جمال معصومی تولیدکننده صنعت نوشت‌افزار در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، گفت: یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های ما در حال حاضر، مسئله بی‌پولی است. وعده‌هایی که داده می‌شود معمولاً با واقعیت همخوانی ندارد؛ مثلاً ادعا می‌کنند که وام می‌دهند، اما بعد با سود بالا و گرفتن سند، وام را هم به‌موقع پرداخت نمی‌کنند یا اصلاً نمی‌دهند. من خودم ۱۰۰ میلیارد تومان سند گذاشتم به اسم وثیقه بانک، اما نه تنها کاری پیش نرفته، بلکه همچنان باید با مشکلات مالی دست‌وپنجه نرم کنم.

وی ادامه داد: در حال حاضر، شرکت من در استان گیلان با حدود ۳۵۰ نفر نیروی کار فعالیت دارد و ماهانه بین ۷ تا ۹ میلیارد تومان حقوق پرداخت می‌کنیم. اما هیچ بانکی حاضر به حمایت واقعی نیست. در مقابل، قاچاق کالا به راحتی وارد کشور می‌شود، آن هم جنس‌های بی‌کیفیت که بازار ما را خراب کرده است. ما مجبور هستیم اجناس خود را در شرایط بسیار دشوار بفروشیم، در حالی که قاچاقچی‌ها جنس خود را با قیمت نقدی و زیر قیمت تمام‌شده به بازار عرضه می‌کنند.

این تولیدکننده گفت: مشکل دیگر این است که وقتی کالاهای تولید خود را به فروش می‌رسانیم، باید چندین ماه صبر کنیم تا بابت آن پول دریافت کنیم. در این میان، فشارها و هزینه‌های جاری مثل حقوق پرسنل، پرداخت بدهی‌ها و سایر مخارج ما را مجبور کرده ماهانه دارایی‌های خود را بفروشیم؛ شاید یک ماه ماشین لوکس، ماه بعد طلا و بعداً لوازم دیگر و همینطور ماجرای‌مان ادامه دارد.

وی افزود: از طرفی، برای دریافت وام از بانک‌ها هم مشکل داریم. ادعا می‌کنند که سود ۳۲ درصد دارند، اما عملاً وامی نمی‌دهند. دولت نیز هیچ امتیازی به تولیدکنندگان نمی‌دهد و حتی تأخیر در پرداخت بیمه کارکنان باعث جریمه چنددرصدی می‌شود، که خودش فشار دیگری بر دوش تولیدکننده است.

معصومی گفت: واقعیت این است که اگر حمایت و سرمایه در دسترس باشد، می‌توان بسیاری از مشکلات را حل کرد. ولی بدون این منابع، تلاش برای رقابت در بازاری که پر از چالش‌های قاچاق و قوانین غیرمنعطف است، بسیار دشوار و حتی ناامیدکننده شده است.

وی یادآور شد: گرانی ارز باعث افزایش قیمت مواد اولیه شده است. مواد اولیه‌ای مثل «پی‌پی» که از مشتقات نفت هستند، این روزها در بازار با قیمتی حدود کیلویی ۲۱۵ هزار تومان به فروش می‌رسد، در حالی که تنها چهار ماه پیش همین مواد کیلویی ۸۵ هزار تومان بود. یعنی قیمت آن به‌طور ناگهانی حدود دو و نیم برابر شده، بی‌آنکه دلیل مشخصی برای این گرانی وجود داشته باشد.

این تولیدکننده گفت: من در استان گیلان کار می‌کنم، جایی که شرایط اقلیمی سخت‌تر است؛ از رطوبت طاقت‌فرسای تابستان گرفته تا سرمای شدید زمستان. با همه این دشواری‌ها، اکنون ۶۰ سال دارم و بیش از ۴۵ سال است که با عشق و علاقه در این صنعت فعالیت می‌کنم. از حدود ۱۴ سالگی شروع به کار کرده‌ام و حتی دخترم هم از ۱۳ سالگی وارد این مسیر شده است. ما همیشه سخت کار کرده‌ایم و دست از تلاش برنداشته‌ایم، اما دیگر از این قوانین و بخشنامه‌ها، از کمبود حمایت مالی و عدم توجه خسته شده‌ام. اداره دارایی استان فشار زیادی روی ما وارد می‌کند، در حالی که کسانی که قاچاق کالا به بازار می‌آورند، نه مالیات می‌دهند، نه بیمه دارند و خیلی راحت در سطح بازار توزیع می‌کنند.

وی افزود: متأسفانه، شرایط به صورتی پیش رفته که انگار چاره‌ای جز تعطیلی نیست. وقتی ما کارخانه را تعطیل می‌کنیم، یعنی از پرداخت حقوق هفت یا هشت میلیارد تومانی به کارگران نیز جلوگیری خواهد شد. این چالش‌ها برای فعالانی مثل من که تولیدکننده لوازم‌التحریر هستم و بیش از ۲۰۰ محصول تولید می‌کنم، بسیار دردناک است. با وجود اینکه سالانه ۱۲۰ هزار بسته رایگان به سراسر ایران ارسال می‌کنم، هیچ حمایتی توسط مسئولان صورت نمی‌گیرد. تاکنون حتی رسانه‌ای مثل تلویزیون نیز نیامده مشکلات ما را مطرح کند تا شاید گوش مسئولان به شنیدن آن باز شود.

معصومی گفت: با همه این سختی‌ها، همچنان عاشق شغل و صنعتم هستم و هر روز با امید کارمان را توسعه می‌دهیم. تنها خواسته ما این است که به تلاش‌های تولیدکنندگان اهمیت داده شود و ما را در این مسیر حمایت کنند تا بتوانیم با وجود تمام چالش‌ها به کار خود ادامه دهیم.