در نشست خبری نمایش «مجلس قربانی سِنِمّار»، عوامل اثر از روند آماده‌سازی سه‌ماهه، دشواری‌های تولید و ویژگی‌های اجرایی این نمایش گفتند. این اثر بر اساس متنی از بهرام بیضایی آماده شده و از ۶ تا ۲۱ آذر روی صحنه می‌رود.

سعید فرزانه‌راد، کارگردان نمایش، عصر چهارشنبه ۵ آذر با اشاره به اینکه این اثر نخستین تجربه کارگردانی اوست، گفت: این نمایش هم بُعد تاریخی دارد و هم واقعیت‌هایی از سرگذشت معماری به نام سِنِمّار را روایت می‌کند که برای ساخت بنایی در شهر عراق مأمور می‌شود و مسیر پراتفاقی را طی می‌کند. در طول سه ماه تمرین داشتیم و حتی در میانه کار ناچار به تعویض بازیگر شدیم. اکثر عوامل تازه‌کار هستند اما با انگیزه و پشتکار کار را پیش برده‌اند.

وی با اشاره به تامین مالیِ گروه تأکید کرد: خودمان هستیم و خودمان؛ هیچ حمایت مالی نداشتیم. تئاتری‌ها با نبود اسپانسر دست‌وپنجه نرم می‌کنند و از نظر مالی در مضیقه‌اند. حتی مبلغ هنگفتی هم نخواستیم اما هیچ ارگان یا مسئولی حمایتی نکرد.

وی درباره علاقه‌مندی خود به آثار بهرام بیضایی بیان کرد: من کارهای بیضایی و دنیایی را که او خلق می‌کند دوست دارم. اجرای آثارش بسیار سخت است چون ادبیات سنگینی دارد و انتقال مفاهیم باید ساده‌تر و دقیق‌تر باشد. تلاش کرده‌ام تا حد توان از پسِ متن بر بیایم و حق مؤلف را حفظ کنم.

کارگردان نمایش درباره شیوه اجرایی توضیح داد: رویکرد اجرا تلفیقی از مدرن و پست‌مدرن است، هرچند متن حال‌وهوای سنتی دارد. این مسیر شبیه راه رفتن بر لبه تیغ است و یک لغزش می‌تواند نتیجه را بر هم بزند، اما سعی کرده‌ایم در طرح اجرایی، میزانسن‌ و موقعیت‌ها، مفهوم سنگین متن را نرم‌تر و قابل‌فهم‌تر برای مخاطب کنیم. بخش‌هایی نیز نگاه سمبلیک دارد تا مرز میان باور و روایت درهم بشکند.

وی با اشاره به دو گروه بازیگران گفت: یک گروه نقش‌های ثابت دارند و گروه دیگر نقش‌های متغیر را ایفا می‌کنند و ملزومات صحنه را نیز تأمین می‌کنند. ارائه چند شخصیتِ متفاوت در یک اجرا کار بسیار دشواری است اما گروه کارگردانی و بازیگران با همراهی یکدیگر به شخصیت‌ها عمق داده‌اند و روند کار جذاب پیش می‌رود.

فرزانه‌راد در بخش دیگری از صحبت‌هایش به شرایط فعلی تئاتر تبریز اشاره و تصریح کرد: عرصه هنر بر جوانان تنگ شده و کار برای تازه‌واردان دشوارتر شده است. امیدواریم که با کمک اساتید و پیشکسوتان، در این عرصه بهتر بدرخشیم.

نعیمه خسروی، بازیگر نمایش، نیز درباره نقش خود گفت: این ششمین کار صحنه‌ای من است. چون علاقه داریم، تلاش می‌کنیم کار را به بهترین شکل ادامه دهیم. نقش‌ها در این نمایش تلفیقی هستند و صرفاً ورود و خروج یک بازیگر نیست؛ قالب‌های متعدد و مکمل یکدیگرند و نمایش بدون هرکدام ناقص می‌شود. دیالوگ‌های عمیق و مفهومی استاد بیضایی حس و بازی را جلو می‌برد و به تفاوت کاراکترها کمک می‌کند.

بهکام راد، دیگر بازیگر اثر، با اشاره به دومین تجربه صحنه‌ای خود گفت: پیش بردن چند کاراکتر هم سخت است و هم زیبا. اینکه بتوانی همه آن‌ها را زندگی کنی، تجربه‌ای دلنشین اما دشوار است. بیرون آمدن از یک حس و رفتن به حس دیگر کار ساده‌ای نیست.

عرفان کریمی‌فرد نیز درباره روند آماده‌سازی گفت: متن بسیار زیباست و روی آن زیاد کار کرده‌ایم. با اینکه متن سنگین بود اما با کار و تمرین فشرده تسلط خوبی روی آن پیدا کردیم.

به گزارش ایسنا، معین مجتهدزاده، بازیگر دیگر نمایش، افزود: ارائه چند کاراکتر در یک نمایش سختی زیادی دارد اما تجربه پرباری است. در سه ماه تمرین، زحمت زیادی کشیده‌ایم و امیدواریم در اجرا بهترین نتیجه را ببینیم.

انتهای پیام