به گزارش خبرگزاری مهر، حسن عباسیان با اشاره به مدیریت دو منطقه مهم طبیعی در شهرستان بافق گفت: با وجود حفاظت رسمی از حدود ۱۲ درصد مساحت بافق، آمارها نشان می‌دهد عوامل انسانی همچنان اصلی‌ترین تهدید برای حیات‌وحش هستند و انقراض یوزپلنگ ایرانی در یزد و کاهش شدید جمعیت پلنگ ایرانی زنگ خطری جدی برای آینده تنوع زیستی استان است.

عباسیان ادامه داد: شهرستان بافق با وسعتی حدود ۱۵٬۲۹۸ کیلومتر مربع در جنوب‌شرقی استان یزد و در محدوده فلات مرکزی ایران قرار دارد و دارای اقلیم گرم و خشک است. این شهرستان با اردکان، یزد، مهریز، بهاباد و مناطق مرزی استان کرمان هم‌مرز است.

رئیس اداره حفاظت محیط‌زیست شهرستان بافق، اظهار کرد: در حال حاضر دو منطقه تحت مدیریت رسمی این اداره قرار دارد؛ پناهگاه حیات‌وحش آریز با مساحت حدود ۹۶ هزار هکتار در شمال‌غرب شهرستان و منطقه حفاظت‌شده کوه بافق با وسعت حدود ۸۸ هزار هکتار. مجموع این مناطق نزدیک به ۱۲ درصد از کل مساحت شهرستان را شامل می‌شود و نقش مهمی در حفاظت از تنوع زیستی و منابع طبیعی ایفا می‌کند.

وی با بیان اینکه سهم عوامل انسانی در مرگ‌ومیر گونه‌های حیات‌وحش نگران‌کننده و رو به افزایش است، افزود: جاده‌ها، شکار غیرمجاز، تعارض با انسان و درگیری با دامداران از مهم‌ترین دلایل از بین رفتن گونه‌های ارزشمند هستند. علاوه بر این، بیماری‌ها و تغییرات زیست‌محیطی نیز در برخی سال‌ها موجب تلفات گسترده، به‌ویژه در میان نشخوارکنندگان و پستانداران شده‌اند

عباسیان با اشاره به بررسی‌های انجام‌شده گفت: تصادفات جاده‌ای، حمله سگ‌های گله، تله‌های مسموم، شکار غیرقانونی و بیماری‌هایی مانند طاعون نشخوارکنندگان کوچک، نقش اصلی را در روند مرگ‌ومیر گونه‌ها داشته‌اند. از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ حدود ۱۴۷ مورد مرگ غیرطبیعی پلنگ ایرانی ثبت شده که بیش از ۶۰ درصد آن ناشی از شکار، زهر آلودگی و تعارض مستقیم با انسان بوده است.

وی ادامه داد: وضعیت یوزپلنگ ایرانی نیز نگران‌کننده است؛ حدود ۵۲ درصد تلفات این گونه در سال‌های اخیر بر اثر تصادفات جاده‌ای رخ داده و طی چند دهه گذشته دست‌کم ۵۱ یوزپلنگ تلف شده‌اند. متأسفانه در سال‌های اخیر هیچ مشاهده‌ای از یوزپلنگ در استان یزد ثبت نشده و کارشناسان این گونه ارزشمند را در استان منقرض‌شده می‌دانند.

رئیس اداره حفاظت محیط‌زیست بافق تأکید کرد: برای جلوگیری از تکرار چنین وضعیت بحرانی در سایر زیستگاه‌ها، اقداماتی همچون جلوگیری از معدن‌کاری بی‌ضابطه، کاهش تخریب زیستگاه‌ها، کنترل جاده‌سازی‌های غیرکارشناسی، افزایش گشت و کنترل حفاظتی، تقویت جمعیت طعمه‌ها، بهبود کیفیت زیستگاه‌ها و تأمین منابع آبی پایدار ضروری است.

این مقام مسئول در پایان خاطرنشان کرد: در جاده‌های موجود نصب تابلوهای هشداردهنده و اطلاع‌رسانی مؤثر همراه با محدودیت سرعت الزامی است و در جاده‌سازی‌های جدید نیز باید اقدامات فراتر از الزامات معمول از جمله ایجاد روگذر و زیرگذر برای حیات‌وحش و طراحی سرعتگاه‌ها انجام شود.