حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا عابدینی در جمع شاعران جوان در آستان مقدس مسجد جمکران با اشاره به نقش مهم شعر و شاعر در تاریخ اظهار کرد: ما به‌عنوان شاعر می‌خواهیم خط بدهیم. در صدر اسلام شاعران خط‌دهی می‌کردند و هر لشکری که حماسه‌سرایی بهتری داشت، قوی‌تر بود. امروز نیز سروده‌هایی که در جریان جنگ‌ها و مقاومت شکل می‌گیرند، حماسه ایجاد کرده و میدان را تغییر می‌دهند؛ بنابراین نقش شعر بسیار اساسی است.

وی تأکید کرد: شاعران روایتگران صحنه هستند و اگر روایت الهی از مسئله را خوب ترسیم کنند، می‌توانند در جنگ‌های شناختی آخرالزمان نقش‌آفرینی کنند؛ زیرا اساس این جنگ‌ها بر روایت‌گری است.

استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه ما باید بر واقعه مسلط باشیم تا بتوانیم روایت‌گری دقیق انجام دهیم، اظهار کرد: شعر شاعر، خلق شاعر است که از روح خودش در شعر دمیده می‌شود. حیات شعر به اندازه‌ای است که شاعر حیات دارد؛ یعنی تمام وجودش را بسیج کرده تا در شعر بدمد. اگر شعر را این‌گونه ببینیم، انسان هر چیزی را خلق نمی‌کند؛ خلقی می‌کند که اثرگذار باشد و بتواند در حیات دیگران تأثیر بگذارد. شاعر فقط شعر نمی‌گوید؛ حیاتش توسعه پیدا می‌کند و این خلق پاک‌شدنی نیست.

عابدینی تصریح کرد: روایت الهی از صحنه، غیر از روایت ساده است. شاعر باید روایت الهی داشته باشد؛ یعنی از چشم خدا به صحنه نگاه کند. اگر می‌خواهیم حرکتی که در آخرالزمان بر دوش ماست شکل بگیرد و شعرهایمان در این دوران پرحادثه روح داشته باشد، باید اخلاص در شعر گفتن داشته باشیم. هرچه اثر به خداوند بیشتر گره بخورد، بقایش بیشتر است.

وی با اشاره به اهمیت جمع‌بودن مومنین در عصر آخرالزمان گفت: در قرآن آمده که اساس دوران آخرالزمان بر ارتباط مؤمنین با یکدیگر است. اگر مؤمنی تنها باشد، شیطان او را جدا می‌کند و بعد شکارش می‌کند. جمع‌بودن، مثل همین جمع شاعران، اهمیت دارد.

وی تعبیر «ربیون» را «تعبیری بلند» خواند و اظهار کرد: یعنی دستش در دست کسی است که صحنه را می‌شناسد و ولی الهی است و از سوی دیگر دست مردم را گرفته. گاهی این حلقه میانی، شاعر و هنرمند است. مصلحین اگر تنها باشند، حرکت‌شان ابتر است. کسی می‌تواند تأثیر بگذارد که «من او» به «ما» تبدیل شده باشد.

این استاد اخلاق تأکید کرد: شاعر باید خیال را آغاز حرکت قرار دهد. صحنه‌های آخرالزمان صحنه‌های سنگینی است و روایت‌های الهی می‌تواند برای شاعر و مخاطب کارگشا باشد. اگر شاعر عقب بماند، صحنه را از دست داده و خلق او مرده متولد می‌شود؛ روح داشتن و حیات داشتن شعر، خلق شاعر است.

به گزارش ایسنا و به نقل از روابط عمومی مسجد جمکران در شامگاه ۶ آذر، عابدینی در پایان اظهار کرد: اگر می‌خواهید رشد کنید، رشدتان را در حرکت‌های جمعی ببینید. این حوادث پرشتاب آخرالزمان خود برای شاعر سوژه ایجاد می‌کند و اخلاص در شعر، حیات اثر را تضمین می‌کند.

انتهای پیام