به گزارش خبرنگار مهر، یک‌صد و دوازدهمین نشست مثنوی به همت کانون نویسندگان قم و با همکاری دانشگاه طلوع مهر، با حضور جمعی از استادان، شاعران و علاقه‌مندان به ادبیات فارسی صبح دوشنبه در سالن اجتماعات این دانشگاه برگزار شد.

در این نشست، اعلی‌حیدری یساولی، شاعر، پژوهشگر و استاد زبان و ادبیات فارسی، سخنانی تحلیلی درباره جایگاه سعدی و حافظ در تاریخ ادبیات فارسی ایراد کرد.

وی در بخشی از سخنان خود با نگاهی تطبیقی به دو شاعر بزرگ قرن هفتم و هشتم گفت: سعدی پایان یک مسیر تکاملی در شعر فارسی است و حافظ آغاز مرحله‌ای تازه و شعر فارسی تا زمان سعدی در مسیر صعودی رشد و کمال حرکت کرد و در آثار او به اوج رسید، اما حافظ در عین ایستادن بر همان قله، سرآغاز مرحله‌ای بود که غزل فارسی دیگر نتوانست آن شکوه را تداوم بخشد.

این استاد دانشگاه در ادامه، با اشاره به جنبه‌های فکری و هنری شعر حافظ تصریح کرد: حافظ را نمی‌توان تنها شاعر دانست؛ او فیلسوف، مفسر قرآن، انسان‌شناس و هنرمندی الهی است که شعرش بر بنیاد عشق و معرفت بنا شده است و رمز ماندگاری شعر حافظ در پیوند عمیق میان عقل و عشق است و همین تلفیق است که از او شخصیتی یگانه در تاریخ شعر فارسی ساخته است.

یساولی با یادآوری پژوهش‌های انجام‌شده درباره شیوه خلاقیت حافظ، خاطرنشان کرد: بسیاری از پژوهشگران حافظ‌شناس همچون زنده‌یاد انجوی شیرازی معتقدند حافظ در سرودن غزل‌های خود، از آثار پیشینیان الهام می‌گرفت و با تغییراتی اندک اما هنرمندانه، به بازآفرینی ادبی دست می‌زد و او از شاعران بزرگی چون نظامی، عطار، سعدی، فخرالدین عراقی و خواجوی کرمانی تأثیر پذیرفت و توانست از ترکیب ذوق، دانش و شهود، اثری ماندگار خلق کند.

این پژوهشگر ادبیات فارسی با تأکید بر محوریت انسان در شعر حافظ افزود: در نگاه حافظ، انسان موجودی عاشق است و عشق، گوهر هستی اوست و شاعر ما را به عشق‌ورزی و شناخت حقیقت فرا می‌خواند و معتقد است که بدون عشق، حیات معنایی ندارد.

استاد یساولی در بخش دیگری از سخنان خود به آثار تربیتی و معرفتی شعر حافظ اشاره کرد و گفت: خواندن، اندیشیدن و حفظ اشعار حافظ تنها یک فعالیت ادبی نیست؛ بلکه نوعی سلوک روحی است و شعر حافظ می‌تواند امید، عشق، زیبایی و معنا را در زندگی انسان امروز زنده کند و او ما را به تأمل در هستی و فهم حکمت نهفته در روزگار دعوت می‌کند.

وی با تأکید بر ضرورت پاسداشت میراث ادبی ایران افزود: ادبیات فارسی ستون اصلی هویت ملی ماست و هر زمان جامعه از زبان و ادب خود فاصله بگیرد، از ریشه‌های فرهنگی و فکری خود نیز دور می‌شود و بی‌اعتنایی به ادبیات، ضعف در اندیشه و فرهنگ را در پی دارد؛ در حالی که آثار بزرگانی چون فردوسی، مولوی، نظامی، سعدی و حافظ، عصاره‌ی خرد، ذوق و شهود ایرانی‌اند.

این استاد زبان و ادبیات فارسی ، با اشاره به جایگاه والای حافظ در فرهنگ ایران، گفت: شعر حافظ نمایشگاه هنر و ذوق ایرانی و در عین حال، دانشگاه زندگی، امید و معرفت است و باید بکوشیم با شعر حافظ زندگی کنیم، زیرا در هر بیت او درسی از عشق، ایمان و حقیقت نهفته است.