به گزارش خبرنگار مهر، تیم فوتبال امید ایران، با ترکیبی از بااستعدادترین بازیکنان حال حاضر لیگ برتر یکی از توانمندترین تیم‌های این رده در دو دهه اخیر است. تیمی که اگر به‌درستی مدیریت و حمایت شود، می‌تواند یکی از بهترین تیم‌های تاریخ فوتبال پایه کشور لقب بگیرد. اما در کنار این پتانسیل عظیم، چالش‌های جدی و بی‌سابقه‌ای نیز بر سر راه این تیم قرار گرفته است.

سهمیه کمتر، فشار بیشتر

یکی از مهم‌ترین اتفاقاتی که مسیر تیم امید ایران را دشوارتر از همیشه کرده، کاهش سهمیه صعود به المپیک در قاره آسیا از چهار تیم به دو تیم مستقیم است. تغییری که حالا تیم‌های آسیایی را وادار کرده با بیشترین فشار و کمترین خطا وارد رقابت‌ها شوند. در حقیقت امیدهای ایران حتی اگر در بین چهار تیم برتر آسیا قرار بگیرند، باز هم تضمینی برای صعود ندارند و باید یکی از دو تیم نهایی باشند. موضوعی که کار را برای امید روانخواه به‌عنوان سرمربی این تیم به‌شدت سخت‌ کرده است.

اردوهای فشرده؛ تنها راه صعود

با در نظر گرفتن تقویم فشرده لیگ برتر، کمبود تاریخ فیفادی و حساسیت مرحله انتخابی المپیک، روانخواه و کادرفنی‌اش نیاز دارند اردوهایی متمرکز، با کیفیت و کاملاً منظم برگزار کنند تا تیم از نظر تاکتیکی و بدنی آماده رویارویی با غول‌های آسیا باشد اما این اردوها فقط روی کاغذ معنا ندارند؛ آنچه این برنامه‌ها را به واقعیت نزدیک می‌کند، تعامل عملی باشگاه‌ها است. تیم امید، تیم ملی کشور است، و باشگاه‌ها باید این موضوع را درک کنند. بدون در اختیار گذاشتن بازیکنان، هیچ برنامه‌ای اجرایی نخواهد شد.

تغییر برنامه‌ها به دلیل تحولات بین‌المللی

اردوی اخیر تیم امید که قرار بود با دو بازی دوستانه مهم برابر قطر و عراق همراه باشد، به دلیل شرایط منطقه‌ای و درگیری‌های اخیر بین مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی و برخی ملاحظات امنیتی، لغو شد. در عوض، روانخواه و کادرش تصمیم گرفتند اردوی داخلی را در تهران ادامه دهند تا بازیکنان حداقل در کنار هم بمانند و مسیر آماده‌سازی را رها نکنند. این تصمیم منطقی شاید بازی بین‌المللی نداشته باشد، اما مانع از از هم پاشیدن نظم تاکتیکی تیم خواهد شد.

تعامل یا شکست تیم امید

آنچه اکنون تیم امید را به موفقیت نزدیک یا از آن دور می‌کند، نه فقط کیفیت فنی یا بدنسازی تیم، بلکه نحوه برخورد باشگاه‌ها با موضوع تیم امید است. بیش از ۹۰ درصد بازیکنان این تیم در لیگ برتر حضور دارند. اگر باشگاه‌ها حاضر به در اختیار گذاشتن این نفرات در زمان مناسب نشوند قطعا بهترین استراتژی روانخواه و کادر پر تعدادش هم به نتیجه نمی رسد. حضور نزدیک به ۱۰ عضو کادرفنی از جمله مربیان تخصصی، بدنساز، آنالیزورها و مشاوران فنی نشان می‌دهد فدراسیون سرمایه‌گذاری قابل توجهی روی تیم امید کرده است اما موفقیت در گرو همکاری صددرصدی باشگاه‌هاست وگرنه باز هم باید با حسرت به المپیک نگاه کنیم.

مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال به روانخواه اعلام کرده است باید بازیکنان را در تعامل با باشگاه‌ها بگیرد چون بازی‌های تیم امید در فیفادی برگزار نمی‌شود. این معضل جدی و تکراری برای تیمی است که همچنان می‌خواهد رویای رسیدن به المپیک را طی کند اما مشخص نیست با کدام افق دید، قرار است این امر محقق شود.

فرصت را از دست ندهیم

این تیم، این نسل و این شرایط شاید برای فوتبال ایران تکرار نشود. اگر بار دیگر بی‌توجهی، بی‌برنامگی و عدم همکاری مانع کار شود، یکی از بهترین نسل‌های فوتبال پایه ایران هم مثل نسل‌های پیشین، تنها در خاطرات باقی خواهد ماند.