مصطفی حسین خانی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره عملکرد تیم کشتی آزاد جوانان در مسابقات جهانی بلغارستان گفت: به نظرم نباید نگاه مقطعی داشته باشیم و تنها در مورد یک مسابقه صحبت کنیم. مهم‌ترین موضوع در ورزش این است که ما باید ساختار داشته باشیم. منظور از ساختار این است که وقتی رئیس فدراسیون عوض می‌شود یا سرمربی تغییر می‌کند، ساختار کلی تغییر نکند. به عنوان مثال، باید یک برنامه کلی برای تمام فدراسیون‌ها داشته باشیم تا هر رئیس فدراسیون بتواند با مدیریتی که دارد آن را پیش ببرد.

بی‌ثباتی و نداشتن ساختار در ورزش به ما ضربه می‌زند

وی افزود: کمترین مدت زمان حضور یک رئیس فدراسیون چهار سال است و باید طبق یک برنامه مدون و جامع برنامه‌ها را پیش ببرند. همین‌طور سرمربیان تیم‌های ملی هم ممکن است یک تا چهار سال یا بیشتر در سمت خود باشند. اگر با هر تغییر، برنامه‌ها و ساختار کلی عوض شود، ورزش ما ضربه می‌خورد. در کشورهای آمریکا یا روسیه وقتی سرمربی یا رئیس تغییر می‌کند، برنامه‌ها و ساختار کلی تغییر نمی‌کند، اما در کشور ما مثلاً برنامه‌ای که رسول خادم پیش برد، بعد از آمدن دبیر به طور کامل تغییر کرده است. اگر دبیر برود و رئیس جدیدی بیاید، باز برنامه‌ها ممکن است مسیر متفاوتی بگیرد. این بی‌ثباتی و نداشتن ساختار به ما ضربه می‌زند. نتیجه آن ممکن است در یک مسابقه به خاطر قرعه خوب یا آمادگی کشتی گیران و ضعیف بودن حریفان ما نتیجه بگیریم، اما در یک مسابقه دیگر این اتفاق رخ ندهد.

کارشناس کشتی آزاد خاطرنشان کرد: در کشور آمریکا با توجه به ساختاری که وجود دارد، هر تغییری هم که اتفاق بیافتد اما طبق چرخه انتخابی کشتی‌گیر آماده انتخاب می‌شود اما در ایران ما این شرایط را نداریم و مدام تغییر و تحول داریم. در صورتی که برای داشتن یک ساختار پایدار، باید اهل فن و پیشکسوتان از دهه‌های گذشته تا امروز را کنار هم جمع شوند. افرادی مانند منصور برزگر، غلام محمدی، محمد طلایی و سایر سرمربیان و قهرمانان قدیمی که تجربه زیادی دارند باید در جلسات مختلف شرکت کنند تا یک ساختار کلی برای کشتی نوشته شود. این ساختار باید به گونه‌ای باشد که هیچ سرمربی یا رئیس فدراسیون نتواند به صورت سلیقه‌ای چرخه انتخابی یا اردوها را تغییر دهد.

حسین خانی ادامه داد: چند روز پیش یک مصاحبه از غلام محمدی خواندم که گفته بودند بحث فنی را در رده جوانان نمی‌توان تغییر داد. این صحبت درستی است و من آن را قبول دارم. ولی اگر کادر فنی قوی داشته باشیم می‌توانیم چند حرکت به کشتی آن‌ها اضافه کنیم اما ساختار فنی این کشتی‌گیران را نمی‌توانیم تغییر بدهیم.

اگر ساختار وجود داشته باشد، هم حاشیه‌های تیم ملی کاهش می‌یابد و هم سرمربی قادر خواهد بود برنامه‌ها را طبق آن پیش ببرد. ساختار به معنای محدود کردن قدرت سرمربی نیست، بلکه هدایت او در مسیر مشخص است.

سرمربی و کادر فنی باید طبق این ساختار عمل کنند؛ چه در انتخابی‌ها، چه در اردوها، و چه در انتخاب مربیان. شاید در سال‌های اول طبق آن ساختاری که از پیش تعیین شده، نتیجه نگیریم اما در آینده قطعاً نتیجه بخش خواهد بود و تیم ملی در رده بزرگسالان قابل قبولی خواهیم داشت. ما الان نمی‌توانم فقط بگوییم سرمربی تیم ایراد داشته، البته درست است که کشتی‌گیران ایرادات فنی داشتند و ما هم منکر آن نمی‌شویم.

انتخاب مربیان و اهمیت ساختار در تمرینات تیم ملی

حسین خانی گفت: مربیانی که در رده جوانان برای تیم ملی انتخاب شدند کدام یک از آن‌ها شاگرد داشتند. باید برای انتخاب مربی هم یک ساختار داشته باشیم که مربی سازنده‌ای که در باشگاه تمرین می‌دهد یک انگیزه برای دیده شدن پیدا کند. می‌توانیم یک قانون بگذاریم که سرمربیان تیم‌های ملی یک یا دو مربی به انتخاب خودش داشته باشد اما مابقی مربیان طبق یک ساختار مشخص برای تیم ملی انتخاب شوند.

مربی تیم ملی باید براساس شاگردانی که در باشگاه دارد، انتخاب شود. هر مربی که شاگرد بیشتری دارد، اولویت با او است. باید سیستم انتخاب مربیان منطبق بر این ساختار باشد، نه سلیقه‌ای. وقتی ساختار نباشد، حتی اگر یک مربی خوب باشد، نمی‌توان به طور مداوم نتیجه گرفت. در حال حاضر تیم ملی آمریکا در حال پوست اندازی است و وقتی کشتی‌گیرانی مثل جردن باروز، دیوید تیلور و کاکس جدا شدند، تیم ملی آمریکا یک سال یا دو سال دچار تزلزل شد، اما نوجوانان و جوانان که در مسابقات جهانی مدال گرفتند در آینده جای آن‌ها را می‌گیرند. این نتیجه یک ساختار بلندمدت است. در کشور ما، نبود ساختار باعث می‌شود نتایج مقطعی باشد و عملکرد تیم ملی ثابت نماند.

وی گفت: همانطور که گفتم وقتی ما ساختار نداشته باشیم، نتایجی هم که به دست می‌آوریم مقطعی است. گاهی اوقات قرعه در یک مسابقه خوب است و باعث می‌شود تیم نتیجه بگیرد. حتی کشتی‌گیری که پنجم می‌شود، ۱۰ امتیاز برای تیم به دست می‌آورد و این طور می‌شود که ما می‌گوئیم یک تیم نتیجه گرفته است. ما نباید به قرعه و روز کشتی‌گیر دلخوش کنیم. وقتی ساختار وجود داشته باشد کشتی‌گیر براساس یک ساختار مشخص در چرخه انتخاب می‌شود. ما الان کشتی‌گیرانی در دنیا داریم مثل سعدالله اف یا سیداکوف که ۱۰ سال است مدال آوری می‌کنند. در آمریکا هم جردن باروز و تیلور سال‌ها مدال آوری کردند. مگر یک کشتی‌گیر چقدر می‌تواند مدال آوری کند. آن‌ها طبق یک مسیر درست و با ساختار حرفه‌ای سال‌ها برای کشتی‌گیر برنامه ریزی مدال آوری کردند.

حسین خانی تأکید کرد: برنامه‌ریزی برای آینده نباید فقط به فکر المپیک یا یک مسابقه خاص باشد. باید ساختاری داشته باشیم که کشتی‌گیران از نوجوانی و جوانی، طبق برنامه‌های طولانی‌مدت، آماده شوند. به عنوان مثال ژاپن نشان می‌دهد که کشتی‌گیرانی که امروز مدال می‌گیرند، سال‌ها قبل در اردوهای تیم ملی ما شرکت کرده بودند و تجربه کسب کرده‌اند. این موضوع نتیجه ساختار است. نباید کسی را به دلیل نتایج مقطعی سرزنش کنیم یا فدراسیون را متهم بدانیم. اگر فدراسیون و پایه ساختار درست نباشد، هیچ عملکردی مداوم و پایدار نخواهیم داشت. حتی مربیان و کشتی‌گیران عالی هم در نبود ساختار نتیجه نمی‌دهند.

وی افزود: من معتقدم روی کار آمدن قهرمانان هم به عنوان مربی باید طبق ساختار باشد. نباید فرض کنیم هر کشتی‌گیر قهرمان می‌تواند مربی خوبی باشد. مربیگری یک شغل جداست و نیاز به تجربه، حضور در اردوهای باشگاهی و تیم ملی و هدایت کشتی‌گیران دارد. مربی باید بتواند مهارت‌های خود را به کشتی‌گیر منتقل کند و طبق ابزارها و توانایی‌های او کوچینگ انجام دهد. بدون ساختار، حتی بهترین کشتی‌گیران هم نمی‌توانند مربی موفقی باشند.

تفاوت کشتی آزاد و فرنگی و اهمیت تیم‌محوری

کارشناس کشتی آزاد خاطرنشان کرد: کشتی فرنگی در مسابقات جهانی جوانان موفق به کسب عنوان قهرمانی شد و این موضوع خیلی ارزشمند است و ما آن را بی ارزش نمی‌کنیم. ولی باید این واقعیت را قبول کنیم که کشتی فرنگی و آزاد به لحاظ تیمی تفاوت زیادی با هم دارند. در کشتی فرنگی مدال‌ها تقسیم می‌شوند و تنها چند تیم مثل ایران، روسیه ساختار تیمی دارند، اما در کشتی آزاد چنین شرایطی نیست و قهرمان شدن به مراتب سخت‌تر است. در کشتی آزاد، آمریکا و روسیه تیم‌های منسجم دارند که در تمام وزن‌ها عملکرد بالایی دارند اما در کشتی فرنگی بیشتر تک ستاره‌ها مدال می‌گیرند. ساختار تیمی در آزاد اهمیت بیشتری دارد و به همین خاطر قهرمان شدن در کشتی آزاد خیلی سخت‌تر از فرنگی است.

حسین خانی تأکید کرد: نمی‌توان گفت چون ما در کشتی فرنگی قهرمان جهان شدیم یا پشتوانه‌های خیلی خوبی داریم، به نظرم این موفقیت‌های مقطعی به تنهایی معیار مناسبی برای سنجش آینده نیست. اگر ما ساختار بلندمدت نداشته باشیم، حتی اگر تیم نوجوانان و جوانان موفق شوند، نمی‌توانیم به نتایج بزرگسالان دل خوش کنیم. البته من معتقدم ما در رده پایه نباید به نتایج تکیه کنیم البته این حرف به این معنی نیست که نتیجه‌گیری در این رده را دست کم بگیریم، اما واقعیت این است که ما باید یک ساختار کلی برای کشتی آزاد و فرنگی داشته باشیم. اگر این ساختار وجود داشته باشد، حتی اگر یک سال نتیجه نگیریم، در طولانی‌مدت تیم ملی بزرگسالان و پشتوانه‌های قوی خواهیم داشت.

وی گفت: در حال حاضر ژاپنی‌ها چند کشتی‌گیر دارند که مدال آور هستند آن‌ها به یک باره به مدال نرسیدند؛ این کشتی‌گیران کسانی هستند که زمان رسول خادم در اردوی تیم ملی با ما تمرین کردند و در مسابقات مختلف میدان دیدند، نتیجه‌اش این شده که الان همه آن‌ها مدال آور شدند. بنابراین باید سیستم انتخابی‌ها و اردوها را طبق ساختار پیش ببریم تا نتایج پایدار حاصل شود. مشکل اصلی ما این نیست که یک مربی یا یک رئیس فدراسیون کوتاهی کرده است. مشکل اصلی نبود ساختار کلی است که باعث می‌شود تصمیم‌ها سلیقه‌ای باشد و نتایج مقطعی و غیرپایدار باشد. برای موفقیت بلندمدت، باید ساختار داشته باشیم، مربیان را طبق آن انتخاب کنیم و تیم ملی را طبق همان ساختار و چارچوب هدایت کنیم. در این صورت می‌توانیم به المپیک و دیگر مسابقات پیش رو امیدوار باشیم.