به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ، «سید امیرحسین قاضی زاده هاشمی» نامزد انتخابات ریاست جمهوری برای شرکت در اولین مناظره تلویزیونی وارد صداوسیما شد.

پس از برگزاری مراسم استقبال، در مراسم قرعه کشی، صندلی شماره ۱ به سیدامیرحسین قاضی‌زاده هاشمی اختصاص یافت.

بر اساس این گزارش، پس از انجام قرعه کشی مناظرات انتخاباتی و مستقر شدن نامزدهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، پس از اذان مغرب و اقامه نماز، اولین مناظره انتخاباتی آغاز شد و اقامه نماز به صورت زنده نمایش داده شد.

هر نامزد در هر مرحله ۸ دقیقه فرصت پاسخگویی دارد که در مجموع ۲۴ دقیقه وقت به او اختصاص می‌یابد و در پایان، ۶ دقیقه وقت برای جمع‌بندی به او خواهند داد. اگر نامزدها از ۸ دقیقه وقت خود در زمان مقرر استفاده نکنند، این وقت‌ها به زمان جمع‌بندی آنها اضافه نخواهد شد.
در این مناظره میکروفون نامزدها قطع نخواهد شد و مجری از آنها درخواست کرد تا در زمان مقرر پاسخ بگویند.

سوالات بخش اول مناظره با محوریت برنامه هفتم توسعه و رشد اقتصادی به شرح زیر مطرح شد:
داوود دانش جعفری به همزمانی دولت چهاردهم و اجرای برنامه هفتم توسعه اشاره کرد و گفت این شرایط خاصی است، آیا دولت شما همه آن‌چه را که در برنامه هفتم پیش‌بینی شده است را قبول دارد و یا فکر می‌کنید باید برخی از آن اصلاح شود؟

طهماسب مظاهری پرسید برای تحقق رشد ۸ درصدی برنامه شما برای جلب سرمایه‌گذاری خارجی در چهارچوب قانون مجلس و مجمع تشخیص مصلحت نظام چیست؟

سیدحمید پورمحمدی پرسید برای بهبود فضای کسب و کار در سطح جهان به عنوان رئیس جمهور چه اقدام و برنامه‌ای دارید؟

محمود نجفی عرب رئیس اتاق بازرگانی نیز پرسید: برنامه‌های اقتصادی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری برای ثبات در اقتصاد کشور و اینکه برنامه‌ریزی مشخص در حوزه‌های فعالیت‌های خود داشته باشند، چیست؟ زیرا امروز واقعاً با مشکل مواجه هستیم وتورم، نرخ ارز و خیلی از متغیرهای اقتصاد کلان هر روز در حال تغییر است. لذا لزوماً در خصوص ثبات بخشی اقتصاد کلان کشور برنامه مدون خودشان را اعلام کند.

طوری صحبت نکنیم که انگار دنیا از امروز شروع شده است و تمام گذشته را نقد کنیم

بر اساس این گزارش، سید امیر حسین قاضی زاده هاشمی در پاسخ به سوالات بخش اول مناظره گفت: یاد رئیس جمهور عزیز شهید را پاس می‌دارم. بنده به عنوان یکی از اعضای تیم دولت وظیفه دانستم پرچم رئیس جمهور شهید را به دست بگیرم و مدل جدیدی از حکمرانی کشور را ارائه کنم.

وی افزود: بنده که جوان‌ترین عزیزان هستم نزدیک ۲۰ سال سابقه کار اجرایی در کشور دارم. همه افرادی که به عنوان رجل سیاسی شناخته می‌شوند سابقه کار طولانی دارند و متعلق به دولت و گفتمانی بودند.

قاضی زاده هاشمی عنوان کرد: همه این بزرگواران همکار یک دولت بودند، ما طوری صحبت نکنیم که انگار دنیا از امروز شروع شده است و تمام گذشته را نقد کنیم.

نامزد چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری گفت: همچنین در بحث وعده‌ها، مردم واقعاً از وعده خسته شده‌اند؛ باید و نباید گفتن ساده است؛ باید بگوییم چگونه و توسط چه تیمی و با چه روشی می‌خواهیم کارها را انجام بدهیم؟ مثلاً قانون برنامه هفتم را چگونه انجام دهیم؟ آیا در سابقه‌مان نشانه‌ای برای این که چطور می‌خواهیم انجام بدهیم وجود دارد یا خیر؟

وی افزود: وقتی وعده به عمل نمی‌رسد، ناامیدکننده است و مردم با صندوق قهر می‌کنند. وگرنه می‌گویند اینها هم مثل گذشته چیزی می‌گویند و عمل نمی‌کنند.

قاضی زاده هاشمی گفت: برای رشد ۸ درصدی بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیارد دلار نیاز به سرمایه گذاری داریم، شاید جدی‌ترین کار اجرای تام قانون هدفمندی یارانه هاست. درمورد سرمایه گذاری داخلی اکثر منابع دولت صرف هزینه‌های دولت می‌شود و باید بخش خصوصی را به عنوان شریک راهبردی وارد میدان کنیم و شوک‌های ارزی را کنترل کنیم.

حرف‌های کلی را باز شنیدیم که قبلاً هم تکرار شده بود

امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی در ادامه مناظره گفت: حرف‌های کلی را باز شنیدیم که قبلاً هم تکرار شده بود و در عمل برای ما یک دهه رشد اقتصاد منفی ایجاد کرده بود.

وی افزود: هزینه تصمیمات اشتباه ما را مردم خواهند دید. به این دلیل اسم دولتم را دولت خانواده گذاشتم که دیدم تاوان هر تصمیمی که در مسائل داخلی و خارجی می‌گیریم را خانواده‌ها می‌دهند و سفره ایرانی هر روز کوچک‌تر خواهد شد.

قاضی زاده هاشمی تاکید کرد: اقتصاد ما پیش‌بینی ناپذیر است. باید پیش‌بینی‌پذیر شود. نباید از جیب صادرکننده تصمیم بگیریم. دست از مردم‌آزاری در اقتصاد برداریم.

وی افزود: باید سرمایه‌گذاری، باید شهرک مشترک با خارجی‌ها و همسایه‌ها ایجاد کنیم. باید سیاست اقتصادی به نفع تولید و خانوار باشد.

نامزد چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری گفت: نفت خام را می‌فروشیم و روغن می‌خریم. شرکت‌های دانش‌بنیان می‌توانند همین را تولید کنند.

دست از مردم آزاری در بخش اقتصاد برداریم

نامزد چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری گفت: نفت خام را می‌فروشیم و روغن می‌خریم. شرکت‌های دانش‌بنیان می‌توانند همین را تولید کنند. دست از مردم آزاری در بخش اقتصاد برداریم؛ مثل برخی مسائل گمرک و مالیات و… کارهای خیلی خوبی در دولت آقای شهید رئیسی در این مسائل صورت گرفت.

قاضی زاده هاشمی عنوان کرد: خام فروشی را باید درست کنیم؛ به جای صدور نفت خام، فرآورده تولید کنیم و اشتغال و ارزش افزوده ایجاد کنیم. باید بسته مشترک و شهرک صنعتی مشترک برای سرمایه گذاری ایجاد کنیم. در راهبرد صنعتی سیاست‌های ارزی و تجاری باید به نفع تولید و رفاه خانوار و تولید شود.

مردم وقتی اعتماد را از دست می‌دهند که سیاستمداران اعتماد به نفس نداشته باشند و سیاه نمایی کنند

قاضی‌زاده هاشمی در پاسخ به مرحله دوم سوالات گفت: به احترام کارشناسان چند کلام بگویم. به عنوان یکی از افراد دولت آقای رئیسی، به برنامه‌های دولت ایشان و لایحه برنامه هفتم، خودم را ملزم می دانم و همه تعهدات را اجرا می‌کنیم.

وی افزود: مردم هم وقتی اعتماد را از دست می‌دهند که سیاستمداران اعتماد به نفس نداشته باشند و سیاه نمایی کنند. در خصوصی سازی اشکالاتی داشتیم که علتش محل بحث است؛ اختصاصی سازی کردیم، سهام عدالت کار خوبی بود ولی اشکالش این بود که مدیریتش را دولت حفظ کرد و مدیریت سهام عدالت باید به مردم واگذار می‌شد نه اینکه حیاط خلوت سیاسیون شود.

وی افزود: حقوق کارگر حفظ نشد و دولت و قوه قضائیه مجبور به ورود شدند. رقابت‌های اقتصادی باید پشت اتاق شیشه‌ای باشد. ابزار این بورس است. بنگاه‌های ناکارآمد باید بهره‌ور شوند و به بورس بروند و واگذار شوند. آن‌وقت مجبور نیستیم خیلی سریع برگردانیم.

قاضی زاده هاشمی عنوان کرد: این معنیش این نیست که سهم دولت را در سرمایه گذاری کم کنیم. دولت تصدی‌گری نباید بکند. به جز امور حاکمیتی که امنیت و بهداشت و آموزش است که دولت باید اینها را تضمین کند، جاهای دیگری که دولت هست یا جایی باشد که مردم نمی‌خواهند یا نمی‌توانند.

وی ادامه داد: اگر تعرفه بزرگراه‌ها واقعی شود سرمایه گذاران می‌آیند و انجام می‌دهند. این کار بخش خصوصی است. اما جاده روستایی را نمی‌توان انتظار داشت که او انجام دهد. اینجا دولت باید سرمایه گذاری کند
نامزد چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری گفت: دولت نباید با بخش خصوصی رقابت کند؛ بخش خصوصی شریک راهبردی دولت است. دولت باید تلاش کند و لذت ببرد از توسعه بخش خصوصی. چون درآمد مالیاتی‌اش افزایش می‌یابد و درآمدهای بخش عمومی و اشتغال بهتر می‌شود. یعنی هم درآمدهای دولت بیشتر می‌شود و هم هزینه‌های دولت کاهش می‌یابد.