جشنواره استانی مدیریت دانش، رویدادی سالانه در دانشگاه‌های نظام سلامت است که با هدف گردآوری، ثبت و عرضه تجارب و پیشنهادهای خلاقانه کارکنان، بسترسازی برای نهادینه‌سازی دانش سازمانی و افزایش بهره‌وری اداری برگزار می‌شود.

مسعود فردوسی، مدیر توسعه سازمان و تحول اداری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و عضو هیئت علمی دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی این دانشگاه در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به برگزاری نهمین جشنواره استانی مدیریت دانش و نخستین جشنواره منطقه‌ای قطب هفتم کشور، هدف اصلی این رویداد را صیانت از مهم‌ترین سرمایه‌های سازمانی یعنی نیروی انسانی دانست و اظهار کرد: ما می‌گوییم اصلی‌ترین سرمایه هر سازمان کارکنان آن هستند، اما فراتر از حضور فیزیکی آن‌ها، سرمایه‌ بزرگ‌تری نیز در وجودشان نهفته است و آن، دانش سازمانی است؛ مجموعه‌ای از تجربه، مهارت، ابتکار و خلاقیت که کارآمدی واقعی نظام اداری را می‌سازد.

وی افزود: یکی از نگرانی‌های اساسی همه سازمان‌ها این است که با خروج یا بازنشستگی کارکنان، بخش بزرگی از این سرمایه فکری از سازمان جدا شود. به همین دلیل، همه نهادهای پیشرو به دنبال سازوکاری هستند تا دانش نهفته در ذهن افراد را به بند بکشند و در ساختار سازمانی نهادینه کنند. این همان فلسفه وجودی مدیریت دانش است. مدیریت دانش در وزارت بهداشت دو محور عمده دارد؛ «سامانه پیشنهادات» و «سامانه تجربه‌نگاری».

دبیر نهمین جشنواره استانی مدیریت دانش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ادامه داد: سامانه پیشنهادات از ۱۳۸۴ در دانشگاه‌ها راه‌اندازی شد و از ۱۳۸۹ در سطح وزارت بهداشت گسترش یافت تا بهترین ایده‌ها در سطح ملی گردآوری و قابل استفاده برای همه دانشگاه‌ها باشد. از ۱۳۹۹ نیز سامانه تجربه‌نگاری شکل گرفت که در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان زیر نظر مدیریت توسعه سازمان و تحول اداری فعال است و مأموریت دارد تجارب ارزشمند کارکنان را جمع‌آوری و مستندسازی کند.

فردوسی با اشاره به اینکه جشنواره مدیریت دانش هر سال برای ترویج این فرهنگ و تقدیر از ایده‌های برتر برگزار می‌شود، گفت: امسال نهمین دوره این جشنواره در سطح استان و برای نخستین‌بار در سطح منطقه‌ای قطب هفتم کشور برگزار می‌شود. کشور در تقسیم‌بندی دانشگاه‌های علوم پزشکی به ده قطب آموزشی تقسیم شده و دانشگاه‌های اصفهان، یزد، کاشان و شهرکرد قطب هفتم را تشکیل می‌دهند. امسال با پیشنهاد وزارت بهداشت، این جشنواره در سطح این چهار دانشگاه برگزار می‌شود و برگزیدگان مرحله استانی در سطح منطقه داوری و انتخاب خواهند شد.

وی درباره محورهای امسال افزود: پیشنهادها در قالب پنج محور دریافت می‌شوند؛ تعادل جمعیتی و تقویت بنیان خانواده، تاب‌آوری و مدیریت بحران، مدیریت مصرف انرژی و کاغذ، بهره‌وری منابع انسانی و هوشمندسازی فرایندها. هرکدام از این محورها متناسب با یکی از اولویت‌های ملی کشور انتخاب شده‌اند؛ از حمایت از جوانی جمعیت تا تحول دیجیتال و هوش مصنوعی.

دبیر نهمین جشنواره استانی مدیریت دانش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تأکید کرد: هرچند همه پیشنهادها در سامانه ثبت می‌شوند، اما پیشنهادهایی که در چارچوب این محورها قرار بگیرند شانس بیشتری برای انتخاب و اجرای کشوری خواهند داشت.

فردوسی افزود: در دانشگاه اصفهان شورای سیاست‌گذاری جشنواره وظیفه بررسی و داوری طرح‌ها را بر عهده دارد و برترین ایده‌ها علاوه بر تقدیر، برای اجرا به واحدهای مرتبط معرفی می‌شوند.

وی با بیان اینکه جشنواره ویژه کارکنان دانشگاه است، تصریح کرد: این رویداد مخصوص کارکنان به‌عنوان اصلی‌ترین سرمایه سازمانی طراحی شده و هدفش بهره‌گیری از تجارب کاری و پیشنهادهای آن‌ها برای اصلاح فرایندهاست.

مدیر توسعه سازمان و تحول اداری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان درباره تجربه ترکیب مدیریت دانش با تحول اداری گفت: در همه سازمان‌های موفق، میزان پیشرو بودن آن‌ها با سطح دانش سازمانی‌شان سنجیده می‌شود. انتقال تجربه کارکنان باسابقه به نسل جدید، فرایندی دشوار، اما حیاتی است. نظام پیشنهادات، اتوماسیون اداری و ارتباط با بازنشستگان سه ابزار اصلی ما برای تحقق این هدف هستند.

فردوسی افزود: خوشبختانه با اجباری شدن ثبت تجارب و پیشنهادها به‌عنوان یکی از شاخص‌های ارتقای شغلی، استقبال چشمگیری از این طرح شده و آمار ثبت دانش و تجربه در سامانه امسال تا ۱۴ برابر نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.

وی گفت: برخی از ایده‌های برگزیده دوره‌های پیشین نیز وارد مرحله اجرا شده‌اند؛ در حوزه مدیریت مصرف انرژی، پیشنهادهای کارکنان منجر به تدوین استانداردهای دانشگاه سبز شد که اکنون به‌عنوان الگوی ملی به دانشگاه‌های سراسر کشور ابلاغ شده است. این تجربه نشان می‌دهد که ابتکارهای درون‌سازمانی می‌توانند به سیاست‌های ملی تبدیل شوند.

دبیر نهمین جشنواره مدیریت دانش در پاسخ به پرسشی درباره چالش‌های موجود اظهار کرد: به بند کشیدن دانشی که در سینه‌ افراد است، کاری علمی، دشوار و زمان‌بر است. هنوز در کشور سازوکاری کامل برای استفاده نظام‌مند از تجربه بازنشستگان وجود ندارد. در حالی‌که این افراد گنجینه‌هایی ارزشمند از تجربه هستند و باید ساختاری برای استمرار ارتباط و بهره‌گیری از آنان ایجاد شود.

انتهای پیام