به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ پنل تخصصی «خوشه‌سازی صنایع خلاق در پارک‌ها، راهبردی نو برای ایران» با حضور جمعی از مسئولان، پژوهشگران و مدیران حوزه فناوری و اقتصاد فرهنگ، در سالن همایش‌های بانک ملی فناوری و صنایع نفت برگزار شد.

در این نشست، مهندس عباس باقی معاون اداره کل سیاست‌گذاری معاونت فناوری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری،  دکتر میثم روشنی پژوهشگر اقتصاد هنر دانشگاه تربیت مدرس،  دکتر سید محمدهادی نواب مدیر استراتژی پلتفرم «با سلام»،  و دکتر حسین مؤمنی رئیس پارک علم و فناوری گلستان و دبیر پنل، به بیان دیدگاه‌ها و راهکارهای خود پرداختند.

دکتر حسین مؤمنی در ابتدای پنل گفت: توصیه شد پنل را به‌صورت چالشی برگزار کنیم تا بتوانیم مسائل اصلی حوزه صنایع خلاق را شفاف بررسی کنیم. شرایط استان گلستان در برخی حوزه‌ها با استان‌های دیگر همچون خراسان جنوبی یا سمنان متفاوت است، بنابراین لازم است راهبردهای خاص هر منطقه طراحی شود.

وی با اشاره به حضور دکتر میثم روشنی به‌عنوان یکی از اساتید برجسته پژوهش حوزه اقتصاد هنر افزود: انتظار داریم بتوانیم ایجاد خوشه‌های صنایع خلاق را هدفمند آغاز کنیم، به نقشه راه مشترک برسیم و مدل اجرایی کارآمدی ارائه دهیم تا بتوانیم با شناخت کمبودها و چالش‌ها، مسیر حمایت و توسعه را روشن کنیم.

 چالش اصلی در نگاه به هنرمند و صنایع خلاق

دکتر میثم روشنی در آغاز سخنانش گفت:  اگر فرض کنیم تمام چالش‌های سیاست‌گذاری، تأمین مالی و مسائل اجرایی حل شده باشد، آیا امروز امکان دعوت از یک هنرمند ایده‌آل و اثرگذار به پارک علم و فناوری، گفت‌وگو با او و رسیدن به قرارداد مشترک وجود دارد؟ پاسخ بسیاری از همکاران منفی است.

وی علت این مسئله را «نوع نگاه به صنایع خلاق» دانست و توضیح داد: فعال صنعت خلاق به دنبال کسب تمایز بر پایه سرمایه فرهنگی است. بنابراین نظام قرارداد، مذاکره، پرداخت و همکاری او با سایر صنایع تفاوت بنیادی دارد. هزینه‌ای که مطالبه می‌کند باید تأییدکننده اعتبار فرهنگی‌اش باشد، نه صرفاً یک رقم اقتصادی.

لزوم تغییر رویکرد پارک‌ها در تعامل با خلاقان
  
این پژوهشگر اقتصاد هنر اظهار کرد:  در هر استان، فعالان صنایع خلاق حضور دارند، اما مسئله این است که پارک‌ها چگونه می‌توانند آن‌ها را میزبانی کنند تا بخش عمده‌ای از مشکلاتشان حل شود. ما به نظام مدیریت دانشی نیاز داریم که دانش منطقه‌ای را به ابزارهای عملی تبدیل کند؛ مثلاً طراحی فرم‌هایی متناسب با شرایط فرهنگی هر منطقه.

به گفته او، این «تناسب فرهنگی» می‌تواند به شاخص مهمی برای سنجش عملکرد پارک‌ها در حوزه صنایع خلاق بدل شود:  پارکی که بخواهد در حوزه صنایع خلاق اثرگذار باشد باید سازوکاری داشته باشد که سرمایه فرهنگی فعالان را بسنجد و در نظام حمایتی و اجرایی خود لحاظ کند.

انتهای پیام/