به گزارش خبرگزاری اقتصادایران، موزه‌ای در ابتدای ورودی روستای شانه تراش مسیر دهستان دو هزار از بخش کوهستان تنکابن وجود دارد که وظیفه اش معرفی زندگی و فرهنگ روستاست. این موزه در سال ۹۰ درست زمانی که تب ساخت و ساز در روستا بالا گرفت به کمک اهالی و شورای روستا راه اندازی شد.

موزه مردم شناسی شانه تراش حالا مکلف است آنچه از دست رفته را یادآوری کند به همین دلیل در زمین خالی، خانه‌ای به سبک خانه‌های قدیمی روستا ساختند. دو طبقه و با مصالحی از جمله چوب و کاهگل.

در هر اتاق این خانه، یادگاری از گذشته‌های مردم این منطقه است. روستاییان شانه تراش و اهالی روستاهای دیگر هر کدام وسیله‌ای قدیمی در خانه شأن داشتند در این موزه گذاشته‌اند اسم خودشان کنار هر اثر هست تا مشخص شود چه کسی آن را به موزه اهدا کرده است.

موزه مردم شناسی چند ابتکار زیبا دارد. اینجا مکانی برای برگزاری رویدادهای فرهنگی و میراث ناملموس است. برخی از آئین‌ها از جمله شب چله و بزرگداشت بزرگان در اینجا برگزار می‌شود. کنار برخی از وسایل از جمله پارچه بافی ها تصاویری از صاحب اثر وجود دارد که زمانی پای آن می نشسته است.

همچنین در کنار این موزه و در حیاطش فروشگاهی است که چندین زن و مرد برای آن کالا تولید می‌کنند از خوراکی‌های سنتی تا هر آنچه که یک گردشگر ممکن است از آن خوشش بیاید و بخرد تا کمکی به کسب و کارشان و البته موزه شود. یکی از اتاق‌های موزه هم محلی برای فروش صنایع دستی است.

در موزه مردم شناسی که هر روز از صبح تا غروب به روی بازدیدکنندگان باز است، مردم با وسایل کاربردی آشنا می‌شوند که ممکن است کارکرد برخی از آنها را هم ندانند چون تنها روستاییان بوده‌اند که از آن استفاده می‌کردند.

گاهی مردم روستا به خصوص پیرمردها در حیاط موزه جمع می‌شوند و برای بازدیدکنندگان خاطره‌ای تعریف می‌کنند از سختی‌هایی که زندگی در آخرین روستای دو هزار و منطقه کوهستانی داشته تا چگونگی کارکرد وسایل قدیمی اش.

ولی این موزه اعتبار قابل توجهی برای نگهداری ندارد این را می‌شود از گرد بی توجهی روی برخی از آثار و کارهای عمرانی که می‌توان برای نگهداری بنا کرد، متوجه شد. بلیت بازدید از موزه تنها ۵ هزار تومان است و چون این موزه تحت نظر اداره کل میراث فرهنگی استان مازندران است باید اعتبار آن مستقیماً به حساب خزانه واریز شود و شاید اندکی از آن دست یاسر دو هزاری را بگیرد.

یاسر دو هزاری مسئول موزه مردم شناسی است. او توضیح می‌دهد که شرایط نگهداری از موزه برای ما سخت شده است چون هر ساله مرمت نیاز دارد. ما در منطقه کوهستانی هستیم پشت لت ها و گل دیوارها از بین رفته است و متأسفانه تحت پوشش بودجه استانی نیستیم و خودمان آن را اداره می‌کنیم.

دوهزاری نمی‌گوید اما مشخص است که خیلی وقت‌ها از خودش برای نگهداری تنها موزه این منطقه هزینه می‌کند. موزه مردم شناسی که همین الان هم به همت مردم نگه داشته شده، چندین بار جایزه موزه برتر را در روز جهانی موزه گرفته است.

دو هزاری در نظر دارد تا همچنان مردم را به اهدای وسایل قدیمی که معرف فرهنگ روستا باشد تشویق کند. او می‌گوید با این حال ما از هر وسیله‌ای که به تکمیل شدن موزه کمک کند؛ استقبال می‌کنیم.

موزه مردم شناسی دو هزار درست در روستایی قرار گرفته که بناهای قدیمی آن یکی یکی از بین می‌رود و تنها چند خانه در کنار موزه هستند که به حالت قدیمی خود باقی مانده‌اند وگرنه باقی خانه‌ها به آپارتمان تبدیل شده‌اند! در واقع مردم روستا برای جلوگیری از فراموش شدن در تلاش هستند تا موزه را نگه دارند.