به گزارش سلامت نیوز به نقل از همشهری،  در سال‌های اخیر، پژوهشگران و کارشناسان بارها بر پرهیز از کم‌تحرکی و نشستن طولانی‌مدت به‌خصوص در زنان تأکید کرده‌اند و هشدار داده‌اند که این مشکل تنها به اضافه‌وزن و به‌هم‌خوردن تناسب اندام ختم نمی‌شود، بلکه با کاهش متابولیسم پایه، زمینه‌ساز بیماری‌های متابولیک، قلبی-عروقی، سرطان‌ها، اختلالات اسکلتی-عضلانی، مشکلات روانی و حتی مرگ زودرس خواهد بود.

چرا سلامت زنان این قدر مهم است؟

زنان به‌طور مستقیم هم سلامت خودشان و هم سلامت خانواده را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند و نقش الگویی آنها روی فرزندان و اطرافیان هم اثرگذار است. درضمن سبک زندگی سالم در زنان باعث پیشگیری از بیماری‌های مزمن، حفظ توانایی باروری، کاهش استرس و افسردگی، افزایش طول عمر و بهبود کیفیت زندگی می‌شود.

عواقب وحشتناک کم‌تحرکی و طولانی نشستن

درباره تبعات کم‌تحرکی و نشستن طولانی‌مدت سوسن یاری، متخصص حرکات اصلاحی و ورزش‌درمانی می‌گوید: بی‌تحرکی و حتی کم‌تحرکی و نشستن طولانی‌مدت خطرات متعددی برای همه افراد و ازجمله زنان به همراه دارد. بی‌تحرکی باعث کاهش متابولیسم پایه می‌شود، چربی‌های اضافی در بدن تجمع می‌یابند و خطر چاقی بالا می‌رود. علاوه بر این، کم‌تحرکی به‌طور مستقیم خطر ابتلا به بیماری‌های متابولیک مثل دیابت نوع ۲، افزایش فشار خون و اختلالات چربی خون (کلسترول و تری‌گلیسرید بالا) را افزایش می‌دهد.

همچنین بیماری‌های قلبی و عروقی مثل سکته قلبی و مغزی در زنان کم‌تحرک به‌طور معناداری بالاتر است. علاوه بر این، شواهد نشان می‌دهد که بی‌تحرکی، بروز برخی سرطان‌ها به‌خصوص سرطان پستان و روده بزرگ را افزایش می‌دهد. اختلالات اسکلتی و اضطراب و زوال عقل (دمانس) هم ارتباط پررنگی با کم‌تحرکی و نشستن طولانی دارد.افزایش مرگ‌ومیر زودرس هم یکی از عواقب عدم‌فعالیت بدنی منظم است.

از همین امروز دست به‌کار شوید

برای اینکه بگوییم یک زن «تحرک مناسب» دارد، باید علاوه بر ورزش منظم (۱۵۰ دقیقه در هفته یا بیشتر)، زمان نشستن طولانی را کاهش دهد و فعالیت‌های سبک را در طول روز در برنامه‌اش بگنجاند. برای این منظور تغییر اساسی در سبک زندگی ضروری است.

توصیه‌های سازمان جهانی بهداشت 

براساس توصیه‌های سازمان جهانی بهداشت (WHO) و انجمن‌های علمی طب ورزشی، زنان بزرگسال (۱۸ تا ۶۴ سال) برای حفظ سلامت باید در طول هفته یکی از این 3گزینه را انتخاب کنند:

  دست‌کم ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط (مانند پیاده‌روی سریع، دوچرخه‌سواری سبک یا شنا)  

 ۷۵دقیقه فعالیت هوازی شدید (مانند دویدن یا ایروبیک پرتحرک)  

  ترکیبی معادل از فعالیت‌های متوسط و شدید.

علاوه بر این، توصیه می‌شود حداقل 2روز در هفته تمرینات مقاومتی (مثل کار با وزنه سبک، استفاده از کش‌های ورزشی یا حرکات با وزن بدن مثل اسکوات و شنا سوئدی) انجام شود.»