به گزارش سلامت نیوز به نقل از medicalxpress، یک داروی پرمصرف دیابت ممکن است به‌طور ناخواسته، یکی از مؤثرترین راه‌های پیشگیری از همین بیماری یعنی ورزش را تضعیف کند.

نتایج پژوهش جدید دانشگاه راتگرز نشان می‌دهد که متفورمین (دارویی که میلیون‌ها نفر برای کنترل قند خون مصرف می‌کنند) می‌تواند اثرات مثبت ورزش بر عملکرد عروق خونی، آمادگی جسمانی و تنظیم قند خون را کاهش دهد.

مطالعه چه می‌گوید؟

از سال ۲۰۰۶، پزشکان معمولاً توصیه می‌کنند افراد در معرض دیابت علاوه بر ورزش، متفورمین هم مصرف کنند. تصور بر این بود که دو درمان مؤثر با هم نتیجه بهتری دارند، اما داده‌های جدید نشان می‌دهد این فرض درست نیست.

در این پژوهش، ۷۲ فرد در معرض «سندرم متابولیک» (عامل خطر دیابت و بیماری قلبی) به چهار گروه تقسیم شدند:

1. ورزش شدید + دارونما

2. ورزش شدید + متفورمین

3. ورزش سبک + دارونما

4. ورزش سبک + متفورمین

به‌مدت ۱۶ هفته، عملکرد عروق خونی و میزان حساسیت به انسولین در آن‌ها اندازه‌گیری شد

نتایج چه بود؟

• ورزش به‌تنهایی باعث بهبود جریان خون، افزایش حساسیت به انسولین و کاهش قند خون شد.

• اما در افرادی که متفورمین مصرف می‌کردند، این اثرات به‌طور چشمگیری کاهش یافت.

• همچنین، افزایش آمادگی جسمانی و بهبود التهاب و قند ناشتا در گروه‌های متفورمین بسیار کمتر بود.

به‌بیان ساده، متفورمین جلوی بخشی از تأثیر مثبت ورزش را می‌گیرد — حتی اگر شدت ورزش زیاد باشد.

چرا چنین می‌شود؟

دلیل دقیق هنوز مشخص نیست، اما دانشمندان گمان می‌کنند متفورمین با مهار بخشی از عملکرد میتوکندری (نیروگاه سلول‌ها) باعث کاهش استرس اکسیداتیو می‌شود، اما همین مهار ممکن است جلوی تطبیق سلولی ناشی از ورزش را هم بگیرد.
یعنی همان مکانیسمی که متفورمین را مؤثر می‌کند، ممکن است پاسخ بدن به ورزش را محدود کند.

پیامدهای بالینی

ورزش یکی از ارکان درمان و پیشگیری از دیابت است و باعث کاهش قند خون و افزایش توان بدنی می‌شود.اگر متفورمین این اثرات را تضعیف کند، بیماران ممکن است حفاظت مورد انتظار در برابر دیابت و بیماری قلبی را از دست بدهند.

پژوهشگران تأکید می‌کنند که بیماران نباید خودسرانه مصرف دارو یا ورزش را قطع کنند، بلکه پزشکان باید به‌دقت نحوه‌ی ترکیب این دو درمان را بررسی کنند و برای هر بیمار، برنامه‌ی شخصی‌سازی‌شده‌ای طراحی شود.