به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ،علی جعفریان، مشاور عالی وزیر بهداشت و جانشین وی، در سخنانی جدید در خصوص اجرای پزشک خانواده گفت: «پزشک خانواده یک برنامه ملی است که باید با عزم و اراده همه نهادها و بخش‌ها، به‌ویژه دولت و جامعه، به درستی پیاده‌سازی شود. این برنامه به خودی خود می‌تواند تحولی بزرگ در نظام سلامت کشور ایجاد کند، اما برای اجرای صحیح آن، باید الزامات و منابع کافی تأمین شود.»

جعفریان در این گفتگو تصریح کرد که پزشک خانواده و نظام ارجاع طبق قانون برنامه هفتم توسعه به عنوان یک تکلیف ملی مطرح شده است و ستاد ملی اجرایی آن، که زیر نظر رئیس‌جمهور فعالیت می‌کند، باید چگونگی پیاده‌سازی آن را مشخص کند. وی افزود: «اجرای این برنامه باید به گونه‌ای باشد که نه تنها برای مردم مفید باشد، بلکه در نظام سلامت کشور به‌طور پایدار اثربخشی داشته باشد.»

جعفریان در خصوص پیشرفت‌های این طرح در سال‌های گذشته اظهار داشت که ۳۰ میلیون نفر تاکنون تحت پوشش برنامه پزشک خانواده قرار گرفته‌اند و این طرح به‌ویژه در روستاها و شهرهای زیر ۲۰ هزار نفر به‌طور گسترده در حال اجرا است. به گفته وی، کادر بهداشتی کشور در این مناطق با تلاش فراوان در حال ارائه خدمات بهداشتی به مردم هستند و ارتباط خوبی با بیماران برقرار کرده‌اند.

استان‌های فارس و مازندران از جمله مناطقی هستند که طرح پزشک خانواده در سطح یک در آنها اجرا می‌شود. اما به گفته جعفریان، به دلیل کمبود منابع، برخی از مناطق شهری در این استان‌ها با کمبود پزشک و مراقب سلامت مواجه هستند.

جعفریان همچنین به بررسی چندین مدل برای اجرای پزشک خانواده در سطح کشور اشاره کرد. او گفت: «برای گسترش این برنامه در کشور، چند مدل اجرایی مختلف وجود دارد که بسته به منابع موجود، می‌توان از یکی از این مدل‌ها استفاده کرد.» یکی از این مدل‌ها شامل گسترش برنامه در سطح یک در تمام کشور است، مدل دیگری شامل تکمیل برنامه در استان‌های پیشرو با سطوح تخصصی بیشتر و مدل سوم به گسترش تدریجی برنامه از استان‌های مجاور این مناطق می‌پردازد.

مشاور عالی وزیر بهداشت تاکید کرد که پزشک خانواده نه تنها یک پروژه وزارت بهداشت بلکه یک پروژه ملی است که باید با همکاری و مشارکت تمامی بخش‌های کشور به اجرا درآید. یکی از چالش‌های اساسی در این راستا، ایجاد تغییر رفتاری در مردم است. جعفریان توضیح داد: «مردم باید متوجه شوند که با اجرای این برنامه، مدل بیمه‌ای که از آن استفاده می‌کنند تغییر خواهد کرد. این نیازمند فرهنگ‌سازی و اطلاع‌رسانی است.»

وی همچنین اشاره کرد که در حال حاضر، وزارت بهداشت برنامه‌های مختلفی برای اجرای این طرح آماده کرده است، اما سطح نهایی اجرای آن به منابع مالی اختصاص‌یافته و تصمیمات دولت بستگی دارد.

جعفریان در پایان افزود که اگرچه در کوتاه‌مدت اجرای پزشک خانواده ممکن است هزینه‌ای از نظام سلامت کشور کاهش ندهد، اما در بلندمدت می‌تواند به کاهش هزینه‌های درمانی و بهبود کیفیت خدمات بهداشتی منجر شود. وی تاکید کرد: «برای اجرای این برنامه، باید منابع پایدار و کافی در نظر گرفته شود و یک ردیف بودجه مستقل برای آن تخصیص یابد.»

جعفریان در نهایت خاطرنشان کرد که وزارت بهداشت متعهد به اجرای این برنامه است و تمامی مراحل آماده‌سازی آن به دقت انجام شده است، اما همچنان تصمیم‌گیری درباره مدل‌های اجرایی و میزان منابع لازم در اختیار دولت و ستاد ملی اجرای برنامه پزشک خانواده قرار دارد.