مریم زرنشان شاعر کودک در گفتگو با خبرنگار مهر درباره آثار جدیدش، گفت: کتاب من کتاب خردسال، از مجموعه بازی‌ها است. چهار مجموعه به نام «فنرهای پرنده»، ‌ «قوقولی»، «نرمی و لپ‌گلی» و «توپ سیاه تپلی» است که کتاب‌های صوتی‌شان پیشتر منتشر شده بود و حالا نوبت کتاب‌های کاغذی آنهاست.

زرنشان با اشاره به تلفیق بازی و قصه و شعر در این کتاب‌ها، گفت: مثلا کتاب «نرمی و لپ‌گلی» به بازی قایم‌باشک می‌پردازد. یک تُربچه است که با یک کِرم قایم‌باشک بازی می‌کنند. بچه‌ها باید با توجه به روند داستان و تصاویر، کرم را پیدا کنند. تصاویرش را هم غزاله باروتیان کشیدند و بسیار خوب تصویرگری کردند. کیوآرکد کتاب صوتی را روی کتاب‌های کاغذی هم چاپ کرده‌ایم و بچه‌ها می‌توانند همراه با کتاب، آن را گوش کنند.

ماجرای بازی تُربچه و کُرم بازیگوش در «نرمی و لپ‌گلی»

وی ادامه داد: یکی از ویژگی‌های این کتاب‌ها، ‌ استفاده از شعر در میان قصه و بازی‌ها است. در قصه‌ای که تعریف می‌شود، پایه کار نثر است اما دیالوگ شخصیت‌ها به زبان شعر نوشته شده است. کل مجموعه بازی‌ها به همین سبک و سیاق است و بازخوردهای خوب و زیادی هم از بچه‌ها دریافت کردیم. شعرهای کوتاه را خیلی خوب و راحت حفظ می‌کنند و همراه با قصه‌ آن را تکرار می‌کنند. به همین دلیل خیلی پرمخاطب شده است.

زرنشان با بیان اینکه همه کتاب‌های کودک آموزشی و تربیتی هم هستند، ‌ گفت: اگر کسی بگوید هیچ کتابی آموزشی نیست، حرف کاملا اشتباهی زده است. در لایه‌های نهان این کتاب هم آموزش وجود دارد. بچه در قصه غرق می‌شوند، با شعرها ارتباط برقرار می‌کنند، بارها و بارها این کتاب را می‌خوانند و صد در صد آن نکته آموزشی را هم می‌گیرد. مثلا همین کتاب «نرمی و لپ‌گلی» دوستی و دوست‌یابی را به بچه‌ها آموزش می‌دهد. تُربچه‌ای که پایش در خاک گیر کرده و کِرم قصه نمی‌تواند با آن بازی کند. به تربچه می‌گوید با من دوست می‌شوی؟ می‌گوید نه، پای من در خاک گیر کرده. می‌گوید بیا بدو بدو کنیم، می‌گوید من که نمی‌توانم بدوم. می‌گوید پس بیا مثلا گرگم به هوا بازی کنیم، می‌گوید من که نمی‌توانم حرکت کنم. خلاصه مدام بهانه می‌آورد. آخرش تربچه به کرم می‌گوید بیا قایم‌باشک بازی کنیم؛ من چشم می‌گذارم، تو قایم شو. وقتی که تبرچه چشمش را می‌بندد و کِرم می‌خواهد قایم شود، کرم داستان روی تن تربچه حرکت می‌کند تا جایی برای قایم شدن پیدا کند، به همین خاطر تربچه قلقلکش می‌آید. همین که می‌خندد، کرم توی دهنش می‌رود و قایم می‌شود. کاری که بچه‌ها می‌کنند چیست؟ اینکه کرم را روی تصویر پیدا کنند. خیلی قشنگ تصویرسازی شده و بچه‌ها از روی تصاویر باید کرم را پیدا کنند.

وی ادامه داد: داستان «فنرهای پرنده» ‌ هم درباره بازی کلاغ‌پر است که بچه‌های خردسال بلد هستند. یک دسته فنر در جعبه ابزار گیر افتاده‌اند و چون فنر حالت ارتجاعی و پرش دارد، من از این شخصیت‌ها استفاده کردم برای کلاغ‌پر. مثلا کتاب «قوقولی» درباره بازی «حمومک مورچه داره» است. در این کتاب‌ها از بازی‌های نوستالوژیک و قدیمی استفاده کردم. من فعلا چهار تا از بازی‌های نوستالوژیک را نوشته‌ام که هم برای بزرگ‌ترها جالب است و با کتاب همراهی می‌کنند، هم بچه‌ها با آن ارتباط برقرار می‌کنند.

بچه‌ها از این کتاب‌ها استقبال کرده‌اند

زرنشان درباره تلفیق بازی و کتاب، گفت: من برای اولین‌بار این کار را کردم و خودم این کار را دوست داشتم. حالا چطور به ذهن من رسید؟ داشتم برای خواهرزاده‌ام «حمومک مورچه داره / غول داره / غولچه داره» را می‌خواندم و یک دفعه خودم شعر را ادامه دادم و گفتم «پای قوقولی میخچه داره». دیدم بچه با این شعر می‌خندد و بازی می‌کند و تکرار می‌کند «پای قوقولی میخچه داره». وقتی دیدم برایش خوشایند است، این جرقه در ذهنم خورد که درباره این بازی یک داستان بنویسم. جلدهای بعد را هم نوشتم و دیدم بازخورد خیلی خوبی دارد. من مربی پرورش خلاقیت هم هستم و در کودکستان هم با بچه‌ها سر و کار دارم. وقتی آنجا هم این بازی را امتحان کردم، ‌دیدم بچه‌ها خیلی از آن استقبال می‌کنند. قبل از اینکه من اینها را چاپ کنم، کتاب‌های صوتی‌اش را برای بچه‌ها می‌گذاشتم یا سر کلاس با هم بازی می‌کردیم، بچه‌ها خیلی ارتباط می‌گرفتند. دیدم کار موفقی است و خداراشکر امروز چهار جلد از آن منتشر شده است.

وی اشاره به ابعاد خاص این کتاب‌ها، گفت: ابعاد کتاب خاص است و با دیگر کتاب‌های خردسال و کودک متفاوت است. از انتشارات «فلفل» ممنون هستم که این کتاب‌ها را در بهترین کیفیت و شکل منتشر کرده است. انتشارات «فلفل» نشر تخصصی کودک است و به تازگی در همدان فعال شده است. تیم خیلی خوب و قوی دارند. جای چنین انتشاراتی در همدان واقعا خالی بود و من امیدوارم از این پس اتفاقات خوبی برای شعر کودک و نوجوان در همدان و کشور رقم بخورد.