محمدعلی فراستی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: خوشنویسی هنری است که روح انسان را صیقل می‌دهد و او را به آرامش درونی می‌رساند. از همین‌رو، برخی از روان‌شناسان معتقدند که پرداختن به خوشنویسی، می‌تواند جنبه درمانی داشته باشد و به کاهش اضطراب و تنش‌های روحی کمک کندو خوش‌نویس با قلم خود جلوه‌ای از معنویت و زیبایی را بر صفحه می‌نشاند.

وی با تأکید بر ضرورت فراهم‌سازی بستر مناسب برای رشد و شکوفایی هنر خوشنویسی گفت: باید شرایطی فراهم شود که خوشنویسان در محیطی سرشار از آرامش و احترام بتوانند به کتابت آثار خود بپردازند.

فراستی افزود: خوشنویسی تنها مهارتی هنری نیست، بلکه راهی برای تربیت روح و تهذیب نفس است. بنابراین، پیش از آموزش فنون نگارش، ضروری است استادان این رشته، ارزش‌هایی چون آداب معاشرت، جوانمردی، ایثار و نوع‌دوستی را به هنرجویان بیاموزند تا آنان در مسیر تعالی انسانی و اخلاقی گام بردارند.

وی با بیان اینکه خوشنویسی زمانی به اوج می‌رسد که درونیات انسان با زیبایی‌های بیرونی اثر هماهنگ باشد، بیان کرد: هر اندازه که درون انسان آکنده از صفا، مهربانی و نیت پاک باشد، این ویژگی‌ها در اثر هنری او منعکس می‌شود و مخاطب می‌تواند روح خالق اثر را از میان خطوط احساس کند.

رئیس انجمن خوشنویسان استان خراسان رضوی در ادامه گفت: اگر هنرمند خوشنویس نگاهی مثبت، نیتی صادق و ذهنی آرام داشته باشد، حس او به بهترین شکل بر کاغذ منتقل می‌شود و اثر نهایی از زیبایی، انسجام و عمق بیشتری برخوردار خواهد بود.

فراستی خاطرنشان کرد: خوشنویسی هنری اندیشه‌محور است که تنها با تمرین و تکرار حاصل نمی‌شود، بلکه نیازمند تأمل، آرامش، تفکر و استمرار است. هنرمند خوشنویس باید با صبر و ممارست، مسیر رشد خود را طی کند تا قلمش بازتابی از روح لطیف و اندیشه متعالی او باشد.

وی تصریح کرد: هنگامی که ذهن و دل در هماهنگی کامل باشند، قلم جان می‌گیرد و کلمات به شکلی زنده و اثرگذار بر صفحه جاری می‌شوند و این همان نقطه‌ای است که خوشنویسی از یک مهارت ساده به مرتبه‌ای از سلوک روحانی ارتقا می‌یابد.

انتهای پیام