به گزارش بخش بین‌الملل خبرگزاری اقتصاد ایران به نقل از East Asia Forum، این وب سایت در یادداشتی به موضوع نوآوری در حوزه سلامت پرداخت و نوشت:  نوآوری دیجیتال در حوزه سلامت نه تنها نتایج بهتری را برای بیماران به ارمغان می‌آورد، بلکه نظارت بر سلامت عمومی را نیز افزایش می‌دهد، از تحقیقات پزشکی پشتیبانی می‌کند و رشد اقتصادی را تحریک می‌کند.

در طول همه‌گیری COVID-19، پلتفرم‌های پزشکی از راه دور (telemedicine) با افزایش محبوبیت مواجه شدند و امکان مشاوره‌های از راه دور و اطمینان از ادامه مراقبت را فراهم کردند. این نوآوری‌ها پتانسیل بهداشت الکترونیک را در غلبه بر موانع جغرافیایی و محدودیت‌های منابع نشان می‌دهند.

کشورهای عضو ASEAN، به رهبری سنگاپور، اندونزی و فیلیپین، سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی را در حوزه‌های حیاتی بهداشت و درمان جذب می‌کنند. پلتفرم‌های دیجیتال مانند پلتفرم SATUSEHAT اندونزی، Mor Prom تایلند و HealthHub سنگاپور، نمونه‌هایی از تلاش‌های منطقه برای پر کردن این شکاف‌ها هستند.

هدف این ابزارها ادغام داده‌های بیمار، بهبود خدمات تله‌هلت و ساده‌سازی دسترسی به پرونده‌های پزشکی است که نویدبخش دوران جدیدی در ارائه خدمات بهداشتی در جنوب شرقی آسیا است.

اما برای استفاده کامل از این پیشرفت‌ها، ASEAN باید به رسیدگی به چالش‌های اساسی ادامه دهد که می‌تواند مانع پیشرفت آن شود. مسائل حیاتی و همچنان پابرجایی مانند قابلیت تعامل‌پذیری (interoperability)، امنیت سایبری و اعتماد (trust) به طور بالقوه تلاش‌های این بلوک را برای ایجاد یک اکوسیستم بهداشتی منطقه‌ای قوی و یکپارچه مختل می‌کند.

قابلیت تعامل‌پذیری، ستون فقرات یک اکوسیستم بهداشت دیجیتال یکپارچه و فرامرزی است. این امر تبادل یکپارچه داده‌ها در سراسر مرزها را امکان‌پذیر می‌کند و از تداوم مراقبت برای بیمارانی که در ASEAN سفر می‌کنند اطمینان حاصل می‌کند. اکثر کشورهای ASEAN به صورت مجزا عمل می‌کنند و دارای سیستم‌های بهداشتی ملی هستند که فاقد قالب‌های داده استاندارد و پروتکل‌های مشترک هستند.

عدم توافق در مورد استانداردهای عملیاتی، مانعی مهم برای اشتراک‌گذاری موثر داده‌ها و قابلیت تعامل‌پذیری در زمینه بهداشت عمومی است. این امر به ویژه در زمینه ASEAN برجسته است، جایی که تنوع سیستم‌های بهداشتی و محیط‌های نظارتی می‌تواند پیچیدگی‌های بیشتری ایجاد کند.

اعتماد  نیز همچنان به عنوان یک مانع بالقوه برای پذیرش گسترده سلامت دیجیتال در منطقه باقی مانده است. بسیاری از بیماران هنوز به دلیل نگرانی در مورد قابلیت اطمینان، امنیت و کیفیت خدمات دیجیتال، مشاوره‌های حضوری را ترجیح می‌دهند.

 مطالعه‌ای اخیر تأکید می‌کند که، در حالی که ابتکارات سلامت دیجیتال می‌تواند دسترسی و کیفیت مراقبت‌های بهداشتی را افزایش دهد، موانع قابل توجهی مانند بی‌اعتمادی بیمار و نگرانی در مورد اثربخشی مشاوره‌های از راه دور ممکن است مانع از پذیرش گسترده آن شود. در مناطق روستایی، زیرساخت‌های بهداشتی اغلب فاقد امکانات هستند و منجر به تکیه بر روش‌های سنتی مشاوره می‌شود. این برداشت‌ها با ارائه خدمات ناسازگار و نقض گاه به گاه حریم خصوصی داده‌ها تشدید می‌شوند.

مقابله با این چالش نیازمند تلاش زیادی است. کمپین‌های آگاهی عمومی می‌توانند کاربران را در مورد مزایا و ایمنی خدمات سلامت دیجیتال آموزش دهند. دولت‌ها باید سیاست‌های شفافی در مورد استفاده از داده‌ها و حفظ حریم خصوصی اعمال کنند. ترویج طراحی بیمار محور در پلتفرم‌های بهداشت الکترونیک، مانند رابط‌های کاربر پسند و دسترسی به داده‌ها در زمان واقعی، می‌تواند نرخ پذیرش و رضایت را بهبود بخشد.

برای پیشبرد این امر، ASEAN باید استانداردهای منطقه‌ای جامعی برای به اشتراک گذاری داده‌ها ایجاد کند که توسط سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های عمومی دیجیتال و تقویت همکاری چندجانبه پشتیبانی شود. کشورهای عضو همچنین باید رویکردی متعادل برای حفاظت از داده‌ها ایجاد کنند - رویکردی که در واقع از حقوق دیجیتال کاربران محافظت می‌کند و در عین حال اطمینان حاصل می‌کند که مانع نوآوری نمی‌شود.

همسویی با بهترین شیوه‌های بین‌المللی، مانند مقررات عمومی حفاظت از داده‌های اتحادیه اروپا (EU General Data Protection Regulation) ممکن است یک پایه نظارتی فراهم کند. با این حال، مقررات باید برای حمایت از هر دو جنبه امنیت و رشد پویای اکوسیستم سلامت دیجیتال سازگار شوند. این امر برای اطمینان از این است که به کاربران از طریق آموزش، شفافیت و نوآوری بیمار محور اطمینان داده شود - عواملی که برای تحریک پذیرش ضروری هستند.