به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، این توصیفی است که آلون بن دیوید تحلیل‌گر و مفسر معروف اسرائیلی شبکه 13 تلویزیون رژیم صهیونیستی در شماره امروز روزنامه معاریو به آن اعتراف کرد و افزود، با وجود هزینه گزاف ما حداقل دست آوردها را هم کسب نکردیم.

اودر مقدمه و چکیده مقاله خود نوشت، ما هزینه سنگین و غیر قابل تحملی را در جنگ پرداخت کردیم، در حالی که حداقل ما به ازای آن که انتظار آن را داشتیم، از بین بردن حکومت حماس بر نوار غزه باشد، اما خبری از این دست آورد هم نیست.

در بخش دیگری از مقاله آمده است، با وجود آنکه ابتکار عمل آمریکایی بخشی از زخم‌های وارد شده به جامعه اسرائیل را ترمیم کرد و باعث آزادی اسرا شد اما وقتی در مورد نتایج آن ریز تر شویم خواهیم دید که اگر قرار است صلحی برقرار شود ما مجبوریم این صلح را با حماس صورت دهیم و بدون حضور حماس هیچ چیز امکان پذیر نخواهد بود.

سال‌ها پیش، زمانی که لیکود یک حزب پرجنب‌وجوش و پرشور بود و فقط به گروهی از خدمتگزاران منفعل ختم نمی شد، آنها بنیامین نتانیاهو را تاجری توصیف می‌کردند که در صف می‌ایستد، چانه می‌زند و روح خود را به همه می‌فروشد، در نهایت بهای سنگینی می‌پردازد و بدون اینکه به خواسته‌اش برسد، آنجا را ترک می‌کند.

مردم اسرائیل کسانی هستند که بهای سنگین این جنگ را پرداختند و پاداش ناچیزی که انتظار داشتیم - پایان حکومت حماس در غزه - به طور فزاینده‌ای دست نیافتنی شده است.

او همچنین نوشت: این هفته، ونس، معاون رئیس جمهور ایالات متحده، سوالاتی را در مورد تبدیل شدن اسرائیل به یک ساختار تحت‌ الحمایه آمریکا مطرح کرد، اما در مقر اصلی در تل‌آویو، هیچ‌کس به یاد نمی‌آورد که چه زمانی فرستادگان رئیس جمهور ایالات متحده رسیدند و یکی یکی با ژنرال‌های ستاد کل نشستند.

زوج کوشنر- ویتکاف نه تنها برای گوش دادن، بلکه برای روشن کردن دقیق آنچه از ارتش اسرائیل انتظار دارند، نزد افسران آمدند.

پایگاهی که آمریکایی‌ها شبانه در کریات گات برپا کردند نیز اولین مورد است.

ارتش ایالات متحده اصرار داشت که نه از یک پایگاه ارتش اسرائیل، بلکه از یک پایگاه مستقل آمریکایی عملیات انجام دهد. این هفته، در جریان بازدید معاون رئیس جمهور، حدود 200 سرباز آمریکایی در حال قدم زدن بودند و دستور شلیک صادر می‌کردند.

ژنرال‌های ارتش اسرائیل با خجالت در میان آنها راه می‌رفتند. برای آنها مشخص بود که چه کسی مسئول است. از این پس، ایالات متحده طرفی خواهد بود که سیاست اسرائیل را در غزه هدایت می‌کند.

به نظر می‌رسد که ما به سمت یک وضعیت انتقالی دائمی در غزه پیش می‌رویم، که در آن اسرائیل تقریباً نیمی از نوار را کنترل می‌کند، در حالی که حماس نیمی دیگر را کنترل می‌کند. در شرق خط زرد، ارتش اسرائیل مسئولیت امنیتی را بر عهده خواهد گرفت، در حالی که نیروی بین‌المللی، با همکاری هماهنگ‌ کننده عملیات در سرزمین‌های فلسطینی، امور غیرنظامی را اداره خواهد کرد.

این نوعی حکومت نظامی ترکیبی اسرائیلی - بین‌المللی است. چند نفر از مردم غزه تصمیم می‌گیرند به سرزمین تحت کنترل اسرائیل نقل مکان کنند؟ و آیا ما علاقه‌ای به اسکان مجدد این ساکنان داریم؟ اسرائیل به این سؤالات پاسخ نمی‌دهد.

انتهای پیام/