وی با اشاره به وضعیت تولید و صادرات فرش دستباف گفت: در دهه‌های گذشته، صادرات فرش دستباف ایران به اوج خود رسید. برای مثال، در سال ۱۳۷۳ ایران توانست با صادراتی بالغ بر دو میلیارد دلار، جایگاه نخست را در بازارهای جهانی به خود اختصاص دهد اما متأسفانه در سال‌های اخیر به دلیل عدم حمایتهای داخلی، تحریم های داخلی، افزایش قیمت مواد اولیه ، تقویت رقبا ، عدم حضور در بازار کشورهای هدف و تحریمهای خارجی این روند کاهشی شده است.

مدیرعامل اتحادیه تعاونی‌های فرش دستباف ادامه داد: با اجرای مصوبه تعهد ارزی از سال ۱۳۹۸ توسط بانک مرکزی، صادرات فرش دستباف که در بدترین شرایط تحریمی حدود ۴۰۰ میلیون دلار بود،در سالهای ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۳ به کمتر از ۵۰ میلیون دلار رسید و میزان تولید از شش میلیون متر مربع به کمتر از دو میلیون متر مربع کاهش یافت.

به گفته بهرامی، سهم ایران از بازار جهانی فرش دستباف که در دهه ۱۳۷۰ حدود ۲۵ درصد بود، اکنون به ۷٫۴ درصد کاهش یافته است.

مدیرعامل اتحادیه تعاونی‌های فرش دستباف در عین حال تحریم‌های اقتصادی، افزایش هزینه های تولید،رقابت کشورهای دیگر،کاهش تقاضا و مشکلات بیمه قالیبافان را از جمله چالش‌های فرش دستباف برشمرد و گفت: تحریم‌های بین‌المللی تأثیرات مخربی بر صادرات فرش گذاشته و دسترسی ایران به بازارهای جهانی را محدود کرده است اما مهم تر از آن تحریم داخلی یعنی اجرای مصوبه تعهد ارزی برای صادر کنندگان فرش دستباف توسط بانک مرکزی است  که به یکباره  این صنعت را دچار مشکل کرد.

بهرامی افزود: قیمت بالای مواد اولیه، نرخ ارز و تورم، هزینه تولید را برای قالیبافان افزایش داده است و کشورهایی مانند هند، چین و پاکستان با تولید فرش‌های ارزان‌قیمت و بازاریابی قوی، سهم بیشتری از بازار جهانی را تصاحب کرده‌اند.

وی در پایان اظهار کرد: تغییر سلیقه جهانی و گرایش به سمت کف‌پوش‌های مدرن و فرش‌های ماشینی، بازار فرش دستباف را محدودتر کرده است.