در دوماه نخست سال تلاش شبانه‌روزی برای تکمیل تعمیرات دوره‌ای و پس از آن دمای بالا و فراگیری گسترده گرما در تابستان 1403 در کنار پایداری پیک بالای مصرف در امتداد دو ماهه ( نیمه تیرماه تا نیمه شهریورماه) که فرصت نفس کشیدن را به واحدهای حرارتی نمی‌داد و یکی از بی‌سابقه‌ترین تابستان‌های تاریخ کشور را در بهره‌برداری حداکثری و مستمر با تمامی ظرفیت از واحدهای حرارتی به‌ثبت رساند از یک‌سو، و کاهش تخصیص گاز طبیعی به نیروگاه‌ها از سوی دیگر، فشاری مضاعف و بی‌سابقه را به واحدهای حرارتی وارد کرد.

مصرف هرچه بیشتر سوخت مایع و جایگزینی آن با سوخت گاز، که در نیمه نخست امسال رشدی دو برابری نسبت به زمان مشابه سال قبل داشت، در ضریب آمادگی، راندمان نیروگاهی و کاهش فاصله بین تعمیرات دوره‌ای تأثیرگذار است. با این وجود بررسی آمار رسمی تولید برق کشور نشان می‌دهد ضریب آمادگی نیروگاه‌های حرارتی ایران در تابستان سخت 1403 ، بالغ بر 98درصد بوده که از متوسط نرم جهانی بالاتر است.

یکی از موفقیت‌های صنعت برق کشور در نیمه نخست امسال، با وجود تمامی محدودیت‌ها و فشار به شبکه و نیروگاه‌ها برای تأمین حداکثری برق و پاسخگویی به پیک تقاضای برق، افزایش راندمان واحدهای حرارتی است.

بررسی راندمان نیروگاه‌های حرارتی بر اساس اطلاعات آمار تفضیلی صنعت برق ایران نشان می دهد که روند راندمان متوسط نیروگاه‌های حرارتی از سال 1357 تا 1401 بدین صورت بوده است.

میزان راندمان 39.34درصدی پایان سال 1402، در 6 ماهه نخست امسال با رشدی 16 صدم درصدی، در پایان شهریورماه به 39.5 درصد رسید که این بهبود راندمان نیروگاهی ناشی از اقدامات رفع محدودیت و ارتقای توان عملی نیروگاه‌های حرارتی و به‌مدار آمدن واحدهای جدید نیروگاهی راندمان بالا بوده است.