به گزارش سلامت نیوز به نقل از رکنا، یک دانشجوی دکترای تخصصی ارگونومی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: شغل بلاگری با وجود ظاهر جذاب، به‌دلیل فشار دیده‌شدن، ناپایداری درآمد و از بین رفتن مرز زندگی شخصی و کاری، سلامت روان و جسم اینفلوئنسرها را تهدید می‌کند.

پیام خانلری، دانشجوی دکترای تخصصی ارگونومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در گفت‌وگو با رکنا گفت: بلاگرها زیر فشار همیشگیِ دیده‌شدن، تولید محتوا و ناپایداری درآمد کار می‌کنند. قضاوت و مقایسه دائمی در فضای آنلاین هم به‌تدریج آنها را فرسوده می‌کند. شغل اینفلوئنسرها یا بلاگرها به تولید مستمر محتوا در شبکه‌های اجتماعی و ایجاد ارتباط فعال با مخاطبان گسترده متکی است. آنها با به‌اشتراک‌گذاری سبک زندگی، تجربه‌های شخصی، دانش تخصصی یا سرگرمی، توجه و اعتماد دنبال‌کنندگان را جلب می‌کنند و از این طریق به تبلیغ برندها، محصولات یا خدمات می‌پردازند.

وی در ادامه افزود: ماهیت این شغل ترکیبی از کار رسانه‌ای، بازاریابی، مدیریت هویت فردی و تعامل اجتماعی است؛ به‌گونه‌ای که مرز میان زندگی شخصی و حرفه‌ای اغلب از بین می‌رود. اینفلوئنسرها معمولا به‌صورت خوداشتغال فعالیت می‌کنند و درآمدشان به میزان دیده‌شدن، تعامل مخاطبان و الگوریتم‌های پلتفرم‌ها وابسته است؛ بنابراین ناچارند همواره آنلاین باشند، محتوای جذاب و «اصیل» تولید کنند و هم‌زمان تصویر مثبتی از خود حفظ کنند. شغل بلاگری باوجود ظاهر جذاب آن، فشار روانی، ناامنی شغلی و مسئولیت دائمی برای حفظ توجه مخاطب را نیز در خود دارد که سلامت این گروه شاغلان را تهدید می کند.

پیام خانلری افزود: نتایج یک مطالعه کیفی در سال 2025 نشان داده که وضعیت سلامت و رفاه اینفلوئنسرها در چهار پارادوکس یا تضاد اساسی قرار دارد که هر یک نشان‌دهنده فشارهای خاص و متضاد در زندگی حرفه‌ای آنهاست. اولین مورد پارادوکس درآمد و سلامت روان است. اینفلوئنسرها بین دو وضعیت متضاد گرفتارند؛ نخست وابستگی به درآمد از فعالیت اینفلوئنسری برای جلوگیری از استرس مالی و استقلال و عدم وابستگی به درآمد که اگر نباشد، برای حفظ سلامت روان ضروری‌ست. به همین دلیل، درآمد هم موجب کاهش استرس مالی می‌شود و هم می‌تواند خطراتی برای سلامت روان به همراه داشته باشد. پارادوکس بعدی نقش بازی کردن و اصالت فردی است. رفاه آنها تحت تأثیر این است که باید نقشی حرفه‌ای در شبکه‌های اجتماعی ایفا کنند؛ اما همزمان اصالت و واقعی بودن برای جذب دنبال‌کننده نیز حیاتی است. تناقض بین این دو می‌تواند هویت و ارتباط واقعی با مخاطب را مختل کند.

او در ادامه گفت: پارادوکس موفقیت و احساس بدبختی، پارادوکسی جدی درباره اینکه عوامل موفقیت (مثلا افزایش دنبال‌کننده، تعامل و دیده شدن) خود باعث افزایش استرس، اضطراب، فشار اجتماعی و حتی ضعف سلامت روان می‌شوند. همه اینها سبب می‌شوند موفقیت از منظر معیارهای سنتی در واقع به سرخوردگی و کاهش رفاه منجر شود. پارادوکس الگوی سلامت و خطر برای خودِ اینفلوئنسر معضل دیگری است که افراد این مشاغل درگیر آن هستند. وقتی اینفلوئنسرها به عنوان الگوی سبک زندگی سالم شناخته می‌شوند،

پیام خانلری، دانشجوی دکترای تخصصی ارگونومی دانشگاه علوم پزشکی تهران در پایان اظهار کرد: این، خود فشار روانی و جسمی بیشتری ایجاد می‌کند؛ زیرا باید همیشه تصویر سالم بودن را حفظ کنند، حتی اگر خودشان تجربه‌های منفی داشته باشند. این وضعیت می‌تواند به آسیب به سلامت روانی خود فرد بینجامد، برخلاف آنچه برای دنبال‌کنندگان تبلیغ می‌شود.