برترین‌ها: اگر در سال‌های اخیر تلویزیون ایران را دنبال کرده باشید، بعید است با نام جومونگ روبه‌رو نشده باشید؛ سریالی کره‌ای که شاید رکورددار تکرار پخش در صداوسیما باشد. از شبکه تماشا گرفته تا آی‌فیلم، هر بار که دوباره روی آنتن می‌رود، خیلی‌ها باز هم می‌نشینند و قسمت‌هایش را تماشا می‌کنند، انگار نه انگار که بارها دیده‌اند. در گروه‌ها و کانال‌های تلگرامی حتی برنامه‌ی پخش تکراری آن دست‌به‌دست می‌شود. اما چرا یک سریال تاریخی با داستانی ساده و جنگ‌های پادشاهان باستانی این‌همه در ایران محبوب مانده است؟

همه چیز زیر سر خانم سوسانو است

شخصیتی که با بازی هان هه ‌جین به قلب تماشاگر ایرانی راه پیدا کرد و هنوز بعد از نزدیک به بیست سال، وقتی تصویری تازه از او منتشر می‌شود، موجی از واکنش‌ها در شبکه‌های اجتماعی فارسی به راه می‌افتد. کافی است در توییتر یا اینستاگرام فارسی کمی جست‌وجو کنید تا ببینید کاربران هنوز هم عکس‌های قدیمی او را با همان لباس‌های سریال بازنشر می‌کنند و درباره‌ی زیبایی‌اش حرف می‌زنند.

سوسانو زنی استراتژیست و باهوش است؛ نه فقط معشوقه‌ی جومونگ بلکه شریکی در تصمیم‌ها و نبردها. با این حال، چیزی که باعث شده میان مردم عادی ایران محبوب شود، چهره‌ی متفاوت و ظریف اوست. نه چشم و ابروی درشت شرقی دارد و نه شباهتی به الگوهای کلاسیک زیبایی در ایران. ساده است، اما همین سادگی به دل نشسته. خیلی‌ها در همان سال‌های اول پخش سریال اعتراف نمی‌کردند، اما امروز راحت‌تر می‌گویند: دلیل اصلی دوباره دیدن جومونگ، خودِ سوسانوست.

زنان کره‌ای ظاهرا دل همه جهان را برده‌اند

این موضوع فقط مختص ایران نیست. در یک دهه اخیر، موج فرهنگ کره‌ای معیارهای زیبایی زنانه در جهان را تغییر داده. ستاره‌های کره‌ای با پوست شفاف، آرایش مینیمال و ظاهری طبیعی، نوعی استاندارد تازه را جا انداخته‌اند که با آنچه پیش‌تر از ستاره‌های هالیوودی یا مدل‌های غربی دیده می‌شد فرق دارد. حالا در ایران هم می‌توان ردپای این تغییر را دید: از دختری که مدل مو یا آرایشش را شبیه هنرپیشه‌های کره‌ای می‌کند، تا پسری که فَن خانم سوسانو است.

اگر یادتان باشد، مثلث عشقی جومونگ، سوسانو و تسو هم خودش داستانی پرطرفدار بود. اما آنچه به این مثلث جان داد، زیبایی و کاریزمای بازیگر زن بود. اگر سوسانو جذابیت نداشت، شاید هیچ‌وقت چنین بحث‌های طولانی درباره‌ی «جومونگ بهتر است یا تسو» در جمع‌های خانوادگی و دوستانه شکل نمی‌گرفت. همین‌که هنوز هم در شوخی‌های فضای مجازی، دیالوگ‌ها و موقعیت‌های سوسانو تکرار می‌شود، نشان می‌دهد او برای نسل بزرگی از ایرانی‌ها یک نماد فرهنگی شده است.

شیفتگی برای هان هه جین حتی در حد استکیر

محبوبیت هان هه ‌جین در ایران را می‌توان نمونه‌ای روشن از تغییر ذائقه‌ی عمومی دانست. تماشاگر ایرانی دیگر فقط مجذوب چشم و ابروی پررنگ یا چهره‌های کلاسیک خاورمیانه‌ای نمی‌شود؛ زیبایی ظریف و متفاوت کره‌ای هم جایی برای خودش باز کرده است. این تغییر سلیقه در سطح مصرف فرهنگی هم دیده می‌شود: استقبال از سریال‌های کره‌ای در پلتفرم‌های آنلاین، دنبال کردن صفحات طرفداری بازیگران کره‌ای در اینستاگرام، یا حتی استفاده از استیکرها و گیف‌های شخصیت‌های کره‌ای در پیام‌رسان‌ها.

امروز، نزدیک به دو دهه پس از اولین پخش جومونگ، هنوز هم اگر تلویزیون بخواهد آن را بازپخش کند، مطمئن باشید گروه بزرگی پای تماشایش می‌نشینند. برای خیلی‌ها دیدن دوباره جنگ‌های جومونگ یا سیاست‌های او بهانه‌ای بیش نیست؛ اصلِ ماجرا همان سوسانوست که با چهره و حضوری متفاوت، به محبوبی ماندگار میان مردم ایران بدل شد.