به گزارش خبرگزاری اقتصادایران،"علیرضا ناجی" افزود: بر این اساس ویروس آبله میمون به طور معمول از طریق تماس نزدیک با زخم و یا لوازم آلوده به ترشحات آن منتقل می‌شود.
رییس مرکز تحقیقات ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی  تاکید کرد: ویروس آبله میمون ممکن است از طریق قطرات تنفسی از بدن دفع  و منتقل شود، اما نمی‌تواند مسافت‌های طولانی در هوا را طی و افراد را آلوده کند.
"علیرضا ناجی" گفت: سازمان بهداشت جهانی نیز اعلام کرد اگرچه انتقال "کوتاه بُرد" از طریق هوا در آبله میمون غیر معمول به نظر می‌رسد، اما این احتمال وجود دارد و اتخاذ اقدامات احتیاطی ضروری است.
رییس مرکز تحقیقات ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: انگلیس همچنین آبله میمون را در فهرست «بیماری‌های عفونی با عواقب بالا» قرار داده است که می‌توانند از طریق هوا پخش شود، انتقال هوابرد ممکن است مسیر اصلی انتقال نباشد و یا خیلی کارآمد نباشد، اما همچنان ممکن است رخ دهد.
"علیرضا ناجی" افزود: پرسشگری در مورد انتقال ویروس آبله میمون از طریق هوا مهم است، زیرا در تعاقبش به نوبه خود منجربه توصیه‌هایی برای زدن ماسک، تهویه هوا و سایر اقدامات حفاظتی در صورت ادامه شیوع بیماری خواهد شد.
رییس مرکز تحقیقات ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افزود: آبله میمون به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است و موارد گاه به گاه انتقال از طریق هوا برای ویروس آبله که ریشه کن شده و نزدیکترین خویشاوند آبله میمون است، گزارش شده است.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: بر این اساس هنگامی که یک ویروس در بزاق یا در مجرای تنفسی وجود دارد، مثل آبله میمون، می‌تواند در هنگام صحبت کردن، آواز خواندن، سرفه یا عطسه به صورت قطرات تنفسی دفع شود، این قطرات ممکن است سنگین باشند و در فاصله کم بر روی اشیاء یا افراد بیفتند، یا ممکن است کوچک و سبک باشند و برای مدت‌ها و فواصل طولانی در هوا باقی بمانند.
"علیرضا ناجی" افزود: قبول ارزیابی CDC تا حدی به این بستگی دارد که آیا ویروس فقط در قطرات بزرگ وجود دارد یا در قطرات بسیار کوچک به نام آئروسل هم وجود دارد؟ ظاهرا هیچ مبنایی برای این منطق که ویروس فقط از طریق قطرات بزرگ منتقل می‌شود و خطر عفونت را فقط در فواصل نزدیک ایجاد می‌کند وجود ندارد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تاکید کرد: در شیوع آبله میمون در نیجریه در سال ۲۰۱۷، عفونت در دو کادر درمان رخ داد که هیچ تماس مستقیمی با بیماران نداشتند، تعداد کمی از بیماران در شیوع کنونی نمی‌دانند که چه زمانی و چگونه به این ویروس مبتلا شده اند. بحث مشابهی در ابتدای همه گیری جهانی کرونا، زمانی که مرکز کنترل بیماری‌های آمریکا و سازمان جهانی بهداشت بر انتقال با قطرات تنفسی بزرگ به عنوان راه اصلی تمرکز داشتند، آغاز شد، اما به زودی مشخص شد که آئروسل‌ها از راه‌های عمده انتقال ویروس کروناسارس-۲ هستند.