غزاله گلشاهی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر با اشاره به اهمیت نقش خانواده در پایه‌ریزی تربیت دینی کودکان اظهار داشت: قلب کودک بستری پاک برای دریافت آموزه‌های ایمانی است و این بذر ایمان تنها با محبت واقعی، رفتار نیک و عمل به احکام از سوی والدین به رشد مطلوب می‌رسد.

وی افزود: کودکان بیشتر از آن‌که از سخن و تذکر مستقیم تأثیر بپذیرند، از رفتار، منش و سبک زندگی والدین الگو می‌گیرند و به همین دلیل، عمل به آموزه‌های دینی از سوی پدر و مادر مهم‌ترین و مؤثرترین روش انتقال مفاهیم دینی است.

گلشاهی با اشاره به سه مرحله‌ی اصلی در روند تربیت دینی کودک گفت: همان‌گونه که پیامبر اسلام (ص) فرموده‌اند، در هفت سال اول باید با محبت و مهربانی، زمینه‌ی امنیت و آرامش کودک فراهم شود، در هفت سال دوم، آموزش مفاهیم دینی با زبان نرم و تأکید تدریجی انجام شود، و در هفت سال سوم نیز با گفت‌وگو و همراهی دوستانه، باورهای نوجوان تقویت گردد.

این کارشناس مذهبی بر استفاده از روش‌های خلاقانه و متناسب با روحیه کودک تأکید کرد و افزود: مفاهیم دینی اگر در قالب‌هایی مانند داستان‌گویی از زندگی پیامبران و اهل بیت (ع)، بازی، شعر و مشارکت در مناسبت‌های مذهبی ارائه شود، با علاقه‌پذیری بیشتری همراه خواهد بود. در مقابل، سخت‌گیری، تحمیل و خشونت نه‌تنها اثرگذار نیست، بلکه ممکن است موجب گریز کودک از دین شود؛ همان‌گونه که خداوند در قرآن فرموده است: «لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ».

وی در پایان، نقش دعا و توسل در روند تربیت دینی را بسیار مهم دانست و خاطرنشان کرد: خانواده‌ها باید در کنار تلاش‌های تربیتی خود، همواره از خداوند و اهل بیت (علیهم‌السلام) طلب یاری و هدایت کنند، چرا که هدایت حقیقی در اختیار پروردگار است و وظیفه ما تنها تلاش و پیمودن مسیر صحیح است.