به گزارش سلامت نیوز به نقل از سالم خبر،در حالی که سالهاست سیاست حمایت از تولید داخلی در حوزه دارو در ایران به یکی از اولویتهای دولت تبدیل شده است، این سیاستها در عمل مشکلات عدیدهای برای بیماران خاص بهویژه مبتلایان به سرطان، بیماریهای پیوند، دیالیز و اماس ایجاد کرده است. به گفته رسول نظریفرد، داروساز و مسوول فنی داروخانه مرکز بیماران خاص، سیاست «ممنوعیت واردات پس از تولید داخلی» که از سوی مقامات سلامت اتخاذ شده، بسیاری از داروهای حیاتی را از دسترس بیماران خارج کرده و در مواردی موجب کمبود شدید دارو در بازار میشود.
نظریفرد در گفتوگو با سالمخبر توضیح داد که بسیاری از داروهای شیمیدرمانی برای بیماران مبتلا به سرطان، بهویژه کودکان، در حال حاضر با تأخیر یا حتی قطع واردات مواجه شدهاند. این در حالی است که در سیاستهای جدید، به محض اینکه دارویی در داخل کشور تولید میشود، واردات آن متوقف و حتی بیمهها دیگر آن دارو را پوشش نمیدهند. وی تاکید کرد: «این در حالی است که تولید داخلی هنوز نتوانسته نیاز کیفی و کمی بیماران را بهطور کامل برطرف کند.»
به گفته وی، این تصمیمات باعث ایجاد یک بحران در دسترسی به دارو برای بیماران خاص شده و بیماران مجبور میشوند برای تأمین دارو به بازار سیاه مراجعه کنند که نه تنها به ضرر بیماران است بلکه هزینههای سرسامآوری نیز به آنها تحمیل میکند. در این شرایط، بیماران حتی ممکن است مجبور به سفر به کشورهای دیگر برای خرید دارو شوند که این امر علاوه بر تحمیل هزینههای اضافی به خود بیمار، منابع ارزی کشور را نیز به هدر میدهد.
نظریفرد همچنین به مشکل تأخیر در پرداخت مطالبات داروخانهها اشاره کرد و گفت: «ما هفت ماه است که هزینه داروهای بیماران خاص را از جیب خود پرداخت کردهایم و هنوز مبلغ این خدمات از بیمهها دریافت نشده است. این تأخیرها موجب اختلال در کل چرخه تأمین دارو شده و در نهایت باعث کمبود دارو در بازار میشود.»
وی در ادامه به یکی از مشکلات بزرگ دیگر اشاره کرد و آن هم تأثیر سیاستهای محدودکننده در زمینه واردات داروهای خارجی بر کیفیت درمان بیماران بود. به گفته نظریفرد، برخی از داروهای وارداتی به ویژه داروهایی که برای بیماران پیوندی استفاده میشوند، همچنان با مشکل تأمین مواجه هستند و بیماران بهویژه در شرایط بحرانی از دریافت داروهای برند محروم میشوند.
دکتر نظریفرد تصریح کرد: «حذف واردات داروی برند در واقع به معنای محدود کردن گزینههای درمانی برای بیماران است. در حالی که ممکن است برخی بیماران به دلیل مشکلات مالی نتوانند داروهای برند را خریداری کنند، اما باید این امکان را داشته باشند که در صورت نیاز از داروی برند استفاده کنند، حتی اگر مجبور باشند آن را با ارز آزاد تهیه کنند.»
وی با اشاره به وضعیت فعلی بیمهها، گفت: «بیمهها تنها داروهای ایرانی را پوشش میدهند و این در حالی است که داروهای برند خارجی که در بسیاری از موارد تنها گزینه درمانی مؤثر برای بیماران هستند، با تأخیر یا حتی قطع پوشش بیمهای مواجه میشوند.»
در نهایت، نظریفرد بر این نکته تأکید کرد که باید از اشتباهات صنعت خودرو در حوزه دارو اجتناب کرد و افزود: «ما نمیتوانیم همه را مجبور به استفاده از یک گزینه خاص کنیم. مانند این است که بگوییم همه باید فقط پراید سوار شوند. مردم باید حق انتخاب داشته باشند و در صورت نیاز از داروی برند استفاده کنند.»
این هشدارها نشان میدهد که اگر سیاستهای حمایتی برای بیماران خاص و واردات داروهای ضروری بهویژه داروهای برند خارجی بهدرستی تنظیم نشود، نه تنها کیفیت درمان بیماران کاهش مییابد، بلکه مشکلات جدیتری در دسترسی به دارو ایجاد خواهد شد که میتواند سلامت بیماران را به خطر بیندازد.