به گزارش خبرگزاری اقتصادایران، حوزه سلامت را می‌توان گرانیگاه کابینه یک دولت تلقی کرد، زیرا موضوع بهداشت و درمان، در ارتباط مستقیم با توسعه و پیشرفت یک جامعه قرار دارد. از همین رو، توجه دولت‌ها به مقوله سلامت، همواره محل بحث و چالش بوده است.

از کمبود بودجه سلامت گرفته تا نیروی انسانی متخصص و…، همواره از مهم‌ترین چالش‌های نظام سلامت در ادوار مختلف بوده است. در این بین، موضوع تولیت سلامت و موانعی که بر سر راه وزارت بهداشت به عنوان متولی سلامت جامعه قرار داشته و دارد، باعث شده حوزه سلامت همیشه از سمت دستگاه‌ها و وزارتخانه‌های مختلف، تحت فشار باشد و نتواند به وظایف و مسئولیت‌هایی که بر عهده دارد؛ به درستی عمل کند.

تبعات ناشی از دخالت‌های غیر موجه در حوزه سلامت، باعث شده که امروزه شاهد مهاجرت کادر درمان به خارج از مرزهای جغرافیایی کشور باشیم و در نتیجه آن، با کمبود نیروی متخصص در بالین مواجه شویم.

شاید همین چالش کافی باشد تا بدانیم که وزیر بهداشت دولت چهاردهم از هم اکنون با چه بحران‌هایی در حوزه سلامت مواجه است که باید برای مدیریت آنها، برنامه داشته باشد.

محمدرضا ظفرقندی متولد ۱۳۳۷ در تهران، متخصص جراحی عمومی، فلوشیپ جراحی عروق و تروما و فعال در گروه جراحی عمومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران و بخش جراحی عروق و اندوواسکولار بیمارستان سینا تهران است.

او به عنوان وزیر پیشنهادی بهداشت به مجلس شورای اسلامی معرفی شده که در صورت کسب رأی اعتماد، سکان مهم‌ترین وزارتخانه دولت را در دست بگیرد.

شاید، با توجه به اینکه مسعود پزشکیان رئیس جمهور، سابقه وزارت بهداشت را دارد؛ بتوان گفت که کار وزیر بهداشت دولت چهاردهم، سخت‌تر وزرای بهداشت قبلی خواهد بود. زیرا، رئیس جمهور با الفبای سلامت آشنا است و همین نکته، کار ظفرقندی را سخت خواهد کرد.

ظفرقندی در واکنش به موضوع مهاجرت کادر درمان کشور، مدعی شده است که می‌تواند جلوی این مسیر نامطلوب حوزه سلامت کشور را بگیرد.

وزیر پیشنهادی بهداشت گفت: با واقعی شدن تعرفه‌ها و هزینه تمام شده و همچنین حمایت‌های مادی و معنوی از کادر درمان، می‌توانیم از مهاجرت نیروهای تخصصی حوزه سلامت جلوگیری کنیم.