به گزارش سلامت نیوز به نقل از هلث دی صفحه‌نمایش‌ها؛ چیزی که کودکان رهایش نمی‌کنند و والدین از آن نگران‌اند. با این حال، یک پژوهش تازه نشان می‌دهد شاید همه استفاده‌ها از فناوری برای بچه‌ها مضر نباشد.

محققان دانشگاه استرالیای جنوبی با تحلیل داده‌های بیش از ۱۳۳ هزار کودک و نوجوان زیر ۱۸ سال دریافتند ابزارهای سلامت دیجیتال—از اپلیکیشن‌ها گرفته تا پوشیدنی‌ها—می‌توانند فعالیت بدنی، کیفیت تغذیه و حتی وزن بدن را بهبود دهند.

بر اساس این مطالعه:

• فعالیت بدنی روزانه کودکان و نوجوانان با استفاده از این ابزارها حدود ۱۰ تا ۲۰ دقیقه افزایش یافت.

• تغذیه سالم‌تر شد؛ مصرف میوه و سبزی بیشتر و غذاهای پرچرب کمتر شد.

• تغییرات وزن محدود اما پیوسته و مثبت بود.

• برخی برنامه‌ها باعث شدند کاربران روزانه ۲۰ تا ۲۵ دقیقه کمتر بنشینند.

• تنها حوزه‌ای که تغییر مشخصی نداشت، خواب بود.

پژوهش نشان داد نوع ابزار نیز اهمیت دارد:

• اپلیکیشن‌های موبایلی بیشترین تأثیر را بر رژیم غذایی و وزن داشتند.

• ردیاب‌های پوشیدنی برای کاهش نشستن و بی‌تحرکی بهتر عمل کردند.

• برنامه‌های کوتاه‌مدت (کمتر از ۸ هفته) برای افزایش فعالیت بدنی مؤثرتر بودند.

• برنامه‌های طولانی‌مدت (۱۲ هفته یا بیشتر) برای مدیریت وزن کارآمدتر بودند.

بن سینگ، پژوهشگر ارشد، می‌گوید بسیاری از نوجوانان باوجود آگاهی از اهمیت ورزش، تغذیه سالم و خواب کافی، در عمل به آن پایبند نیستند و همین موضوع خطر چاقی، دیابت و بیماری قلبی را افزایش می‌دهد. او تأکید می‌کند:

«تحقیقات ما نشان می‌دهد ابزارها و اپلیکیشن‌های سلامت دیجیتال می‌توانند به‌طور قابل‌توجهی فعالیت بدنی، تغذیه و وزن کودکان را بهبود دهند و آن‌ها را در مسیر زندگی سالم‌تری قرار دهند.»

به گفته او، چون نوجوانان با فناوری بزرگ شده‌اند، استفاده از این ابزارها برایشان طبیعی و جذاب است و همین موضوع اجرای این راهکارها را ساده‌تر می‌کند.

این یافته‌ها در شرایطی منتشر می‌شود که بی‌تحرکی و چاقی کودکان به معضلی جهانی تبدیل شده است. سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده ۸۰ درصد نوجوانان فعالیت کافی ندارند و حدود ۳۹۰ میلیون کودک و نوجوان ۵ تا ۱۹ ساله اضافه‌وزن یا چاق هستند.

این مطالعه که در Journal of Medical Internet Research منتشر شده، نتایج ۲۵ بررسی سیستماتیک را ترکیب کرده و ابزارهایی مانند اپلیکیشن‌ها، پوشیدنی‌ها، پیامک‌های سلامت و بازی‌های دیجیتال را بررسی کرده است.

سینگ پیشنهاد می‌کند مدارس، مراکز خدمات سلامت و نهادهای اجتماعی از این ابزارها در برنامه‌های روزمره استفاده کنند. او می‌گوید ترکیب فناوری با حمایت انسانی—از سوی والدین، معلمان یا مربیان سلامت—می‌تواند انگیزه کودکان را حفظ کند و باعث شود عادات سالم تا بزرگسالی ادامه پیدا کند.