به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، محققان دانشگاه ناگویا ژاپن و انستیتو اخترفیزیک ایتالیا دریافته‌اند که سیاره عظیم گازی مشتری احتمالاً ۱.۸ میلیون سال پس از آغاز تشکیل منظومه شمسی متولد شده است. این نتیجه از بررسی کندرال‌ها به دست آمده است؛ کندرال‌ها قطرات سنگ مذابی به قطر ۰.۱ تا ۲ میلی‌متر هستند که در شهاب‌سنگ‌هایی یافت شده‌اند که روی زمین سقوط کرده‌اند. وجود کندرال‌ها مدت‌ها محققان را شگفت‌زده کرده و هنوز به‌طور کامل مشخص نیست چگونه به وجود آمده‌اند.

مدل‌سازی‌های انجام شده نشان می‌دهد نیروهای گرانشی عظیم ناشی از شکل‌گیری سریع سیاره مشتری مسئول ایجاد این قطرات سنگ مذاب بوده‌اند.

حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش، منظومه شمسی مانند یک مهدکودک شلوغ بود؛ در این صفحه چرخان از گاز و گردوغبار، سیاره عظیم گازی مشتری شکل گرفت. با رشد این سیاره، نیروی گرانشی آن نیز اوضاع را پیچیده‌تر و مدار انبوهی از اجرام کوچک مانند سیارک‌ها و ستاره‌های دنباله‌دار را ایجاد کرد.

این اجرام کوچک از صخره، غبار و یخ تشکیل شده بودند و با سرعتی بی‌سابقه به یکدیگر برخورد می‌کردند. نیروی این برخوردها چنان شدید بود که صخره‌ها و غبار ذوب شدند. برخوردها آب موجود در این اجرام را تبخیر و انفجاری از بخار ایجاد کرد که سیلیکات مذاب را به قطرات میکروسکوپی تبدیل کرد. سپس این قطرات سرد و جامد شدند و بعدها به سیارک‌هایی تبدیل شدند که در نهایت متلاشی و به صورت شهاب‌سنگ به زمین سقوط کردند.

پروفسور سین ایتی سیرونو، از مؤلفان این تحقیق در دانشگاه ناگویا، می‌گوید: «وقتی سیارات کوچک با یکدیگر برخورد می‌کردند، آب فوراً تبخیر و به بخار منبسط‌شونده تبدیل می‌شد. این انفجارهای کوچک باعث شکستن سنگ سیلیکات مذاب به قطرات کوچکی شد که امروزه در شهاب‌سنگ‌ها می‌بینیم.»

او افزود: «نظریه‌های قبلی نمی‌توانستند ویژگی‌های کندرال‌ها را بدون نیاز به شرایط بسیار خاص توضیح دهند، اما این مدل بر شرایطی مبتنی است که به‌طور طبیعی در اوایل منظومه شمسی و هنگام تولد مشتری رخ داده است.»