اگر نزدیک قله کوه بایستید، متوجه ارتفاع آن نمی‌شوید، اما هر چه از کوه دورتر شوید، کم‌کم به اوج آن پی می‌برید. این واقعا همان اوج انسانیت و فضیلت حضرت فاطمه (س) است که قرآن کریم وی را «کوثر» نامیده است. با گذشت زمان، زوایای بیشتری از این شخصیت والا آشکار می‌شود و همچنین نیاز ما به شخصیت و نقش الگویی ایشان بیشتر و بیشتر می‌شود، به‌خصوص در عصر و جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم و مورد هجوم و بمباران مداوم ایده‌ها و ایدئولوژی‌هایی قرار دارد که جز گمراهی و سردرگمی و گمراه کردن ما از مسیر حق و عدالت، چیز دیگری نصیبمان نمی‌شود.

شایستگی حضرت فاطمه (س) فراتر از ارتباط بیولوژیکی با رسول خدا (ص) است

وقتی از دیدگاه اهل‌بیت (ع) یا به عبارت ساده‌تر از دیدگاه ایدئولوژیک شیعه در مورد حضرت فاطمه زهرا (س) صحبت می‌کنیم، رویکرد کلی ما به ایشان با سایر مکاتب فکری در اسلام متفاوت است. شکی نیست که همه مسلمانان بیشترین احترام را برای حضرت فاطمه (س) قائل هستند. همچنین هیچ اختلافی در بین مسلمانان در مورد شان، احترام، جایگاه و فضیلت حضرت فاطمه (س) وجود ندارد. با این حال، رویکرد آنها به این بانوی بزرگ علاوه بر اینکه دختر پیامبر محبوب ما، محمد (ص) است که ایشان را بسیار دوست داشت و به وی احترام می‌گذاشت، حضرت فاطمه (س) را به‌عنوان بانوی بسیار پرهیزگار و بسیار فداکار می‌شناسند. این مبنایی است که امت مسلمان به حضرت فاطمه (س) ادای احترام می‌کنند.

حال، وقتی صحبت از مکتب اهل‌بیت (ع) می‌شود، می‌بینیم که حضرت فاطمه (س) به راستی دختر عزیز و گرامی رسول خدا (ص) و بانویی بسیار فداکار و با معنویت هستند. با این حال، برای ما پیروان اهل بیت (ع)، حضرت فاطمه (س) چیزی فراتر از این است.

جوهره حضرت فاطمه (س) در بالاترین نقطه معراج حضور داشت

پیامبر گرامی ما، حضرت محمد (ص) در حدیث معراج، هنگامی که عروج آسمانی خود و جایی که رسیدن خود به مرحله نهایی و مقصد سفرش را توصیف می‌کند، می‌گوید که در این بالاترین مکان ممکن، درختی به نام «شجره طوبی» را دیده است.

این درخت میوه فراوانی داشت و سیب‌هایش عطر شگفت‌انگیزی داشتند. رسول خدا (ص) از جبرئیل پرسید که در این بالاترین مکان، درخت و عطر میوه آن واقعا بی‌نظیر است. این حدیث که به‌طور گسترده در منابع حدیثی شیعه ثبت شده است، به پاسخ جبرئیل اشاره می‌کند که می‌گوید این نور فاطمه (س) در زمین و منصوره در آسمان است.

رسول خدا (ص) از جبرئیل پرسید که نور فاطمه (س) در زمین و منصوره در آسمان به چه معنی است؟ و جبرئیل پاسخ داد که دلیل نامگذاری فاطمه (س) در زمین این است که  پیروان خود را در زمین از آتش جهنم محدود می‌کند و از سوی دیگر، منصوره به معنای کسی است که نجات یافته و حمایت می‌شود. دلیل نامگذاری فاطمه (س) در آسمان‌ها به منصوره این است که ایشان با کمک خداوند متعال حمایت می‌شود تا واسطه در آسمان‌ها باشد.

شفاعت حضرت فاطمه (س) ما را از جهنم محافظت می‌کند

این حدیث بسیار بسیار عمیق و پرمعنایی است؛ حضرت فاطمه (س) پیروان خود در این دنیا را از جهنم محافظت می‌کند. این حدیث پیام بسیار روشنی می‌دهد که متاسفانه زمانی خواهد رسید که حتی پس از پذیرش اسلام و ورود به قلعه نجات توحید، به دلیل انحراف، درهای جهنم باز خواهد شد و فقط کسانی که به فاطمه (س) متصل و پیرو ایشان هستند، می‌توانند توسط وی محافظت شوند. بله، حضرت فاطمه (س) می‌تواند آنان را از ورود به جهنم محافظت کند.

فاطمه (س) آشکارا از کسانی که از وی پیروی می‌کنند دفاع می‌کند. با کمک وی، پیروانش از افتادن در دام شیطان در امان می‌مانند. خداوند متعال وی را در بهشت ​​یاری می‌کند تا شفاعت‌کننده باشد، زیرا پس از پیامبر عزیزمان محمد (ص) هیچ کس قدرت شفاعت بیشتری از مادرمان، حضرت فاطمه (س) ندارد.

حضرت فاطمه (س) سهم برجسته‌ای در اصلاحات اجتماعی-سیاسی داشتند

حضرت فاطمه (س) مدت کوتاهی در این جهان زندگی کرد و توانست چیزی قابل‌توجه بنا نهد که ما هنوز از درک آن عاجر هستیم. حضرت فاطمه (س)، بخش عمده‌ای از زندگی کوتاه خود را با پدرش، رسول خدا (ص) و سپس بخشی از زندگی خود را با پدر، همسر و فرزندانش گذراند و در پایان، بخش کوتاهی از زندگی ایشان فقط با همسر و فرزندانش بود. این‌ها سه مرحله از زندگی بانوی بزرگ اسلام هستند.

در تمام این سه مرحله از زندگی کوتاهش، درمی‌یابیم که حضرت فاطمه (س)، «سیدة النساء العالمین» است. وی به این عنوان الهی که پیامبر گرامی‌مان، محمد (ص) به وی اعطا کرده بود، یعنی رهبر زنان جهان، کاملا پایبند بودند و به‌طور کامل در نقش عملی خود در جامعه ثابت کردند.

اینجاست که ما حضرت فاطمه (س) را به‌عنوان رهبر و مدافع بی‌نظیر حقوق زنان می‌بینیم. حضرت فاطمه (س) این رهبری را با زندگی عملی خود و همچنین خطبه‌ها، سخنان کوتاه و دستورالعمل‌هایش و شخصیت نمونه‌اش در تعامل با سایر زنان، ارائه کرد. اینجاست که وی در واقعیت عملی «سیدة النساء العالمین» است. در این شرایط چالش‌برانگیزی که جهان امروز در آن قرار دارد بیش از هر چیز دیگری به حضرت فاطمه (س) نیاز داریم.

حضرت فاطمه (س) در دوران سلطه خصمانه بر زنان، به‌عنوان راهنما ظهور کرد

ما اغلب در مورد جنبش‌های مختلفی که حقوق زنان را پیش می‌برند، صحبت می‌کنیم، جنبش‌هایی که در جهان غرب آغاز شدند و سپس این جنبش‌ها ابعاد جهانی به خود گرفتند. شکی نیست که زنان همیشه در طول تاریخ بشریت مورد ستم قرار گرفته‌اند.

این ستم هرگز محدود به شبه جزیره عربستان و فرهنگ‌های شرقی نبوده است بلکه همیشه به‌صورت مشکلی در همه جای جهان نمایان شده است، جایی که زنان به‌عنوان انسان‌های درجه دو در نظر گرفته می‌شدند، با تحقیر به آنان نگاه می‌شد و هیچ حق، احترام، عزت و نقشی نداشتند.

در برابر این پس‌زمینه خصمانه، فاطمه (س) به‌عنوان بانوی واقعا آزاده ظاهر شد که تغییر اجتماعی ایجاد کرد و کاتالیزور تحول برای عدالت بود و زنی بود که با صدای بلند از حقوق خود دفاع می‌کند.

حضرت فاطمه (س) رهبر بی‌نظیر حقوق زنان است

سایت آفوسا گزارش کرد، جنبش فاطمی برای حقوق زنان، جنبشی اصیل است. اگر کسی جنبش‌های فمینیستی در این جهان را تحلیل کند، اولین نکته‌ای که باید به آن توجه کند این است که تاریخ آنها قدمتی بیش از ۱۵۰ سال ندارد و پس از انقلاب صنعتی است.

اولا، این جنبش فمینیستی به دلیل استثمار زنان به‌عنوان کارگران ارزان در انقلاب صنعتی آغاز شد.

ثانیا، وقتی این تولید انبوه آغاز شد، نیاز به مصرف انبوه را نیز ایجاد کرد و زنان به‌عنوان ابزار بازاریابی مورد سوءاستفاده قرار گرفتند تا فرهنگ خرج کردن و مصرف را ایجاد کنند. آنان چیزی بهتر از زنان برای ترویج این فرهنگ مصرف‌گرایی نیافتند. صادقانه بگوییم، این جنبه مادی هیچ ارتباطی با کرامت واقعی زنان نداشت.

ثالثا، از آنجا که زنان به‌عنوان کارگران ارزان و همچنین برای ترویج این فرهنگ مصرف‌گرایی مورد استفاده قرار می‌گرفتند، آنان سعی کردند زنان را از خانواده و نقش حیاتی آنان در خانواده جدا کنند. این جدایی موجب فروپاشی ساختار خانواده می‌شود و نقش زنان را به ابزاری برای استثمار مادی و شهوت‌رانی مردان تبدیل می‌کند. 

انتهای پیام