشتند و انتظار می‌رفت در بازار نقل‌وانتقالات پررنگ ظاهر شوند. ادامه این سکوت می‌تواند باعث فاصله گرفتن آن‌ها از سطح رقابت با خاتون بم یا حتی سایر تیم‌های تازه‌نفس شود.

ملوان؛ بومی‌گرایی در انزلی

ملوان بندرانزلی یکی از باسابقه‌ترین تیم‌های فوتبال زنان ایران است که همواره رویکردی متفاوت در پیش گرفته است. این باشگاه با معرفی پگاه نوری بازیکن پیشین تیم ملی به‌عنوان سرمربی جدید تیم بانوان قصد دارد فصل جدید را با تمرکز بر استفاده از بازیکنان بومی آغاز کند.

پگاه نوری که از بازیکنان محبوب فوتبال زنان محسوب می‌شود در گفت‌وگوهای اولیه خود تأکید کرده که قصد دارد نسل جدیدی از بازیکنان مستعد بومی را پرورش دهد و از ظرفیت فوتبال انزلی برای ساخت تیمی منسجم و ریشه‌دار استفاده کند. این رویکرد هرچند در کوتاه‌مدت شاید باعث افت نتایج شود اما می‌تواند سرمایه‌گذاری بلندمدتی برای آینده فوتبال زنان در این منطقه باشد.

زمان می‌گذرد؛ لیگ بی‌چهره؟

آنچه بیش از هر چیز در آستانه فصل جدید فوتبال زنان نگران‌کننده است بی‌برنامگی عمومی باشگاه‌هاست. در حالی که تنها دو ماه تا شروع مسابقات باقی مانده نه‌تنها بازار نقل‌وانتقالات سرد است بلکه حتی چهره‌های کلیدی فصل جدید نیز هنوز مشخص نیستند. برخلاف سال‌های گذشته که مدعیان اصلی خیلی زود خود را نشان می‌دادند امسال فضای مبهم و پر ابهامی بر لیگ حاکم است.

اگر این روند ادامه پیدا کند باید نگران افت کیفی لیگ، کاهش جذابیت مسابقات و بی‌انگیزگی در میان بازیکنان و هواداران بود. فوتبال زنان ایران در سال‌های اخیر با وجود تمام محدودیت‌ها پیشرفت‌هایی داشته اما مسیر رشد بدون برنامه‌ریزی دقیق و حمایت سیستماتیک قطعاً پایدار نخواهد بود.