عصرایران: کرایسلر ME Four-Twelve یک پروتوتایپ ابرخودروی کاملاً کاربردی مدل ۲۰۰۴ است که با هدف رسیدن به حداکثر سرعت ۲۴۸ مایل بر ساعت (حدود ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت) و رقابت با بوگاتی ویرون توسعه داده شد، اما هرگز به مرحله تولید انبوه نرسید.

کرایسلر ME Four-Twelve، یک نمونه اولیه (پروتوتایپ) ابرخودروی کاملاً کاربردی مدل ۲۰۰۴، که با هدف رقابت با سرعت و شتاب بوگاتی ویرون توسعه یافته بود، همچنان به عنوان یکی از اسطوره‌های خودروهای مفهومی تاریخ خودروسازی آمریکا شناخته می‌شود.

مشخصات فنی و جاه‌طلبی‌های سرعت

این ابرخودرو مجهز به یک موتور ۶.۰ لیتری V12 ساخت AMG بود که توسط چهار توربوشارژر تقویت می‌شد و می‌توانست ۸۵۰ اسب بخار قدرت تولید کند. کرایسلر پیش‌بینی کرده بود که ME Four-Twelve به حداکثر سرعت ۲۴۸ مایل بر ساعت (حدود ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت) دست یابد، که در آن زمان آن را به سریع‌ترین خودروی جهان تبدیل می‌کرد.

گشتاور: حداکثر گشتاور ۸۵۰ پوند فوت (حدود ۱۱۵۲ نیوتن متر) در دور موتور تنها ۲۵۰۰ دور در دقیقه در دسترس بود.

ساختار بدنه: بدنه خودرو از فیبر کربن ساخته شده و روی شاسی مونوکوک آلومینیومی لانه‌زنبوری قرار داشت؛ همچنین دارای سیستم تعلیق کنترل‌شده الکترونیکی و آیرودینامیک فعال بود.

تجهیزات داخلی: با وجود ماهیت پروتوتایپ، فضای داخلی لوکس بوده و شامل صندلی‌های چرمی، سیستم صوتی پیشرفته و کنترل تهویه مطبوع می‌شد.

خودرویی که به تولید نرسید اما اسطوره شد

کرایسلر امیدوار بود سالانه ۱۰۰ دستگاه از ME Four-Twelve را تولید کند، اما این پروژه هرگز به مرحله تولید انبوه نرسید. با این وجود، این خودرو مانند فورد GT90، از طریق حضور در بازی‌های مسابقه‌ای، به شهرت و جایگاه افسانه‌ای دست یافت.

این پروتوتایپ اکنون در موزه پیترسن نگهداری می‌شود.