به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ،  روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت:بر اساس آمارهای داده شده‌، ازدواج در سال ١٤۰۳ به ٤٧٠هزار نفر کاهش یافته است که طی ۲۸ سال گذشته این آمار بی‌سابقه بوده است. براساس آخرین آمارها، رشد جمعیت کشورمان به ۷۲صدم درصد رسیده است که کمترین میزان رشد جمعیت در کشورهای غرب آسیا است.

با این روند، ۲۰ سال دیگر میزان تولد و مرگ در کشور برابر خواهد بود. به گفته علیرضا رئیسی معاون وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی‌، سال ۱۴۸۰ جمعیت ایران به ۴۲میلیون نفر می‌رسد که نیمی از آنها سالمند خواهند بود.

این در حالی است که جمعیت یکی از کشورهای همسایه ما در شرق کشور (پاکستان) به ۵۵۰میلیون خواهد رسید و دیگر کشور همسایه ما در غرب (عراق) به ۳۸۰میلیون نفر خواهد رسید.

پس از اجرای سیاست‌های غیرکارشناسی کاهش جمعیت ایران در دهه ۷۰ و ۸۰ شمسی که متأسفانه موجب کاهش نرخ فرزندآوری به زیر نرخ جانشینی جمعیت شد!!! نکته بسیار مهم و تأمل‌برانگیز این است که حتی سیاست‌های کاهش جمعیت در دهه ۷۰ این بود که نرخ موالید از حدود ۴.۳ به ۲ (یعنی به نرخ جانشینی) کاهش یابد و نه کمتر از آن؟!

اما در عمل نرخ موالید به کمتر از حد خطرناک یعنی به کمتر از ۲ و حتی به حد فاجعه‌بار کمتر از یک نیز رسید و مسئولین مربوطه زنگ هشدار را به صدا درنیاوردند و آن‌قدر این مسئله به حد خطرناک رسید که رهبر انقلاب در مرداد سال ۱۳۹۰ مجدداً خطر کاهش جمعیت ایران را در سخنرانی خود تذکر داده و به‌طور صریح اشاره کردند که تدبیر لازم برای افزایش جمعیت ایران به حداقل ۱۵۰میلیون جمعیت‌، در طول یک برنامه مشخص انجام شود.

مقام معظم رهبری به خطاهای صورت‌گرفته در مورد کاهش جمعیت اشاره نموده و به‌طور مشخص و علنی عبارت «خطا» را در مورد سیاست‌های جمعیتی به‌کار بردند. رهبر انقلاب در اردیبهشت سال ۱۳۹۳‌، سیاست‌های کلی جمعیت را طبق بند یک اصل ۱۱۰ قانون اساسی و پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام ابلاغ نموده و خواستار برنامه‌ریزی مشخص برای اجرای سیاست‌های جمعیتی و افزایش فرزندآوری شدند.

سیاست‌های جمعیتی در مجلس شورای اسلامی هم مطرح شد، اما با تأخیر در مهر ۱۳۹۹ به مرحله تصویب رسید! با وجود این مصوبه و تشویق‌های قرارداده در قانون جوانی جمعیت هنوز دستگاه‌های متولی به این باور نرسیده‌اند که کاهش جمعیت و افزایش جمعیت در کشورهای همسایه ایران یک تهدید جدی است.

بر اساس گزارش بانک مرکزی از آمار پرداخت وام ازدواج و فرزندآوری، در سال ۱۴۰۳، ۶۱۵هزار و ۶۹۳هزار فقره تسهیلات ازدواج به متقاضیان واجد شرایط اختصاص یافته بود.

هرچند این رقم و تعداد رشد ۳۰درصدی را نسبت به سال قبل داشته، اما بررسی‌ها نشان می‌دهند در همین سال، ۱۵۷هزار نفر کمتر تسهیلات ازدواج دریافت کرده‌اند و این به آن مفهوم است که یا ازدواج آنها با تأخیر حداقل یکساله انجام شده است و یا انگیزه آنها برای فرزندآوری را کاهش داده است و به کاهش جمعیت کمک کرده است.

از سوی دیگر در سال ۱۴۰۳ میزان پرداخت وام فرزندآوری نیز با رشدی ۶درصدی نسبت به سال ۱۴۰۲ به رقم ۴۸هزار و ۸۱۰ میلیارد تومان رسید. با وجود این، تعداد افرادی که این تسهیلات را دریافت کرده بودند نیز کاهشی ۱۵۱هزار نفری پیدا کرد. این دست‌فرمان حرکت کردن برای آینده کشور بسیار خطرناک است و هرچه زودتر باید یک فکر اساسی کرد تا از این بحران کشور نجات پیدا کند.