به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه تاگس سایتونگ در مطلبی مسئله صادرات تسلیحات آلمان به رژِیم صهیونیستی را یک رابطه بده با بستان بیشتر ارزیابی کرد که برلین نمی تواند از آن چشم پوشی کند.

در این مقاله آمده است: بحث ها در مورد سیاست آلمان در قبال رژیم صهیونیستی اغلب بر محور تحویل سلاح بوده است. اما در این میان چیزی که نادیده گرفته می‌شود این است که آلمان هم تجهیزات نظامی زیادی را از رژیم صهیونیستی خریداری می کند.

در 8 آگوست سال جاری میلادی، فریدریش مرتس، صدراعظم آلمان دستور توقف تحویل سلاح از آلمان به رژیم صهیونیستی - حداقل آن‌هایی که می‌توانند در غزه استفاده شوند - را صادر کرد.

از زمان طوفان الاقصی یعنی در تاریخ 7 اکتبر 2023، تا اواسط ماه مه، آلمان صادرات اسلحه به اسرائیل به ارزش تقریبی 485 میلیون یورو را تأیید کرد.

آلمان دومین تأمین‌کننده بزرگ اسلحه اسرائیل است و تقریباً 30 درصد از واردات تسلیحات این رژیم از آلمان می‌آید. تاکنون، رژیم صهیونیستی تحت تأثیر درخواست‌های روزافزون برای پایان دادن نهایی به جنگ غزه یا گسترش آن در کرانه باختری قرار نگرفته است.

در این میان این واقعیت که ارتش آلمان هم خریدار اصلی تجهیزات نظامی اسرائیل است مورد توجه کمی قرار گرفته است.

امید نوری پور، معاون رئیس پارلمان آلمان اخیراً در مصاحبه‌ای تأکید کرد که آلمان چقدر به فناوری دفاعی و همکاری اطلاعاتی اسرائیل وابسته است. وی در اظهاراتش از توقف جزئی تحویل سلاح به رژیم صهیونیستی در واکنش به جنایات این رژیم در نوار غزه انتقاد کرد.

در اوایل سال 2020، دفتر پلیس جنایی فدرال آلمان به استفاده از نرم‌افزار جاسوسی جنجالی اسرائیلی موسوم به پگاسوس اعتراف کرد.

آلمان پس از ایالات متحده آمریکا دومین خریدار بزرگ تجهیزات نظامی اسرائیل است. تا سال 2024، اروپا به مهمترین بازار صادرات نظامی اسرائیل تبدیل شد، به گونه‌ای که کشورهای اتحادیه اروپا تقریباً نیمی از کل صادرات را از این رژیم خریداری کردند.

حتی پس از آنکه دیوان بین‌المللی دادگستری در ژانویه 2024 حکم داد که خطر نسل‌کشی توسط اسرائیل در نوار غزه وجود دارد، آلمان و سایر کشورهای اروپایی به تحویل و خرید سلاح خود به این رژیم اشغالگر ادامه دادند.

در ماه مه 2025، نیروی هوایی آلمان بخشی از سامانه دفاع موشکی Arrow-3 را از شرکت نظامی صهیونیستی Israel Aerospace Industries (IAI) دریافت کرد. آلمان این سامانه را در پایان سال 2023 به مبلغ 3.6 میلیارد یورو سفارش داده بود.

در ماه مه 2024، شرکت اسرائیلی IAI اولین پهپاد نظارتی بدون سرنشین و مسلح هرون را که برای آلمان توسعه داده شده بود، تحویل داد. شرکت صهیونیستی رافائل نیز در وب‌سایت خود بر همکاری نزدیک خود با آلمان تأکید می‌کند. در پایان اکتبر 2024، نمایندگان هر دو طرف تجهیز تانک‌های لئوپارد 2 آلمان به فناوری رافائل را جشن گرفتند.

همین هفته گذشته هم شرکت رافائل در وب‌سایت خود اعلام کرد که آلمان خرید فناوری برای جت‌های جنگنده یوروفایتر نیروهای مسلح آلمان را تأیید کرده است.

در ژوئیه 2025، بزرگترین شرکت تسلیحاتی خصوصی اسرائیل، Elbit Systems، اعلام کرد که ایرباس به نمایندگی از نیروی هوایی آلمان، موشک‌هایی به ارزش 260 میلیون دلار سفارش داده است. ایرباس SE بزرگترین شرکت هوافضای اروپا و همچنین دومین شرکت دفاعی بزرگ و سومین شرکت هوافضای بزرگ جهان است.

در ماه مارس، Elbit در وب‌سایت خود از رونق بازار اروپا استقبال کرد و گفت که این بازار بین سال‌های 2021 تا 2024، 106 درصد رشد داشته است.

شرکت‌های تسلیحاتی آلمانی و اسرائیلی ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. برای شرکت Renk مستقر در آگسبورگ، که از جمله گیربکس تانک تولید می‌کند، اسرائیل یک شریک تجاری مهم است.

در اواسط ماه اوت، الکساندر ساگل، مدیر عامل این شرکت، اعلام کرد که تحریم صادرات را دور خواهد زد. وی تاکید کرد: اگر نتوانیم آنها را در آلمان تولید کنیم، این مقادیر را به کارخانه دیگری، مثلاً در ایالات متحده، منتقل خواهیم کرد.

در این میان این فقط شرکت‌های تسلیحاتی آلمانی نیستند که از اقتصاد جنگی اسرائیل سود می‌برند.

فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل، در گزارش خود با عنوان «از اقتصاد اشغالگری تا اقتصاد نسل‌کشی» در اوایل ماه ژوئیه، بسیاری از دخالت‌های شرکت‌های بین‌المللی در این جنگ را محکوم کرد. در این گزارش از 48 شرکت، از جمله سه شرکت آلمانی، نام برده شده است. ایالات متحده با اعمال تحریم‌هایی علیه آلبانیز به این گزارش واکنش نشان داد.

اسرائیل برای تأمین مالی جنگ غزه، بین 7 اکتبر 2023 و اوایل 2025، 19.4 میلیارد دلار اوراق قرضه دولتی منتشر کرد. بانک‌های بزرگی مانند دویچه بانک و همچنین گروه آلیانز از طریق شرکت تابعه خود، پیمکو، اقداماتی را برای این منظور انجام دادند. گزارش سازمان ملل، این شرکت بیمه مستقر در مونیخ را به تأمین مالی جنگ در غزه به عنوان یک عامل تسهیل‌کننده متهم می‌کند.

علاوه بر این، گروه آلیانز خطراتی را که سایر شرکت‌ها هنگام فعالیت در سرزمین‌های اشغالی فلسطین ناگزیر متحمل می‌شوند از طریق بیمه‌نامه پوشش می دهد. این امر نقض حقوق بشر را تشویق کرده و محیط عملیاتی را بدون ریسک می‌کند. آلیانز همچنین به دلیل سرمایه‌گذاری و بیمه کردن شرکت اسرائیلی البیت مورد انتقاد قرار گرفته است.

در پایان ماه ژوئیه، کمیسیون اتحادیه اروپا برای اولین بار پیشنهاد اعمال تحریم علیه رژیم صهیونیستی را البته فقط در یک حوزه محدود مطرح کرد. طبق این پیشنهاد، استارت‌آپ‌ها و کسب‌وکارهای کوچک اسرائیلی که در زمینه‌های پهپاد، امنیت سایبری و هوش مصنوعی فعالیت می‌کنند، از برنامه تأمین مالی Horizon Europe اتحادیه اروپا مستثنی خواهند شد. چندین کشور عضو اتحادیه اروپا نیز خواستار تعلیق توافقنامه همکاری با اسرائیل شده‌اند اما تاکنون، به‌ویژه آلمان، به‌شدت با این موضوع مخالفت کرده است.

انتهای پیام/