به گزارش خبرنگار مهر، اقبال خانی عصر سه شنبه همزمان با فرا رسیدن روز جهانی ناشنوایان، در مراسمی در شهرستان مریوان که در مدرسه استثنایی باغچه بان برگزار شد، با بیان اینکه ۲۰۰ دانش‌آموز دارای آسیب شنوایی در مدارس استثنایی و تلفیقی استان تحصیل می‌کنند، گفت: این دانش‌آموزان در ۱۲ شهرستان و مناطق مختلف استان، از جمله سنندج، مریوان، سقز، کامیاران، بانه و دیواندره، تحت آموزش‌های تخصصی در مدارس استثنایی و تلفیقی قرار دارند.

خانی با اشاره به شعار امسال روز جهانی ناشنوایان، بدون زبان اشاره، حقوق بشر معنایی ندارد، زبان اشاره ما را متحد می‌کند، تأکید کرد: این روز فرصتی برای ترویج برابری، مشارکت اجتماعی و فراهم‌سازی فرصت‌های شغلی برای افراد ناشنوا و کم‌شنوا است.

وی در ادامه از آمار ۲۵ هزار و ۶۰۷ نوآموزی که در برنامه ملی سنجش شنوایی شرکت کردند، خبر داد و گفت: از این تعداد، ۶۸۴ نفر به مرحله تخصصی شنوایی ارجاع شده‌اند که از این تعداد ۳۰۵ نفر نیازمند سمعک، کاشت حلزون و خدمات درمانی دیگر بودند. همچنین ۳۷۹ نفر نیز بدون مشکل شنوایی تشخیص داده شدند.

خانی با اشاره به آمار شهرستان مریوان در این برنامه سنجش سلامت افزود: ۳۸۰۵ نوآموز از شهرستان مریوان در برنامه سنجش شرکت کردند که ۱۱۵ نفر به ارجاع هوش، ۵۵ نفر به ارجاع شنوایی، ۳۹ نفر به ارجاع بینایی، ۱۷ نفر به ارجاع جسمی-حرکتی و ۱۱ نفر به ارجاع اتیسم ارجاع شدند.

رئیس آموزش و پرورش استثنایی کردستان از دیگر اقدامات آموزش و پرورش استثنایی استان کردستان در حمایت از دانش‌آموزان دارای آسیب شنوایی نیز سخن گفت و افزود: از جمله این اقدامات می‌توان به برگزاری دوره‌های آموزشی توانمندسازی، تربیت مدرس زبان اشاره، هوشمندسازی مدرسه باغچه بان مریوان، و ارائه خدمات رایگان کتابخانه مرکزی سنندج برای این دانش‌آموزان اشاره کرد.

خانی به مشکلات اجتماعی و محدودیت‌های ارتباطی ناشنوایان اشاره کرد و گفت: معلولیت، مشکل فرد نیست بلکه مشکل جامعه است.

وی افزود: افراد با آسیب شنوایی معمولاً آثار ظاهری چندانی ندارند، اما با چالش‌های روانشناختی، انزوای اجتماعی و مشکلات ارتباطی مواجه هستند که می‌تواند به اختلالات سلامت روان منجر شود.

خانی تأکید کرد: با تشخیص به موقع و مداخلات بهنگام، می‌توان عوارض ناشنوایی را کاهش داد و جامعه باید با پذیرش واقع‌بینانه محدودیت‌های ناشنوایان، در راه پرورش استعدادها و توانمندی‌های آن‌ها یاری رسان باشد.

وی همچنین از فقدان آگاهی عمومی نسبت به شرایط ناشنوایان و نحوه ارتباط با آن‌ها انتقاد کرد و گفت: بی‌اطلاعی از نیازهای این افراد و عدم آگاهی از نحوه تعامل با آنان، ممکن است منجر به رفتارهای خشونت‌آمیز و انزوای اجتماعی شود.

خانی همچنین مشکلات دیگری از جمله کاهش مهارت‌های اجتماعی، افت مهارت‌های شغلی و تحصیلی، و کناره‌گیری از اجتماع را از جمله چالش‌های عمده‌ای دانست که افراد دارای آسیب شنوایی با آن مواجه هستند.