به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ، وابستگی بخش قابل‌توجهی از مواد اولیه دارویی به واردات، باعث شده تولیدکنندگان دارو بیش از پیش در معرض شوک‌های ارزی و کمبود منابع مالی قرار بگیرند. دکتر سمیرا هاشمی، عضو سندیکای تولیدکنندگان دارو، اظهار می‌کند:

«وقتی امکان تهیه ارز و نقدینگی کافی وجود ندارد، سفارش‌گذاری و تامین مواد اولیه هم کند یا متوقف می‌شود. این به معنی توقف خطوط تولید یا کاهش محسوس تیراژ داروهاست.»

افزایش بدهی شرکت‌های پخش و داروخانه‌ها

اختلال در پرداخت مطالبات بیمه‌ها به شرکت‌های پخش، و از آنجا به تولیدکنندگان، منجر به افزایش بدهی زنجیره تامین دارو شده است. علی حسینی، مدیر یک شرکت پخش دارو، می‌گوید:

«بسیاری از داروخانه‌ها توان پرداخت نقدی ندارند و خرید نسیه به عرف تبدیل شده. این بدهی زنجیره‌ای، هر روز بیشتر شرکت‌های تولیدی را با بحران نقدینگی روبرو می‌کند.»

اختلال در توزیع و تشدید کمبود دارو

وقتی شرکت‌های توزیع قادر به تامین به‌موقع دارو از تولیدکنندگان یا واردکنندگان نباشند، کمبود دارو در سطح داروخانه‌ها و بیمارستان‌ها تشدید می‌شود. این موضوع به طور مستقیم بر دسترسی بیماران و حتی سلامت عمومی جامعه اثرگذار است.

افزایش قیمت نهایی؛ فشار مضاعف بر بیمار

کمبود نقدینگی باعث شده بسیاری از شرکت‌ها با کاهش تولید و یا افزایش هزینه تمام‌شده روبه‌رو شوند؛ این موضوع در نهایت می‌تواند منجر به افزایش قیمت دارو و دشواری بیشتر در تامین داروهای اساسی برای مردم شود.

به گزارش اکونیوز، کارشناسان بر این باورند که تا زمانی که چالش نقدینگی در زنجیره دارویی کشور حل نشود، بحران کمبود و گرانی دارو ادامه خواهد داشت.

اصلاح نظام پرداخت، تسویه به موقع مطالبات بیمه‌ها، تسهیل دسترسی شرکت‌ها به منابع مالی و تدبیر سیاست‌گذاری برای کاهش نوسانات ارزی، کلید عبور از این بحران و تامین پایدار دارو برای مردم است.