همه ما از اثر ناخوشایند دیابت بر بینایی، اعصاب، کلیه‌ها، قلب و … باخبریم؛ ولی از عوارض دیابت کمتر کسی به اختلالات جنسی و آسیب‌زدن به روابط زناشویی اشاره می‌کند، درحالی‌که اکثر دیابتی‌ها یک عمر با میل جنسی کم، ارگاسم خشک، اختلال نعوظ و برانگیختگی کمتر دست‌وپنجه نرم می‌کنند. خوشبختانه با تغییر در سبک زندگی و مصرف برخی داروها می‌توان اثر دیابت بر روابط زناشویی و بروز اختلالات جنسی را مدیریت کرد. در این راهنما دراین‌باره مفصل حرف می‌زنیم.

دیابت چطور بر روابط زناشویی تأثیر می‌گذارد؟

دیابت کنترل‌نشده مشکلات متعدد به‌دنبال دارد و یکی از مهم‌ترین آنها اختلالات جنسی است. این بیماری با آسیب رگ‌های خونی (آنژیوپاتی دیابتی) و آسیب عصبی (نوروپاتی دیابتی) لذت جنسی را به حداقل می‌رساند و عملکرد جنسی را مختل می‌کند. همچنین کاهش تستوسترون ناشی از دیابت بر میل جنسی اثر منفی می‌گذارد. این موارد دست‌به‌دست‌هم چالش‌های زیادی در روابط زناشویی برای زن‌ها و مردهای دیابتی‌ ایجاد کرده‌اند. متأسفانه بیمارانی که مدت‌زمان طولانی‌تری درگیر دیابت هستند، به احتمال بیشتر این اختلالات را تجربه می‌کنند.

دیابت یک بیماری مزمن و نیازمند پیگیری است. اگر فرصت رفت‌وآمدهای مداوم به مطب را ندارید، از راهنمایی‌های پزشک آنلاین برای مدیریت عوارض آن استفاده کنید.

۱. اختلالات روانی و سلامت عاطفی

دیابتی‌ها سه‌برابر آدم‌های نرمال در معرض خطر افسردگی و اضطراب هستند. همچنین اختلالات خواب و تغییرات خلقی بیشتری دارند. استرس این بیماری روان مبتلایان را فرسوده و انگیزه آنان برای مراقبت‌ ویژه را کمتر می‌کند. خیلی‌ها از مصرف مداوم قرص، تزریق انسولین و نخوردن‌های همیشگی خسته می‌شوند و تمام این موارد بر عملکرد جنسی تأثیر منفی خواهند داشت.

۲. کاهش جریان خون در بدن

تخریب عروق خونی براثر دیابت فقط باعث زخم‌های دیابتی، مشکلات قلبی و اختلال در بینایی نمی‌شود، یکی از مهم‌ترین اثراتش کاهش جریان خون در بدن است! بدن مردها برای نعوظ و بدن زن‌ها برای روانی واژن به گردش خون مناسب نیاز دارد. ازاین‌رو اکثر مردان دیابتی با مشکلات نعوظ و زنان دیابتی با خشکی واژن مواجه‌اند.

۳. آسیب‌های عصبی

گلوکز زیاد در خون به اعصاب آسیب می‌زند و دیابتی‌ها این آسیب‌دیدگی را در نواحی دست و پا حس می‌کنند. علاوه‌بر آنها، نوک آلت تناسلی در مردان و کلیتوریس در زنان پر از اعصاب است و اگر این عصب‌ها آسیب ببینند، اعصاب کنترل‌کننده نعوظ و اعصاب منتقل‌کننده پیام تحریک از آلت به مغز، آسیب می‌بینند؛ بنابراین لذت جنسی در روابط زناشویی کمتر و گاهی اوقات مقاربت دردناک خواهد بود. نتیجه در اغلب موارد سردی یا بی‌احساسی جنسی است.

۴. کاهش هورمون‌های جنسی

یکی از اتفاقات ناخوشایندی که دیابت در بدن رقم می‌زند، کاهش سطح هورمون‌های جنسی تستوسترون در مردان و استروژن در خانم‌هاست. مقصر اصلی افزایش مقاومت به انسولین و چربی بدنی است که اختلال در نعوظ، خشکی واژن، کم‌میلی و حتی درد مقاربت را به‌دنبال دارد.

۵. عوارض مصرف داروهای دیابتی

بعضی از داروهای ضدفشارخون مثل مثل بتابلوکرها یا داروهای ضدافسردگی که در دوران گذر از دیابت مصرف می‌کنید، میل جنسی را کم می‌کنند، دیرانزالی می‌آورند و حتی برانگیختگی جنسی را به چالش تبدیل می‌کنند.

۶. ضعف، خستگی و ناتوانی در روابط زناشویی

دیابتی‌ها همیشه خسته‌اند و حتی اگر بخواهند، جانی برای فعالیت جنسی و روابط زناشویی ندارند! قندخون بالای این افراد نمی‌گذارد بدن آنها از انرژی به‌نحو احسن استفاده کند.

۷. عفونت‌های تناسلی و مجاری ادراری

دیابت از یک راه دیگر هم بر کیفیت روابط زناشویی تأثیر می‌گذارد و آن گسترش عفونت‌های قارچی، باکتریایی و ادراری است. معمولا زنان دیابتی با واژینیت، خشکی و سوزش واژن دست‌وپنجه نرم می‌کنند و مردان دیابتی دچار بالانیت (التهاب سر آلت تناسلی) هستند و این بر کیفیت ارتباط جنسی آنان تأثیر خوبی ندارد.

دیابت، مسئول مستقیم بی‌میلی و برانگیخته نشدن!

کاهش میل جنسی و مشکلات برانگیختگی هم در مردان دیابتی و هم در زنان دیابتی وجود دارند. ما در این بخش به برخی از مشکلات سلامت جنسی مردان و زنان دیابتی مختصر اشاره می‌کنیم. یک جلسه مشاوره با دکتر غدد انلاین اطلاعات بیشتری دراین‌باره در اختیار شما خواهد گذاشت.

مشکلات سلامت جنسی مردان دیابتی

اختلال نعوظ مهم‌ترین دغدغۀ جنسی مردان دیابتی است. این افراد ۳٫۵ برابر بیشتر از مردان غیردیابتی به اختلال نعوظ مبتلا می‌شوند؛ تاجایی‌که بسیاری از دیابتی‌ها با مشاهده ناتوانی در دستیابی به نعوظ و حفظ آن، برای اولین بار پی به دیابت خود می‌برند! تأثیر گلوکز بر اعصاب، عضلات و ساختارهای عروقی در کنار چاقی، فشارخون بالا، افسردگی و بی‌تحرکی زمینه‌ساز این چالش‌هاست:

• ناتوانی در دستیابی به نعوظ؛

• مشکل در حفظ نعوظ؛

• انزال زودرس یا تأخیری؛

• کاهش میل جنسی و پاسخ به تحریک؛

• درد زیاد هنگام فعالیت‌ جنسی؛

• کاهش حجم یا سفتی نعوظ؛

• بی‌حسی یا سوزش در آلت؛

• خستگی مزمن و اختلال خواب.

علائم روانی پرتکرار همراه با اختلال نعوظ در دیابتی‌ها عبارت‌اند از:

• اضطراب عملکرد جنسی و افسردگی؛

• ترس از ناتوانی دائم در فعالیت‌های جنسی؛

• اختلالات زناشویی به‌دلیل مشکلات جنسی؛

• حس ناخوشایند بی‌کفایتی و کاهش عزت‌نفس؛

• کاهش اعتمادبه‌نفس جنسی.

کنترل دیابت تأثیر قابل‌اعتنایی بر کاهش این مشکلات دارد. دیابتی‌های تحت‌درمان راحت‌تر از سایر دیابتی‌ها این مشکلات جنسی را پشت‌سر می‌گذارند و عملکرد بهتری در روابط زناشویی دارند.

مشکلات سلامت جنسی زنان دیابتی

تعداد پژوهش‌های علمی پیرامون مشکلات سلامت جنسی زنان دیابتی (در مقایسه با مردان) زیاد نیست، بااین‌حال پزشکان و متخصصان این حوزه معتقدند ابتلا به بیماری قند خون می‌تواند زمینه‌ساز این چالش‌ها در زندگی جنسی زنان شود:

• خشکی واژن و نیاز به روانکاری فراوان؛

• کاهش میل جنسی و سردی در روابط زناشویی؛

• کاهش حساسیت واژن و پاسخ کمتر به تحریک جنسی؛

• افزایش التهاب واژن؛

• احساس درد ناخوشایند حین رابطه جنسی؛

• عفونت‌های مکرر دستگاه ادراری به‌دلیل تجمع باکتری در ادرار؛

• آنورگاسمی (اختلال ارگاسم)؛

• عفونت قارچی برفک واژن.

پژوهش‌های علمی نشان می‌دهند زنان مبتلا به دیابت نوع ۱ تقریباً دو برابر بیشتر از زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ با مشکلات جنسی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. 

مدیریت روابط زناشویی با دیابت

تسلیم ناامیدی و اضطراب نشوید؛ اختلالات جنسی ناشی از دیابت را می‌توان با مراقبت حل‌وفصل کرد. تنها ابزاری که نیاز دارید یک برنامه‌ درمانی پزشکی برای مدیریت سطح قند خون و رعایت اصول سبک زندگی است. برای مثال درمان جایگزینی هورمونی (HRT) و درمان جایگزینی تستوسترون (TRT) اگر با ورزش منظم، رژیم غذایی متعادل، حفظ وزن سالم، ترک سیگار، ترک الکل و مدیریت استرس همراه شود، می‌تواند اثربخش باشد و به مدیریت میل جنسی کم و اختلال نعوظ کمک کند. دراین‌باره باید با دو متخصص مشورت کنید: پزشک غدد و متخصص سلامت جنسی.

کلام آخر

بیماران دیابتی با رعایت اصول سبک زندگی و توصیه‌های پزشکی می‌توانند زندگی جنسی لذت‌بخش و رضایت‌بخش داشته باشند.