به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ،  عضویت رسمی ایران در این سازمان از سال ۱۴۰۱ به این کشور این امکان را می‌دهد که از ترکیب ظرفیت‌های اقتصادی و بازار پرجمعیت منطقه برای عبور از تحریم‌ها، توسعه صادارت و همکاری سرمایه‌گذاری استفاده کند.
اما پرسش اساسی این است که پیمان شانگهای تا چه اندازه می‌تواند در اقتصاد ایران نقش‌آفرینی کند و فرصت‌ها و چالش‌های پیش‌رو چیست؟

فرصت‌های پیمان شانگهای برای اقتصاد ایران

با ورود به بازار بیش از ۳ میلیارد نفر عضو SCO، امکان افزایش صادرات غیرنفتی ایران در حوزه‌هایی مانند پتروشیمی، صنایع غذایی، محصولات معدنی و خدمات فنی-مهندسی به‌طور چشمگیر فراهم می‌شود.

وجود قدرت‌های بزرگ اقتصادی غیرغربی در شانگهای، فرصت مناسبی برای توسعه سازوکارهای پولی و مالی غیر وابسته به دلار آمریکا و یورو را بوجود می‌آورد. استفاده از ارزهای ملی و تسهیل تراکنش‌های بانکی موجب کاهش اثر تحریم‌ها و ریسک مبادلات تجاری برای ایران می‌شود.

شانگهای بستری برای سرمایه‌گذاری مشترک و انتقال تکنولوژی، به‌ویژه در انرژی، حمل و نقل و فناوری ارتباطات میان ایران و اعضای دیگر فراهم می‌سازد. ایران می‌تواند از پروژه‌های مشترک، کریدورهای ترانزیتی و همکاری‌های زیرساختی بهره‌مند شود.

قرارگرفتن ایران در یک چارچوب چندجانبه، اعتبار سیاسی و اقتصادی کشور را در منطقه ‌تقویت و نقش ایران به عنوان پیوند‌دهنده شرق و غرب آسیا را پررنگ‌تر می‌کند.

ایران در موقعیت ژئوپولیتیک ویژه‌ای بین آسیای مرکزی، قفقاز و جنوب آسیا قرار دارد. با همکاری شانگهای، توسعه کریدورهای شمال-جنوب و شرق-غرب از مسیر ایران تقویت و درآمدهای ترانزیتی آن افزایش می‌یابد.

چالش‌ها و محدودیت‌ها

بدون سرمایه‌گذاری در پایانه‌های حمل و نقل، گمرکات مدرن و زیرساخت‌های بانکی، امکان بهره‌برداری موثر از فرصت‌های جدید وجود ندارد.

هرچند همکاری در چارچوب شانگهای می‌تواند فرصت‌ساز باشد، اما تفاوت منافع و سطح روابط اعضا (مثلاً هند و چین) گاهی هماهنگی عملی را کند می‌کند.

همکاری گسترده اعضا با ایران می‌تواند منجر به ریسک‌های جدید برای برخی کشورها شود و بر شتاب سرمایه‌گذاری موثر مستقیم اثر بگذارد.

نبود نهاد قدرتمند برای مدیریت فرصت‌های ناشی از عضویت و ناآشنایی بخش خصوصی با بازارهای عضو، بهره‌وری را کاهش می‌دهد.

سیاست‌ها و راهکارهای پیشنهادی

- تکمیل و نوسازی زیرساخت‌های لجستیک، بندری و حمل و نقل

- ارتقای سیستم بانکی و توسعه زیرساخت‌های مبادلات ارزهای محلی

- برگزاری رویدادها و نمایشگاه‌های مشترک برای معرفی توانمندی‌های صنعتی و صادراتی ایران

- تشکیل هاب‌های تجاری ایرانی در کشورهای عضو برای حمایت از فعالان اقتصادی و تسهیل امور اجرایی

- تقویت دیپلماسی اقتصادی در سطح دولت و فعال‌سازی سفارتخانه‌ها و اتاق‌های بازرگانی ایران در حوزه شانگهای

- توانمندسازی بخش خصوصی و حمایت ویژه از صادرکنندگان با ارائه آموزش و خدمات مشاوره‌ای

 - مدیریت هوشمندانه روابط تجاری برای کاهش ریسک تحریم‌های ثانویه

به گزارش اکونیوز، پیمان شانگهای با شکستن انحصار تحریم و باز کردن دروازه‌های جدید تجاری، می‌تواند به شتاب‌دهی رشد اقتصادی ایران کمک کند، مشروط به آنکه کشور ضمن اصلاح زیرساخت‌ها و تقویت نهادهای اقتصادی، فعالانه و هوشمندانه در روابط منطقه‌ای عمل کند. ظرفیت‌های عظیمی در این مسیر نهفته است که با مدیریت درست، ایران را به بازیگر کلیدی اقتصاد نوین آسیا بدل خواهد کرد.