مریخ‌نورد ژورونگ که در سال 2021 در این منطقه فرود آمد، با وجود غیرفعال شدن در سال بعد، حجم عظیمی از داده‌های ارزشمند را جمع‌آوری کرده است. تحلیل این داده‌ها نشان می‌دهد که منطقه Utopia Planitia در گذشته‌های دور، میزبان یک اقیانوس وسیع بوده است. شواهدی مانند مخروط‌های حفره‌دار، فرورفتگی‌های چند ضلعی و جریان‌های حکاکی شده که در این منطقه مشاهده شده‌اند، به وضوح نشان‌دهنده وجود آب مایع در گذشته این منطقه است.

تفکیک مناطق اقیانوس

دانشمندان با استفاده از سنجش از دور و داده‌های درجا، موفق به شناسایی سه منطقه مجزا در Utopia Planitia شده‌اند:

منطقه ساحلی: این منطقه که در حاشیه اقیانوس قرار داشته، دارای رسوبات رسوبی و لایه‌های زیرسطحی است که نشان‌دهنده فعالیت‌های آبی در گذشته است.

منطقه دریایی کم عمق: این منطقه با وجود سنگ‌های رسوبی و صخره‌های لایه لایه، شواهد بیشتری از فرآیندهای آب در گذشته را ارائه می‌دهد.

منطقه دریایی عمیق: این منطقه عمیق‌ترین بخش اقیانوس بوده و در حال حاضر خشک شده است.

براساس داده‌های جمع‌آوری شده، محققان تخمین می‌زنند که اقیانوس Utopia Planitia حدود 3.68 میلیارد سال پیش تشکیل شده و در طی یک دوره طولانی، به تدریج خشک شده است. آنها همچنین معتقدند که سطح اقیانوس در یک دوره کوتاه زمین‌شناسی منجمد شده و سپس به طور کامل ناپدید شده است.

این کشف جدید، بینش‌های ارزشمندی را در مورد تاریخچه اولیه مریخ و تأثیر آب بر آب و هوا و جو آن ارائه می‌دهد. همچنین، این یافته می‌تواند به دانشمندان در جستجوی نشانه‌های حیات در گذشته مریخ کمک کند، زیرا وجود آب مایع یکی از مهم‌ترین عوامل برای پیدایش و بقای حیات است.

کشف اقیانوس باستانی در مریخ، یکی از مهم‌ترین دستاوردهای علمی در سال‌های اخیر است. این کشف، نه تنها درک ما از سیاره سرخ را متحول کرده، بلکه به ما امید می‌دهد که روزی بتوانیم به این سیاره سفر کرده و رازهای آن را بیشتر کشف کنیم.