رئیس سازمان بورس در ادامه بیان کرد: ریسک سیستماتیک همیشه در بازار حضور دارد، ولی گاهی یک موضوع خاص به‌عنوان مصداق آن مطرح می‌شود. برای مثال، زمانی که دولت‌ها بودجه سالانه را تدوین می‌کنند، ارقامی که در آن گنجانده می‌شود، وضعیت انرژی، قیمت‌گذاری‌ها و… همه می‌توانند مصداقی از ریسک سیستماتیک باشند. در شرایط دیگر ممکن است یک جنگ، یک مناقشه مرزی، انتخابات مجلس یا حتی تغییرات در قوانین واردات و صادرات به‌عنوان ریسک سیستماتیک شناخته شود. بنابراین، این ریسک به‌طور دائم وجود دارد، اما مصادیق آن در طول زمان تغییر می‌کنند.

صیدی افزود: اگر امروز فرض کنیم که تنها ریسک سیستماتیک ما موضوع مذاکرات با آمریکاست، باید پرسید؛ آیا این ریسک برطرف شده است؟ ما تازه در ابتدای گفت‌و‌گو‌ها هستیم. وزیر امور خارجه اعلام کرده که از جلسه آینده وارد مباحث فنی خواهیم شد، در حالی‌که دقیقاً می‌دانیم اختلافات اصلی معمولاً در همین مباحث فنی بروز می‌کند. به‌طور مثال، زمانی که صحبت از رفع تحریم‌های بانکی، فروش نفت یا نقل‌وانتقال ارز حاصل از صادرات پتروشیمی می‌شود یا طرف مقابل به موضوعاتی مانند درصد غنی‌سازی یا تعداد سانتریفیوژ‌ها ورود می‌کند، اختلافات آشکار می‌شود.

رئیس سازمان بورس در خصوص تغییر دامنه نوسان و حجم مبنا گفت: بازار سرمایه به هر خبری در راستای مذاکرات واکنش نشان خواهد داد و این طبیعی است. مثلا در فرآیند مذاکرات ممکن است یکی از طرفین اعلام کند که اگر ایران غنی‌سازی را از یک سطح خاص پایین‌تر نیاورد، گفت‌و‌گو‌ها فعلاً متوقف شود تا طرف مقابل با پایتخت خود مشورت کند. چنین خبری اگر منتشر شود، بازار سرمایه به آن واکنش نشان خواهد داد. همینطور که بازار به اخبار مثبتی همچون توافق بر سر محل مذاکرات، ترکیب مذاکره‌کنندگان یا حمایت مسئولان دو کشور از اصل مذاکره، واکنش مثبت نشان داد.

صیدی در ادامه بیان کرد: چالش‌ها همچنان وجود دارند و مسیر مذاکرات پرنوسان است. بنابراین، به نظر من ریسک سیستماتیک نه‌تنها از بین نرفته، بلکه همچنان پابرجاست و بر همین اساس نمی‌توان گفت، چون ریسک سیستماتیک کاهش یافته، پس باید دامنه نوسان یا حجم مبنا را تغییر دهیم.